του Στράτου Σιμόπουλου
επιχειρηματία-Μηχ.Μηχανικού
Με αφορμή την πρόσφατη ανακοίνωση των αποτελεσμάτων για την εισαγωγή στα ΑΕΙ και ΤΕΙ και θέλοντας να συμβάλω σ΄ έναν διάλογο που γίνεται στις μέρες μας, κατεξοχήν ιδιωτικά και όχι δημόσια, αποφάσισα να δημοσιεύσω ορισμένες αισιόδοξες απόψεις για τον τρόπο με τον οποίο
πρέπει οι φοιτητές να αντιμετωπίζουν τη ζωή.
Οφείλουν λοιπόν να γνωρίζουν ότι στα φοιτητικά χρόνια γίνεται απλώς η επαφή με το επιστημονικό αντικείμενο, μια επαφή που για να οδηγήσει στην επιτυχία πρέπει να συνδυάζεται με αυτοπεποίθηση, όραμα, εργατικότητα και φιλοδοξία, όπως απέδειξε άλλωστε και μια παλαιότερη έρευνα του περιοδικού FORTUNE με συμμετοχή στελεχών από τον κόσμο των αμερικάνικων επιχειρήσεων και με τις ερωτήσεις να αφορούν στα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των επιτυχημένων στελεχών.
Την πρώτη θέση στο σχετικό κατάλογο κατέλαβε η αυτοπεποίθηση και ακολούθησαν η εργατικότητα, η υπομονή, η γνώση του αντικειμένου με τελευταία την ευφυΐα, αποδεικνύοντας ότι η επιτυχία δεν συνδυάζεται κατ΄ ανάγκη με πρωτιές στα IQ τεστ, αλλά με συγκερασμό πολλών άλλων ιδιοτήτων.
Μια τέτοια ιδιότητα είναι και το προσωπικό όραμα που αποτελεί πολύτιμο σύντροφο μιας επιτυχημένης καριέρας αν και ηχεί ως έννοια βαρύγδουπα, συνδεδεμένο συνήθως με προσπάθειες ηγετών. Αποκτά όμως σημαντική υπόσταση αν αναλογισθεί κανείς ότι κάθε άνθρωπος είναι ηγέτης της προσωπικής του ζωής και με τις αρετές και τα χαρίσματά του βρίσκεται στο κέντρο όλων των προσπαθειών και μπορεί να αντιστρέψει ακόμη και τις πιο αντίξοες εξωτερικές συνθήκες.
Άλλη έννοια, παρεξηγημένη ίσως είναι η φιλοδοξία , συγχεόμενη πολλές φορές σκοπίμως με την ματαιοδοξία , ενώ έχει τελείως διαφορετικό νόημα και επικεντρώνεται στην εσωτερική αγαλλίαση που προσφέρει και όχι σε ένα ενδιαφέρον για την εξωτερική λάμψη της δύναμης.
Μετά έρχεται η εργατικότητα που φθάνει στο σημείο να ξεπερνά την ευφυΐα , φυσιολογική εξέλιξη άλλωστε σήμερα με τον επαγγελματικό ορίζοντα στενό και τις ευκαιρίες συνεχώς λιγότερες.
Τέλος, η ευρύτερη γνώση είναι εκείνη που δίνει την απαραίτητη εσωτερική ισορροπία και εμπνέει την αγάπη για το αντικείμενο αλλά και το πάθος για τον άνθρωπο, κύριο αποδέκτη κάθε δημιουργίας.
Ως αντίλογο θα μπορούσαμε βέβαια να αντιτάξουμε τα παρακάτω ερωτήματα:
- Κάτω από ποιες συνθήκες ανταγωνισμού θα αναπτυχθούν αυτά τα χαρίσματα;
- Πώς μπορεί να επιβιώσει κάποιος και να έχει κανείς υψηλούς στόχους όταν η Ελληνική κοινωνία χαρακτηρίζεται από χαμηλούς ορίζοντες;
- Σε ποιο όραμα να βασισθεί κανείς όταν οι επιλογές μετά την απόκτηση του πτυχίου είναι ελάχιστες;
- Ποια εσωτερική ισορροπία μπορεί να επιτευχθεί εμπρός στο φάσμα της ανεργίας ή της υποαπασχόλησης;
Φυσιολογικές ερωτήσεις , οι οποίες όμως δεν λαμβάνουν υπόψη ότι, αν και η Ελληνική κοινωνία ήταν ανέκαθεν χαμηλών οριζόντων και λίγων ευκαιριών, από αυτή ξεπήδησαν πολλοί επιτυχημένοι και δακτυλοδεικτούμενοι.
Σήμερα απλά το τίμημα της επιτυχίας είναι υψηλότερο.
Θα αναρωτηθεί βέβαια κανείς αν η επιτυχία αξίζει ένα τέτοιο τίμημα.
Πάλι όμως η απάντηση εξαρτάται από την ιδιοσυγκρασία του καθένα και όσοι δώσουν θετική απάντηση έχουν την πιθανότητα να την κατακτήσουν.
http://www.efsimopoulos.gr/?p=706
