Έχει γίνει σε όλους συνείδηση πως η χώρα χρειάζεται επειγόντως ανάπτυξη. Χωρίς ανάπτυξη όλες οι θυσίες θα πάνε χαμένες για μια ακόμα φορά και δυστυχώς τώρα τα πράγματα θα γίνουν πολύ χειρότερα. Θα μπούμε σε ένα δρόμο χωρίς επιστροφή που στο τέλος του θα έχει την ελεγχόμενη από τους ξένους πτώχευσή μας.
Όμως τι σημαίνει ανάπτυξη;
Ανάπτυξη σημαίνει καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής, φουγάρα να καπνίζουν, εξαγωγές,....
αύξηση του Εθνικού Προϊόντος. Έχουμε μάθει εμείς έτσι; Είμαστε για τέτοια εμείς; Εδώ είναι το μεγάλο στοίχημα.Είναι επίσης γνωστό πως, για να υπάρξει καπιταλισμός, θα πρέπει να βρεθούν ταυτόχρονα και να γονιμοποιηθούν σε περιορισμένο χώρο δύο παράγοντες. Εργασία και Κεφάλαιο.
Διαθέτει άραγε η χώρα εργατικό δυναμικό έτοιμο να εργαστεί σε εργοστάσια ή σε διάφορα εργοτάξια για παραγωγή φτηνού προϊόντος; Εκτός των περιπτώσεων των εργαζομένων στην οικοδομή και εκείνων που εργάζονται στον τριτογενή τομέα υπηρεσιών, οι υπόλοιποι είναι εν αναμονή δημόσιοι υπάλληλοι, αναζητώντας διαφόρους τρόπους να διοριστούν στο Δημόσιο. Που θα βρεθούν λοιπόν εργατικά χέρια;
Έχουμε την αίσθηση ότι η πολιτική ελίτ ποντάρει πολύ στους αλλοδαπούς που θέλει διακαώς και άρον άρον να νομιμοποιήσει, στους ανέργους και σε εκείνους που θα απολυθούν από τον δημόσιο τομέα. Όμως αυτή η μάζα ανέργων δεν έχει σε καμία περίπτωση τα χαρακτηριστικά που θέλει ο καπιταλισμός, δηλαδή συνειδητοποιημένους και φτηνούς εργάτες. Σε καμία περίπτωση ο ανειδίκευτος μετακινούμενος οικονομικός μετανάστης δεν προτίθεται να εργαστεί σε βαριές και ανθυγιεινές εργασίες για ένα κομμάτι ψωμί. Αυτό το έκανε και στην πατρίδα του. Ούτε φυσικά οι άνεργοι ιδιωτικοί υπάλληλοι και πολύ περισσότερο οι δημόσιοι υπάλληλοι που θα απολυθούν. Επομένως που θα βρεθούν εργατικά χέρια;; Βέβαια υπάρχει και το plan b, δηλαδή η πλήρης εξαθλίωση οπότε, όπως πιστεύει η πολιτική ηγεσία «ανάγκα κι θεοί πείθονται».
Τα κεφάλαια αλήθεια που θα βρεθούν;; Για να υπάρξει ελληνικός καπιταλισμός θα πρέπει να υπάρξουν και έλληνες καπιταλιστές με εθνική νοοτροπία «Ελλάδα υπεράνω όλων». Τέτοιοι δεν υπάρχουν. Αντίθετα υπάρχει μια κρατικοδίαιτη άρχουσα τάξη, με τα κεφάλαιά της (δηλαδή τα δικά μας χρήματα) στο εξωτερικό και που το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να στραγγιστεί ο λαός όσο πάει, προκειμένου να διατηρήσει η ίδια τα ληστρικά της προνόμια. Επομένως ούτε κεφάλαια υπάρχουν.
Εδώ ακριβώς έρχονται οι οπαδοί της παγκοσμιοποίησης που λένε, ξεχάστε χώρα, σύνορα κ.λ.π. Εδώ θα αφιχθούν εκατοντάδες χιλιάδες εξαθλιωμένοι οικονομικοί πρόσφυγες που θα ρίξουν το κόστος της εργασίας και διεθνή κεφάλαια, προκειμένου να γίνει ανάπτυξη και να εξασφαλιστεί το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα. Οι γηγενείς είτε θα συγχρονιστούμε είτε θα αφανιστούμε. Προστασία περιβάλλοντος κ.λ.π. πάνε περίπατο. Το Αιγαίο θα γίνει μια λίμνη πετρελαιοκηλίδων και η ενδοχώρα ένα απέραντο εργοτάξιο.
Ήδη το μνημόνιο και οι οδηγίες της Τρόϊκας, στοχεύουν στον να διαλυθεί οποιοσδήποτε επαγγελματικός προστατευτισμός υπήρχε στη χώρα μας, προκειμένου να ανοίξουν διάπλατα οι δρόμοι για τον πιο πάνω τρόπο ανάπτυξης.
