Οδηγείς ένα αυτοκίνητο με σταθερή ταχύτητα.
Στα αριστερά σου έχεις μια κοιλάδα και στα δεξιά ένα πυροσβεστικό όχημα, το οποίο έχει την ίδια ταχύτητα με σένα.
Μπροστά σου έχεις ένα καλπάζον γουρούνι που έχει το ίδιο μέγεθος με το αυτοκίνητο σου και δε μπορείς να το προσπεράσεις.
Πίσω σου έχεις ένα ελικόπτερο που πετάει στο ύψος του δρόμου.
Τόσο το γιγάντιο γουρούνι όσο και το ελικόπτερο ταξιδεύουν στην ίδια ταχύτητα με σένα.
Τι πρέπει να κάνεις για βγεις από αυτή την άκρως επικίνδυνη κατάσταση;
Κατέβα από το καρουσέλ, είσαι τύφλα!
Συνεχίζουμε με το σκίτσο...
και διαβάστε φυσικά το άρθρο... της κρίσης...
Είναι αλήθεια ότι έχω αρκετό καιρό να γράψω κάποιο κείμενο.
Μας έχει πάρει από κάτω αδέλφια! Η κρίση στον ιδιωτικό τομέα έχει ήδη λάβει σάρκα και οστά! Κλείσιμο 6μήνου και η πίεση αφόρητη.
Πού είναι τα μαμημένα τα νούμερα; Γιατί δεν βγαίνουν;
Ακούω κάτι μαλάκες να λένε «τον Σεπτέμβριο να δείτε»… Ποιόν Σεπτέμβριο, βρε παπάρα; Η κρίση είναι εδώ! Και οι παρενέργειες της έχουν αρχίσει να δείχνουν τα σημάδια τους.
Οι αδύνατοι φάνηκαν. Καλοπροαίρετα αδύνατοι. Γιατί άλλοι μπορούν να τους πουν και φούσκες. Όπως επίσης φάνηκαν και οι έξυπνοι (;) που την έκαναν νωρίς με ελαφρά…
Η αλήθεια είναι ότι θα ξεκαθαρίσει πολύ το τοπίο στην αγορά. Θα μείνουν οι δυνατοί, οι ισχυροί, αυτοί που έχουν υποδομές και γενικότερα αυτοί που θα αντέξουν τους κραδασμούς. Αλλά πάλι τώρα που το σκέφτομαι, στην Ελλάδα ζούμε, οπότε να μην μας κάνει τίποτα εντύπωση για το τι θα δούμε!
Η διαμορφωθείσα κατάσταση είναι η εξής:
Οι εργαζόμενοι είναι μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Δεν ξέρουν τι τους ξημερώνει. Κάθε μέρα που περνάει νιώθουν ολοένα την μέγγενη να τους πρεσάρει. Κάποιοι είναι έτοιμοι να παραδοθούν σε ό,τι ζητήσει ο εργοδότης. Δικαίως βέβαια.
Οι εργοδότες χαμένοι και αυτοί ψάχνονται. Ναι, δεν θέλουν να πηδήξουν τον εργαζόμενο, δεν τους συμφέρει άλλωστε μακροπρόθεσμα, αλλά έλα που δεν υπάρχει άλλος τρόπος;
«Θέλει η πουτάνα να κρυφτεί, μα η χαρά δεν την αφήνει».
Η κοινωνία αποχαυνωμένη από τη ζέστη και την τηλεόραση παρακολουθεί ανήμπορη να αντιδράσει. Έχει ξεσπάσει εμφύλιος μεταξύ των κοινωνικών ομάδων, για το πόσο η κάθε απεργία επηρεάζει τον άλλο. Τα ΜΜΕ σε πλήρη αρμονία παίζουν το παιχνίδι τους. Με ακρίβεια μπαλέτου Μπολσόι χορεύουν στον ρυθμό του ΠΑΣΟΚ. Έχουν δίκιο οι Νεοδημοκράτες πάντως. Αν τα λέγανε αυτοί, θα είχε ξεσπάσει το λιγότερο πόλεμος.
Είμαι περίεργος στις επόμενες εκλογές να δω τα ποσοστά όλων των κομμάτων. Επίσης είμαι περίεργος να δω ποιος πούστης θα ψηφίσει ποιόν!
Εφοριακοί, ναυτεργάτες, φορτηγατζήδες, αγρότες, δημόσιοι υπάλληλοι, και οι άλλοι που έχουν στοχοποιηθεί, ΝΑΙ έχουν κάνει τις μαλακίες τους. Ουκ ολίγες.
Αλλά μπροστά σε αυτές που έχουν κάνει οι πολιτικοί μας, είναι σταγόνα στον ωκεανό. Και αυτό είναι που με ενοχλεί στην τελική. Θα βγουν λάδι πάλι.
Και θα την πληρώσουν οι μαλάκες πάλι.
Δηλαδή εμείς.
ΥΓ 1. Καταγγέλλω τον διαχειριστή του blog (ΜΥΣΤΗΡΙΟ) ως έναν κοινό εκβιαστή και του επιστρέφω ατόφιους τους χαρακτηρισμούς που μου απέδωσε, (ρούκλας & κομμουνιστής, ιδιαιτέρως το δεύτερο!!!), τόσο σε εμένα όσο και στους υπόλοιπους συγγραφείς αυτού του κατά τα άλλα ευυπόληπτου blog. Διατηρώ επίσης το δικαίωμα να κάνω χρήση της ιδιωτικής αλληλογραφίας, όπου αναγράφονται οι άνω χαρακτηρισμοί δια πάσα νόσον και μαλακία.
ΥΓ 2. Δηλώνω δε υπεύθυνα ότι προσέρχομαι αυτοβούλως και αυθορμήτως να γράψω και εγώ την παπαριά μου, λες και δεν μας φτάνουν οι πίπες που διαβάζουμε ή ακούμε καθημερινά.
ΥΓ 3. Ρε ΜΥΣΤΗΡΙΕ, πως την είδες τη δουλειά; Επιστράτευση; Επίταξη; George στη θέση του George; Μας φτάνει ένας, ρε!
ΥΓ 4. Αυτά τα ολίγα για τον φίλτατο
Εις το επανιδείν.
Ο ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΣ
