Η «θεραπεία σοκ» την οποία επιχειρεί να επιβάλει η κυβέρνηση στο θέμα της απελευθέρωσης των κλειστών επαγγελμάτων παραπέμπει σε ολοκληρωτικές πρακτικές.
Τα κλειστά επαγγέλματα πρέπει βέβαια να ανοίξουν είτε αυτό αφορά των αριθμό των αδειών (μεταφορείς, συμβολαιογράφοι) είτε τον καθορισμό του ύψους των αμοιβών είτε τον γεωγραφικό
περιορισμό της δραστηριότητας (μηχανικοί, δικηγόροι, φαρμακοποιοί ακόμη και γιατροί) .
Η απελευθέρωση αυτή που αφορά όλο το κοινωνικό σύνολο, θα μειώσει τις τιμές και θα αυξήσει το επίπεδο της παροχής υπηρεσιών. Παράλληλα θα αυξηθεί στο σύνολο της και η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας. Θα πρέπει όμως να γίνει με ελεγχόμενο τρόπο διότι αφορά εκατοντάδες χιλιάδες επαγγελματίες οι οποίοι βασίζουν σήμερα τη ζωή τη δικής τους και των παιδιών τους στο υπάρχον σύστημα.
Ο εκσυγχρονισμός της ελληνικής οικονομίας δεν μπορεί να δημιουργεί «πτώματα» και γι’ αυτό η απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων πρέπει να είναι ελεγχόμενη. Υπάρχουν μάλιστα και περιπτώσεις στις οποίες η μη ελεγχόμενη απελευθέρωση, όπως συνέβη με τους μεταφορείς στην Ιρλανδία, μπορεί να φέρει αντίθετα αποτελέσματα.
Θυμίζω τέλος, όσο υπερβολικός και αν είναι ο παραλληλισμός, ότι στην πρώην Σοβιετική Ένωση και στα κράτη της Ανατολικής Ευρώπης στον 20ο αιώνα, είδαμε ουσιαστικά, να καταστρέφεται η ζωή πολλών γενεών στην προσπάθεια να οικοδομηθεί μελλοντικά ο σοσιαλισμός.
http://www.efsimopoulos.gr/?p=691
