Η περίοδος που διανύουμε είναι η περίοδος των αρνητικών οικονομικών δεικτών. Όποιος κι αν εξεταστεί αρνητικό πρόσημο θα έχει και αυτό την στιγμή που όλοι μιλούν για ανάπτυξη και για την ανάγκη αναστροφής της υπάρχουσας κατάστασης.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κατάφερε να ταυτίσει την χώρα μας με τα αρνητικά πρόσημα ρίχνοντας φυσικά το ανάθεμα στην...
προηγούμενη. Στην ΝΔ. Όλα αυτά την ίδια στιγμή που θέλει να πιστωθεί στα θετικά της όσα ξεκίνησαν την εποχή διακυβέρνησης της Ν.Δ: Επένδυση της κινέζικης cocso στο λιμένα Πειραιά , η συγχώνευση των ασφαλιστικών ταμείων , η ενίσχυση ρευστότητας των τραπεζών και τελευταίο στην ΔΕΘ η ενίσχυση του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης.
Όλα αυτά την στιγμή που η χώρα χρειάζεται :
Πραγματική μείωση των κρατικών δαπανών ,περιορισμό του κράτους, οικονομική αναπτυξιακή πολιτική ,μείωση της φοροδιαφυγής , ανταγωνιστική οικονομία.
Κι όμως:
Α) δεν έχουμε πραγματική μείωση των κρατικών δαπανών πλην της μείωσης των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων. Η όποια μείωση παρουσιάζεται είναι ταμειακή. Οφείλεται δηλαδή στην παύση πληρωμών από μεριάς του κράτους και όχι από την παύση πραγματοποίησης των δαπανών. Δεν έχουμε ούτε μία πραγματική- ολοκληρωμένη νομοθετική παρέμβαση στην διαδικασία «ανάληψης δαπανών» από πλευράς του κράτους παρότι ένα χρόνο τώρα η κυβέρνηση αναφέρεται συνεχώς σ’ αυτό . Κάποια στιγμή λοιπόν θα έρθουμε προ του φαινομένου να εξοφλούμε δαπάνες που «αναλήφθηκαν» την περίοδο της περιστολής . Είναι το ίδιο φαινόμενο που καταγράφεται στα νοσοκομεία όπου πριν ακόμη εξοφλήσουμε τα παλιά χρέη δημιουργούνται νέα.
Υπάρχει και μια άλλη εξαίρεση εκτός της μείωσης των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων . Είναι η μείωση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων. Και εδώ χρειάζεται μια εξήγηση εκ μέρους της κυβέρνησης . Πως θα προσελκύσουμε νέες ιδιωτικές – και ειδικά ξένες – χωρίς να έχουμε ολοκληρώσει τις αναγκαίες υποδομές που χρειάζονται οι ιδιωτικές επενδύσεις για να καταστούν ανταγωνιστικές.
Β) Δεν έχουμε μειώσει το τελευταίο έτος τις δαπάνες του κράτους. Δεν είναι τυχαίο ότι προέβει η κυβέρνηση στη μείωση μισθών των δημοσίων υπαλλήλων αλλά εδώ κι ένα χρόνο συνεχίζουμε να καλύπτουμε τα ελλείμματα του ΟΣΕ και των μέσων μεταφοράς της Αττικής. Είναι λογική η εξέλιξη αν σκεφτούμε ότι ένα χρόνο πριν το ΠΑΣΟΚ δήλωνε ότι θα «επεκτείνει» το κράτος στη Εθνική Τράπεζα και στον ΟΤΕ που είχε αποκρατικοποιήσει η κυβέρνηση της ΝΔ. Πώς να μειώσει το ΠΑΣΟΚ το κράτος όταν αυτό «τρέφει» την πολιτική του πελατεία ; Είναι τυχαίο ότι παρενέβει ο πρωθυπουργός για να καλύψει τους πράσινους συνδικαλιστές της ΔΕΗ όταν μέλη της κυβέρνησης ήρθαν σε αντιπαράθεση μαζί τους για την απελευθέρωσης του ενεργειακού τομέα της χώρας ; Χωρίς πώληση ή παραχώρηση κάποιων δραστηριοτήτων του κράτους σε ιδιώτες δεν μπορούμε να έχουμε μείωση του. Το κράτος έχει υποχρέωση να παρέχει κάποιες υπηρεσίες στους πολίτες του. Δεν είναι αναγκαίο και να τις παράγει. Μπορεί να τις μισθώνει από αυτούς που τις παράγουν και να τις προσφέρει στους πολίτες του.
