Kυβερνητική δομή και αναδόμηση

Του Αργύρη Αργυριάδη
www.argiriadis.gr

Συμπληρώθηκαν αισίως πέντε μήνες ανασχηματολογίας. Mάλλον είναι μόνον ελληνικό φαινόμενο να συζητάμε για αντικατάσταση υπουργού πριν προλάβει να παράξει το οποιοδήποτε έργο. Αυτό που θα έπρεπε, λοιπόν, να καυτηριάζεται ως αρνητικό, στη χώρα μας αποτελεί πανάκεια. Λες και τα προβλήματα τα δημιουργούν μόνον τα πρόσωπα και όχι οι πολιτικές που εφαρμόζουν.

Από τη θέση αυτή – από τον περασμένο Φεβρουάριο – συνεχώς διατυπώνουμε επιφυλάξεις...

για την ασκούμενη οικονομική (και κυρίως φορολογική) πολιτική. Ποιος τρελός θα έρθει να επενδύσει σε μια χώρα όταν τα διανεμόμενα κέρδη φορολογούνται με 42%, ο ΦΠΑ ανέρχεται στο 23% (και ο πιστωτικός ΦΠΑ ουδέποτε επιστρέφεται εγκαίρως στις επιχειρήσεις) και το μη μισθολογικό κόστος εργασίας υπερβαίνει το 36%; Στην Ελλάδα για παράδειγμα οι ασφαλιστικές εισφορές (εργαζόμενου και εργοδότη) υπερβαίνουν το 35% ενώ στην Κύπρο ανέρχονται στο 14% περίπου. Αντίστοιχα τα κέρδη φορολογούνται με 10%! Ανάλογα αποτελέσματα βρίσκουμε στις περισσότερες χώρες του εξωτερικού που ανταγωνίζονται φορολογικά την Ελλάδα. Πώς απαντήσαμε σε όλες αυτές τις προκλήσεις; Με έναν ακατανόητο πολιτικό αυτισμό. Νομίζουμε ότι οι πάντες θα ήθελαν να έρθουν για δουλειά και επενδύσεις στη χώρα, ενώ στην πραγματικότητα θέλουν να έρθουν μόνον … για διακοπές.

Το κυρίως ζητούμενο, λοιπόν, είναι η αλλαγή πολιτικής πρωτίστως στον οικονομικό τομέα. Τα πρόσωπα πρέπει να αλλάξουν στο βαθμό που ταυτίζονται με πολιτικές. Που εγωιστικά συνεχίζουν να τρέχουν στον κατήφορο. Που αρνούνται να παραδεχτούν λάθη και παλινωδίες.

Θα αλλάξουν όμως και οι δομές; Από τη σύσταση του Ελληνικού κράτους οι τρεις εξουσίες ταυτίζονται με καταστρεπτικά αποτελέσματα για την ποιότητα του δημοκρατικού πολιτεύματος, ενώ η παραγωγή πρωτογενούς πολιτικής βουλιάζει στο βάλτο της γραφειοκρατίας. Εάν επιζητούμε πραγματική κυβερνητική αναδόμηση δύο είναι οι άμεσες λύσεις: καθιέρωση ασυμβίβαστου βουλευτή – υπουργού και κεντρική εποπτεία των οριζόντιων πολιτικών δράσεων. Επενδύσεις, περιβάλλον και απόδημος ελληνισμός απαιτούν πολιτικές που τέμνουν εγκάρσια περισσότερα μονοθεματικά υπουργεία. Εάν επιζητούμε αποτελεσματικότητα χρειάζεται άμεσα η σύσταση αντίστοιχων διοικητικών μονάδων στο πρωθυπουργικό γραφείο – για τους ανωτέρω τρεις τομείς - ώστε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός να συντονίζει αποτελεσματικά τις ασκούμενες πολιτικές και να υπερβαίνει τις υπουργικές αντιπαραθέσεις και γραφειοκρατικές στρεβλώσεις. Ειδάλλως, στο τέλος της τετραετίας θα μιλάμε πάλι για επενδύσεις που δεν έγιναν…


Το ανωτέρω άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Αγγελιοφόρος» την Παρασκευή 27 Αυγούστου 2010.