Όλοι μας χαρήκαμε με την απόφαση του υπουργείου Οικονομικών να προχωρήσει στην επαναδιαπραγμάτευση όλων των ενοικίων στέγασης δημόσιων υπηρεσιών σε ποσοστό 20% χαμηλότερα σε σύγκριση με αυτά που προβλέπονται στις συμβάσεις που έχουν υπογραφεί. Άλλωστε αυτό μας εξασφάλισε χρήματα (ως κράτος) και γενικά έφερε μείωση τιμών στα ενοίκια (όπως διαβάσατε εδώ>>)
Για σκεφτείτε λίγο όμως το γεγονός…
Σας βοηθάω με ένα παράδειγμα…
Έστω κάποιος έχει κατασκευάσει ένα ακίνητο, κάποια στιγμή του το ζητάει για ενοικίαση μία κρατική υπηρεσία. Ο επιχειρηματίας-ιδιοκτήτης υπολογίζοντας τα δάνειά του κλπ αποφασίζει να το νοικιάσει σε μία «Α» τιμή. Λογικό.
Έρχεται όμως ξαφνικά μια κυβερνητική απόφαση για μείωση ΟΛΩΝ των ενοικίων του δημοσίου κατά είκοσι τοις εκατό (20%)!
(στην ίδια μοίρα δηλαδή με το λαμόγιο που είχε τις "άκρες" και είχε νοικιάσει το ακίνητο με τεράστιο μίσθωμα!, κανείς δεν είπε... θα εξεταστούν τα μισθώματα κατά περίπτωση, ένα γενικό πλαφόν 20%, μπαμ και κάτω!)
Όμως στο μεταξύ τα επιτόκια που είχε δανειστεί ανέβηκαν, ο πληθωρισμός είναι υψηλός και το κόστος ζωής παραμένει το ίδιο….
Έγινα σαφής;
Αν όχι, (για να σας βοηθήσω λίγο παραπάνω…) σκεφτείτε μια απόφαση (στο μέλλον) του τύπου…
""...Λόγο των οικονομικών δυσκολιών της χώρας το υπουργείο Οικονομικών θα προχωρήσει στην επαναδιαπραγμάτευση όλων των συμβάσεων που έχει υπογράψει η ΔΕΣΜΗΕ με ιδιώτες στα πλαίσια παραγωγής ρεύματος από φωτοβολταικά, σε ποσοστό 20% χαμηλότερα σε σύγκριση με αυτά που προβλέπονται στις συμβάσεις που έχουν υπογραφεί....""
Αυτή είναι η άλλη όψη μιας –φαινομενικά- σωστής απόφασης!
TaXalia/c
Αυτή είναι η άλλη όψη μιας –φαινομενικά- σωστής απόφασης!
TaXalia/c