Talpa europαea: Ασπάλακας ή κοινώς τυφλοπόντικαςΟ Τυφλοπόντικας, είναι ένα συμπαθέστατο εντομοφάγο τρωκτικό, μικρού μεγέθους, που ζει σε υπόγειες στοές. Έχει μικρά μάτια τα οποία καλύπτονται από επιδερμίδα και γι’ αυτό η όρασή του είναι ασθενής. Εχει πολύ απαλό καστανό-γκρίζο τρίχωμα και παρότι διαθέτει δυνατούς κυνόδοντες και νύχια, είναι ένα άκακο, φοβισμένο αλλά και παρεξηγημένο ζωάκι.
Μεταφορικά, λέμε τυφλοπόντικες ανθρώπους, με ασθενή πνευματική όραση, που συνηθίζουν να ζουν στο σκοτάδι και οι οποίοι δεν είναι τόσο αθώοι, όπως οι ασπάλακες. Φοβούνται και μισούν οτιδήποτε κινείται στο φως. Στη γλώσσα των μυστικών υπηρεσιών, τυφλοπόντικες ονομάζονται οι διπλοί πράκτορες. Το είδος αυτό ευδοκιμεί και...
στον βρώμικο ιδεολογικό πόλεμο. Τον τελευταίο καιρό, βλέποντας την διαρκώς ανερχόμενη ισχύ των Μπλογκς στον τομέα της πληροφόρησης και εκμεταλλευόμενοι την ανωνυμία, οι τυφλοπόντικες βρήκαν πρόσφορο έδαφος για να επεκτείνουν τις δραστηριότητές τους. Το σκοτάδι είναι ο καλύτερος σύμμαχός τους. Σκοπός τους είναι η δημιουργία σύγχυσης, η διάχυση ψευδών ειδήσεων η συκοφάντηση και ο δημόσιος διασυρμός όσων θεωρούν ιδεολογικούς αντιπάλους τους.. Ζουν και εργάζονται συνήθως σε υπόγεια. Προσποιούμενοι δήθεν τους οργισμένους «καθαρούς» πολίτες, χρησιμοποιούν διάφορα ψευδώνυμα για να ρίξουν το δηλητήριό τους, όπως τα ερπετά και εδώ διαφέρουν από τους ασπάλακες. Οι ασπάλακες επέλεξαν το σκοτάδι μόνο και μόνο για να επιβιώσουν, ενώ οι ανθρώπινοι τυφλοπόντικες, το κάνουν, κάποιοι με το αζημίωτο αλλά οι περισσότεροι γιατί ηδονίζονται σπιλώνοντας και ρουφιανεύοντας. Το μοναδικό τους επιχείρημα, είναι η δήθεν Δημοκρατία και Ελευθερία του διαδικτύου και των Μπλογκς. Αυτό ακριβώς που επεσήμανε και ο μέγας μαθητής του Αριστοτέλη και διάδοχός του στην «Περιπατητική Σχολή», ο Θεόφραστος (372-287 π.Χ.) στο Χαρακτήρα του συκοφάντη:»κακώς λέγειν αποκαλών παρρησίαν και δημοκρατίαν και ελευθερίαν και των εν τω βίω ήδιστα τούτο ποιών» (την συκοφαντία την ονομάζει(ο τυφλοπόντικας) ελευθερία του λόγου, Δημοκρατία και ελευθερία (παρότι) η συκοφαντία του προκαλεί την μεγαλύτερη ικανοποίηση στη ζωή».
Είναι απαραίτητο και θεμιτό να υπάρχει ανωνυμία για όσους σχολιάζουν, εκθέτοντας την άποψή τους με επιχειρήματα και δεν επιθυμούν να εμφανίσουν το πρόσωπό τους. Όταν όμως κάποιοι απλώς συκοφαντούν, βρίζουν και βγάζουν τα εσώψυχά τους σε βάρος άλλων, που δεν τους γνωρίζουν καν, τότε, αυτό δεν έχει καμία σχέση με ελευθερία λόγου αλλά ελευθερία διάδοσης ασθενειών. Πολλά μπλογκς, έχουν ήδη κατανοήσει τους μελλοντικούς κινδύνους και έχουν θέσει κάποιους όρους. Αν αφήσουμε τους τυφλοπόντικες-συκοφάντες-υβριστές να κυριαρχήσουν στα μπλογκς, σαν ιοί, αφήνοντας παντού και δίχως αιδώ τα απορρίμματά τους, σε λίγο καιρό θα βρωμίσουν τα μπλογκς από τη δυσοσμία τους, πνίγοντας κάθε σοβαρή ελεύθερη έκφραση ανωνυμίας.
Αλέξανδρος Πιστοφίδης
