Έχω ένα όνειρο για τη φετινή Δ.Ε.Θ. Ότι δεν έρχεται κανένας "επίσημος", ότι άφήνουν την έκθεση στην ησυχία της, χωρίς τη βαρετή αερολογία των πολιτικών, που εξαγγέλουν κάθε χρόνο το απόλυτο τίποτα,
χωρίς τις κομματικές στρατιές υποτακτικών στελεχών κόμματος της Θεσσαλονίκης, που αγωνιωδώς ψάχνουν κλακαδόρους για να κάνουν κλίμα,
χωρίς τους δημοσιογράφους του πενηντάρικου, που πάντα πριν την Έκθεση, ένα μήνα πριν, αρχίζουν να γράφουν για τα "μεγάλα έργα της Θεσσαλονίκης", που οσωνούπω δρομολούνται, για "να κάνουν κλίμα",
χωρίς τους εμπορικούς επισκέπτες, που έρχονται για αρπαχτή με το γκομενάκι, αφήνοντας τη σύζυγο να πιστεύει ότι "ανεβαίνουν Θεσσαλονίκη για την έκθεση",
χωρίς τους συνδικαλιστές, που μετατρέπουν τα εγκαίνια, σε επέτειο αντιδράσεων λες και τις υπόλοιπες μέρες, δεν χτυπιούνται τα λαϊκά στρώματα,
χωρίς τους συνεργάτες της αστυνομίας "αντεξουσιαστές", που συντονισμένα, σαν υπάκουα στρατιωτάκια, κάνουν "επεισόδια", για να κλέψουν τις τηλεοπτικές εντυπώσεις από τα εργατικά συνδικάτα και τις αντιδράσεις στον εκάστοτε πρωθυπουργό,
χωρίς τους τροχονόμους, που κλείνουν τους δρόμους σε ακτίνα 3 χιλιομέτρων από εκεί που περνά ο πρωθυπουργός, με αποτέλεσμα απίστευτα μποτιλιαρίσματα, άπειρο καυσαέριο και κορναρίσματα, εκνευρισμό και άγχος,
χωρίς τους πανηγυρτζήδες, που μετατρέπουν μια "διεθνή έκθεση", σε παζάρι μικροπωλητών,
χωρίς κυρίως τους εκάστοτε συμβούλους, προέδρους, μάνατζερς της HELLEXPO, που δεν νοιάζονται για την εμπορική επιτυχία της Έκθεσης, αλλά για το πώς θα πλησιάσουν τον εκάστοτε πρωθυπουργό, για να του ξεσκονίσουν τα παπούτσια με δουλική συμπεριφορά και ξοδεύουν όλο το χρόνο τους, σε υποδοχές πολιτικών αφεντικών τους.
Ονειρεύομαι μια έκθεση που θα είναι έκθεση προϊόντων και υπηρεσιών, κι όχι έκθεση γλοιωδών κομματόσκυλων.
Και μετά ξύπνησα...
Σ.Γ./taxalia