Γ) Χρειάστηκε ένας ολόκληρος χρόνος για να τεθεί σε δημόσια διαβούλευση ο νέος αναπτυξιακός νόμος. Ακόμη δεν έγινε νόμος του κράτους. Ένα χρόνο οι νέοι επενδυτές περιμένουν να αποτυπωθούν οι επιλογές του ΠΑΣΟΚ για τις επενδύσεις. Ένα χρόνο ακούμε για επιτάχυνση των διαδικασιών υλοποίησης του ΕΣΠΑ και η ψηφισθείσα τροποποίηση του νόμου υλοποίησης του δεν βελτίωσε τους χρόνους εκτέλεσης των χρηματοδοτούμενων έργων όπως αποδεικνύεται από τα γεγονότα . Στο ενδιάμεσο διαβάσαμε για γραφείο «παρά του πρωθυπουργού» για την διευκόλυνση των μεγάλων επενδυτών και αποσιωπάτε ότι δεν πρόκειται μια νέα εξέλιξη αλλά επαναφορά μιας πρωτοβουλίας του Κ. Καραμανλή η οποία είχε παραμεριστεί και ένα χρόνο αργότερα συνειδητοποίησε ο νυν πρωθυπουργός την σημασία της. Άλλωστε έτσι «βρήκε τον δρόμο της» η τουριστική επένδυση του κ. Κωνσταντόπουλου στην Μεσσηνία η οποία ταλανιζόταν επί μια δεκαετία από τις προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ.
Ανάπτυξη χωρίς πραγματική μείωση της γραφειοκρατίας δεν υπάρχει και μέχρι σήμερα η Κυβέρνηση δεν ασχολήθηκε με το θέμα αυτό. Είναι κοινό μυστικό ότι η γραφειοκρατία δεν μειώνεται με την ψήφιση των νόμων αλλά με την εφαρμογή τους.
Δ)Η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής συνεχίζει να στηρίζεται σε «παραδοσιακές» κατασταλτικές μεθόδους. Το εργαλείο της παρουσίασης και της κινητής περιουσίας στις φορολογικές υπηρεσίας έχει παραβλεφθεί όταν σε όλες τις χώρες που έχουν μειωμένη φοροδιαφυγή αποτελεί κύριο εργαλείο. Αντίθετα τα μέτρα που λαμβάνονται αυξάνουν μαζί με την ύφεση και την τάση για φοροδιαφυγή. Μόνο έτσι μπορεί να εξηγηθεί πως με αυξημένους τους συντελεστές του ΦΠΑ μέχρι και τέσσερεις μονάδες τα έσοδα τον Ιούλιο του 2010 είναι λιγότερα από τα έσοδα του αντίστοιχου μήνα του 2009. Επιδιώκουμε να μειώσουμε την φοροδιαφυγή και δεν έχουμε προχωρήσει σε ψηφιοποίηση του αρχείου των φορολογικών δηλώσεων όταν κινδυνεύουμε να χάσουμε και χρήματα από την καθυστερημένη υλοποίηση των έργων πληροφορικής του ΕΣΠΑ. Η αύξηση των εσόδων του κράτους μπορούσε να επιτευχθεί στοχεύοντας στην ενσωμάτωση της «επίσημης οικονομίας» της παραοικονομίας. Αυτό μπορούσε να πραγματοποιηθεί με μέτρα που οδηγούν είτε στο «καρότο» αλλιώς στο «μαστίγιο». Πρέπει λοιπόν να εξαλείψουμε τα αίτια που οδηγούν τους πολίτες στην φοροδιαφυγή και στην κορυφή της κατάταξης βρίσκονται οι μεγάλοι συντελεστές φορολόγησης.
Δεν χρειαζόταν το ΔΝΤ για τα «σωθεί» η χώρα αλλά αποφασισμένους πολιτικούς και βαθείς γνώστες της πραγματικής Ελληνικής οικονομίας που να :
- ξέρουν πως μπορούν πραγματικά να μειωθούν οι δημόσιες σπατάλες χωρίς να επαναλαμβάνονται φαινόμενα της δεκαετίας του ’90 όπου το ΠΑΣΟΚ έφερνε Βρετανούς συμβούλους οι οποίοι καλοπληρώνονται για να αυξήσουν τα ελλείμματα της Ολυμπιακής Αεροπορίας
- να πιστεύουν πραγματικά στην μείωση του κράτους και να μην λειτουργούν με βάση την πολιτική τους πελατεία όταν μάλιστα διατρανώνουν ακριβώς το αντίθετο
- να επιθυμούν την πραγματική μείωση της φοροδιαφυγής και να μην την χρησιμοποιούν για επικοινωνιακά παιχνίδια.
- να γνωρίζουν ότι ανταγωνιστική οικονομία μπορεί να υπάρξει μόνο αν δεν συνθλίβεται καθημερινά η παραγωγική διαδικασία της χώρας.
Τελικά όλα δείχνουν ότι η λύση θα ήταν να ζητούσε η κυβέρνηση να αυξήσουν την εργασία τους οι Έλληνες και να προσφέρουν μέρος αυτής στην πατρίδα και όχι να τους περιορίζει τα χρηματικά διαθέσιμα τους.
Αυτό όμως είναι στην πραγματικότητα ανάπτυξη. Και σε αυτό πάσχει η Κυβέρνηση καθώς όλες οι αποφάσεις της είναι επιταγή της τρόικας, η οποία δεν γνωρίζει τίποτα από την πραγματική Ελλάδα.
