Λίγο πολύ, όλοι μας κρατήσαμε κάποτε στα χέρια, ένα κρητικό μαχαίρι. Αυτά που έχουν και μια μαντινάδα επάνω. Εικόνες από την τέχνη των Κρητικών, μας μεταφέρει από τα Χανιά ο φίλος ρεπόρτερ, Γιάννης Κάκανος:
Μια παλιά γειτονιά που διατηρεί τ’ όνομα της
Ρεπορτάζ: Γιάννης Η. Κάκανος
http://www.yanniskakanos.gr/
Η γειτονιά των παλιών τεχνιτών που κατασκεύαζαν χειροποίητα Κρητικά μαχαίρια δεν έχασε τ’ όνομα της επειδή ο βιολογικός κύκλος των ανθρώπων της φωτιάς και του καμινιού μειώθηκε από χρόνια, έχοντας απομείνει στη ζωή σήμερα, ένας παλιός τεχνίτης, ο οποίος, πλέον, χαίρεται να καμαρώνει το γιο του που είναι συνεχιστής της δικής του δουλειάς.
“Δύσκολη τέχνη και γι’ αυτό από το σύνολο των καταστημάτων που πουλάνε Κρητικά μαχαίρια, όχι μόνο εδώ στα «Μαχαιράδικα», αλλά σε όλο το νομό, είμαστε μόνο τρεις τεχνίτες που τα κατασκευάζουμε”, επισημαίνει ο Μιχάλης Παχτίκος, γιος ενός παλιού μαχαιροποιού, του μοναδικού που βρίσκεται στη ζωή από εκείνη τη γενιά για να συνεχίσει να λέει, καυτηριάζοντας τη σκληρή πραγματικότητα της δουλειά αυτής, ως εξής: “Τα νέα παιδιά δεν θέλουν να γίνουν τεχνίτες γιατί δεν αντέχουν τη ζέστη του καμινιού και την κάπνα. Εγώ μεγάλωσα βλέποντας τον πατέρα μου τον Απόστολο μέσα στη λάβα της φωτιάς και ψήθηκα σε αυτή την τέχνη. Στα δεκάξι μου χρόνια πούλησα τα πρώτα χειροποίητα μαχαιράκια που είχα φτιάξει και επειδή άρεσαν στον πελάτη του μαγαζιού παράγγειλε κι’ άλλα. Όλα μας τα μαχαίρια είναι κοπανισμένα και βαμμένα στο παραδοσιακό μας καμίνι και έχουν πάνω τους εκτός από την Κρητική μαντινάδα και την φίρμα του μαχαιροποιείου μας, ο «Αρμένης». Εξήντα πέντε χρόνια στη δουλειά αυτή ο πατέρας μου και τριάντα εγώ ως επαγγελματίας, υπολογίζοντας τον προαναφερόμενο χρόνο από την εφηβική μου ηλικία. Για το Κρητικό μαχαίρι, η μαντινάδα που θα σας πω, τα λέει όλα:
Ένα μαχαίρι Κρητικό όλου του κόσμου αρέσει,
και μπεγιεντίζει το κορμί, που το φορεί στη μέση”.
Περισσότερες φωτογραφίες εδώ: http://www.yanniskakanos.gr/reportaz/politistika/446.htm
Ρεπορτάζ: Γιάννης Η. Κάκανος
http://www.yanniskakanos.gr/
Η γειτονιά των παλιών τεχνιτών που κατασκεύαζαν χειροποίητα Κρητικά μαχαίρια δεν έχασε τ’ όνομα της επειδή ο βιολογικός κύκλος των ανθρώπων της φωτιάς και του καμινιού μειώθηκε από χρόνια, έχοντας απομείνει στη ζωή σήμερα, ένας παλιός τεχνίτης, ο οποίος, πλέον, χαίρεται να καμαρώνει το γιο του που είναι συνεχιστής της δικής του δουλειάς.
“Δύσκολη τέχνη και γι’ αυτό από το σύνολο των καταστημάτων που πουλάνε Κρητικά μαχαίρια, όχι μόνο εδώ στα «Μαχαιράδικα», αλλά σε όλο το νομό, είμαστε μόνο τρεις τεχνίτες που τα κατασκευάζουμε”, επισημαίνει ο Μιχάλης Παχτίκος, γιος ενός παλιού μαχαιροποιού, του μοναδικού που βρίσκεται στη ζωή από εκείνη τη γενιά για να συνεχίσει να λέει, καυτηριάζοντας τη σκληρή πραγματικότητα της δουλειά αυτής, ως εξής: “Τα νέα παιδιά δεν θέλουν να γίνουν τεχνίτες γιατί δεν αντέχουν τη ζέστη του καμινιού και την κάπνα. Εγώ μεγάλωσα βλέποντας τον πατέρα μου τον Απόστολο μέσα στη λάβα της φωτιάς και ψήθηκα σε αυτή την τέχνη. Στα δεκάξι μου χρόνια πούλησα τα πρώτα χειροποίητα μαχαιράκια που είχα φτιάξει και επειδή άρεσαν στον πελάτη του μαγαζιού παράγγειλε κι’ άλλα. Όλα μας τα μαχαίρια είναι κοπανισμένα και βαμμένα στο παραδοσιακό μας καμίνι και έχουν πάνω τους εκτός από την Κρητική μαντινάδα και την φίρμα του μαχαιροποιείου μας, ο «Αρμένης». Εξήντα πέντε χρόνια στη δουλειά αυτή ο πατέρας μου και τριάντα εγώ ως επαγγελματίας, υπολογίζοντας τον προαναφερόμενο χρόνο από την εφηβική μου ηλικία. Για το Κρητικό μαχαίρι, η μαντινάδα που θα σας πω, τα λέει όλα:
Ένα μαχαίρι Κρητικό όλου του κόσμου αρέσει,
και μπεγιεντίζει το κορμί, που το φορεί στη μέση”.
Περισσότερες φωτογραφίες εδώ: http://www.yanniskakanos.gr/reportaz/politistika/446.htm