Ο Δήμος Σοχού έχει στην ιδιοκτησία του ένα λεωφορείο Δημόσιας Χρήσης για την εξυπηρέτηση των δημοτών του. Με αυτό μεταφέρει δημότες ορισμένες φορές για κοντινές εκδρομές. Οι ιδιοκτήτες τουριστικών γραφείων έχουν αναδουλειές τα τελευταία 2-3 χρόνια και...τρώγονται με τα ρούχα τους, εξασκούμενοι στο σπορ της καταγγελίας / ρουφιανέματος.
Έτσι "κάρφωσαν" στην αστυνομία μια εκδρομή που έγινε πέρυσι το καλοκαίρι με το λεωφορείο του δήμου προς τη θαλάσσια περιοχή του Σταυρού, στο πλαίσιο του προγράμματος «Παιδί και θάλασσα 2009».
Κλιμάκιο της τουριστικής αστυνομίας έκανε έλεγχο στο λεωφορείο, που μετέφερε 42 παιδιά και διαπίστωσε ότι ο δήμος δεν διαθέτει άδεια λειτουργίας τουριστικού γραφείου, που θεωρείται απαραίτητη για τη διοργάνωση εκδρομών. Έλειπε το κλασικό "ελληνικό" χαρτί δηλαδή...
Απόλυτη γραφειοκρατία. Κανείς δεν κοιτάει την ουσία στη χώρα που ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα. Όλοι πιάνονται από το γράμμα του νόμου.
Ο Δήμος έχει ένα ωραιότατο λεωφορείο, ήθελε να προσφέρει μια εκδρομούλα σε ένα γειτονικό χωριό, αλλά "ο νόμος", ο sed lex dura lex ήταν εκεί. Δεν πάει να χεις το καλύτερο λεωφορείο του κόσμου, τον καλύτερο οδηγό και τις καλύτερες προθέσεις;
Ποιός νοιάζεται; "Τα χαρτιά" τα έχεις; Αν δεν τα 'χεις κάθεσαι στο "σκαμνί".
Για τους ιδιοκτήτες τουριστικών λεωφορείων βέβαια, είναι κατανοητό ότι έχασαν μια εκδρομή. Για τους πολίτες είναι παγερά αδιάφορη η νομοθεσία και οι γραφειοκρατικές αγκυλώσεις. Ποιότητα, εξυπηρέτηση και ασφάλεια θέλουν, όχι ΑΦΜ, ΚΒΣ, Άδειες, παράβολα, αριθμούς μητρώου και λοιπά προϊόντα του ελληνικού χαρτοβασιλείου.
