Αν αυτό ήταν τηλεοπτική συζήτηση για την Αθήνα, εγώ είμαι καρδινάλιος

Τους μάζεψε ο Χατζηνικολάου όλους τους υποψηφίους για την Αθήνα και φυσικά δεν εξεπλάγειν καθόλου με αυτά που είδα:

Κακλαμάνης. Έπαιζε χωρίς αντίπαλο, ήταν και διαβασμένος τα πήρε όλα και έφυγε, ειδικά στο τέλος που είδε πως ο Καμίνης είχε στουντοφοβία, ξετσούμισε και άρχισε να παίζει προκαλώντας τον, να πάνε εκείνη την στιγμή με κάμερες να του δείξει που υπάρχουν σκουπίδια.
Καμίνης. Το ξανάγραψα και θα το ξαναγράψω, όσο λιγότερο εκτίθεται τόσο καλύτερο αποτέλεσμα θα φέρει. Και επιτέλους ας του πει κάποιος να μιλάει λίγο πιο δυνατά, δεν θα τον μαλώσει κανείς.
Σοφιανός. ΚΚΕ δεν είμαι αλλά ο Σοφιανός τα πήγε μια χαρά, πέρασε τα μηνύματα του, και έδειξε πως την επόμενη φορά μπορεί και ακόμη καλύτερα
Πορτάλιου. τι να πει κανείς; Τώρα καταλαβαίνω γιατί μου είχε πει ένας φίλος δημοσιογράφος πως όταν παίρνει τον λόγο η Πορτάλιου στο δημοτικό συμβούλιο, αδειάζει η αίθουσα και πάνε όλοι για τσιγάρο.
Αμυράς. Καλή εμφάνιση, το ξεκίνησε καλά, αλλά μετά ενθουσιάστηκε και ξεστράτισε, πάντως δεν θα περάσει απαρατήρητη η υποψηφιότητα του. Έχω μόνο μια μικρή ένσταση με την βερμούδα γιατί μου θύμισε εκείνα τα επικοινωνιακά τρίκ του Τσίπρα με τα κόκκινα παπούτσια
Οι δημοσιογράφοι ήταν μια χαρά, η Μακρή, ήταν η κλασσική ΠΑΣΟΚ-ΠΑΣΟΚ (κάτι σαν το καρέτα-καρέτα), ο Γιομπαζολιάς προσεκτικός, η Αντωνοπούλου σοβαρή. Αν τους δινόταν λίγο περισσότερος χρόνος ίσως να ήταν καλύτερα.
Κουναλάκης. Τον Κουναλάκη δεν ξέρω που να τον κατατάξω, φαντάζομαι πως δεν είμαι ο μόνος που δεν κατάλαβα τι ρόλο έπαιζε στην συζήτηση, ούτε ως τι βρισκόταν εκεί. Πιστεύω πως είναι στην ομάδα αυτών που χρησιμοποιούνται από τα κανάλια ως “ειδικοί” και έχοντες γνώμη και δίκιο επι παντός επιστητού.
http://inhijack.blogspot.com/2010/09/blog-post_27.html