ΕΚΤ: Τα ελλείμματα τρεχουσών συναλλαγών συνυπεύθυνα για την κρίση της Ελλάδας

Η πορεία προς το ευρώ τη δεκαετία του 1990 και η απελευθέρωση του χρηματοοικονομικού τομέα που συνέβη την ίδια περίοδο οδήγησαν σε διεύρυνση του ελλείμματος τρεχουσών συναλλαγών της Ελλάδας, με επακόλουθο η χώρα σήμερα να αντιμετωπίζει μια οξύτατη κρίση χρέους, ισχυρίζεται η ΕΚΤ.

Σε έγγραφο εργασίας της, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα τονίζει πως τα μεγάλα και παρατεινόμενα ελλείμματα τρεχουσών συναλλαγών αποτελούν αιτία ανησυχίας ιδίως όταν τίθενται ζητήματα βιωσιμότητας και κινδυνεύουν οι οικονομικές προοπτικές μιας χώρας.

«Στην περίπτωση των μικρών ανοικτών οικονομιών που στηρίζονται σε μεγάλο βαθμό στην εξωτερική χρηματοδότηση, μια δυσμενής αλλαγή στη συμπεριφορά των ξένων επενδυτών μπορεί να πυροδοτήσει μια διαδικασία απότομης και άτακτης αποκλιμάκωσης των εξωτερικών ανισορροπιών με σοβαρές συνέπειες για την οικονομία,» αναφέρεται χαρακτηριστικά.

Εξετάζοντας την περίπτωση της Ελλάδας από το 1960, οι συντάκτες της έκθεσης τονίζουν πως μέχρι το 1990 το Μεσογειακό κράτος παρουσίαζε περιορισμένα ελλείμματα τρεχουσών συναλλαγών. Όμως, «η απελευθέρωση του χρηματοοικονομικού τομέα που έλαβε χώρα τη δεκαετία του 1990 και η διαδικασία νομισματικής ολοκλήρωσης που οδήγησε στην υιοθέτηση του ευρώ το 2001 οδήγησε σε σημαντική πιστωτική επέκταση και μείωση της ιδιωτικής αποταμίευσης, συνεισφέροντας έτσι στην σημαντική επιδείνωση του ελλείμματος τρεχουσών συναλλαγών. Κατά την επόμενη περίοδο που η χώρα ήταν μέλος της ζώνης του ευρώ, η πιστωτική επέκταση και το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών διατηρήθηκαν σε υψηλά επίπεδα.»

Η έκθεση υπογραμμίζει πως η διεύρυνση της εγχώριας αποταμίευσης και οι επενδυτικές ανισορροπίες θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε δυνητικά διασπαστικές προσαρμογές, με επιπτώσεις για τη σταθερότητα των χρηματοπιστωτικών αγορών και την οικονομική δραστηριότητα. Σε αυτήν την περίπτωση, «μια επιβράδυνση της οικονομικής δραστηριότητας σε συνδυασμό με αυξημένες ανησυχίες επί της δημοσιονομικής βιωσιμότητας θα μπορούσαν να επιφέρουν αλλαγές στη συμπεριφορά των ξένων επενδυτών, που θα μπορούσε να οδηγήσει σε πολύ ακόμα και σε απότομες διαταράξεις στις χρηματικές ροές.»

Έτσι, απαιτούνται δράσεις για τη συγκράτηση του ελλείμματος τρεχουσών συναλλαγών. Οι συντάκτες υπογραμμίζουν πως χρειάζεται μια δέσμη μέτρων για να επιτευχθεί αυτός ο σκοπός, η οποία πρέπει να περιλαμβάνει τη δημοσιονομική εξυγίανση, τη βελτίωση της εξωτερικής ανταγωνιστικότητας και την εφαρμογή διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, προειδοποιώντας πως δράση σε μόνο ένα μέτωπο δεν είναι αρκετή.

http://www.capital.gr