Δώδεκα ...κι ούτε ένα δρομολόγιο !

Γράφει η Μελίνα-Μαρία Δερμεντζοπούλου

υποψήφια δημοτική σύμβουλος με τον συνδυασμό

"Ομάδα Δημιουργίας"

Έκπληξη μου προκάλεσε η είδηση του "κοψίματος" των μεταμεσονύχτιων δρομολογίων του ΟΑΣΘ από 1η Οκτωβρίου, είδηση που προκάλεσε τουλάχιστον αναστάτωση, αν όχι οργή, στους πολίτες της Θεσσαλονίκης. Μάλιστα, μια τέτοια απόφαση έρχεται σε περίοδο μεγάλης οικονομικής κρίσης, που είχε αποδεδειγμένα ως συνέπεια...

 οι πολίτες να χρησιμοποιούν περισσότερο τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.

Και στη Θεσσαλονίκη όπως γνωρίζουμε, το λεωφορείο είναι το μοναδικό μέσο μαζικής μεταφοράς.

Ουσιαστικά, η Θεσσαλονίκη του ενός εκατομμυρίου διακοσίων χιλιάδων κατοίκων θα μείνει για περισσότερες από 4 ώρες το 24ωρο χωρίς μέσο μαζικής μεταφοράς, την ίδια ώρα που στις περισσότερες πόλεις του κόσμου περισσότερα από ένα μέσο μαζικής μεταφοράς λειτουργούν σε 24ωρη βάση.

Ζούμε σε μια πόλη με εκατοντάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται τις νυχτερινές ώρες, όπως καφέ, μπαρ και εστιατόρια, τα οποία απασχολούν χιλιάδες εργαζόμενους που θα πληγούν άμεσα, αφού χρησιμοποιούσαν καθημερινά αυτά τα δρομολόγια. Επιπλέον ενώ διανύουμε περίοδο κρίσης, αυτά τα καταστήματα τώρα θα καταδικαστούν σε ερήμωση μετά τα μεσάνυχτα.

Είναι, λοιπόν, απαραίτητο τα νυχτερινά δρομολόγια να διατηρηθούν. Στο επιχείρημα του ΟΑΣΘ ότι αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος αύξησης των δρομολογίων τις ώρες αιχμής, η απάντηση είναι ότι μετά τα μεσάνυχτα τα δρομολόγια μπορούν να είναι λίγο αραιότερα ή να γίνονται με μικρότερης χωρητικότητας λεωφορεία.

Σε καμία περίπτωση όμως δεν πρέπει τα δρομολόγια να καταργηθούν γιατί σε αυτήν την οικονομική συγκυρία, μια μητρόπολη σαν τη Θεσσαλονίκη, κινδυνεύει με ερήμωση του ιστορικού κέντρου της από νωρίς το βράδυ. Είναι αναγκαίο η Θεσσαλονίκη να παραμένει ένας ζωντανός οργανισμός ολόκληρο το 24ωρο, απαραίτητη προϋπόθεση για την οικονομική και την τουριστική ανάπτυξη της πόλης.

Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει τα δρομολόγια να καταργηθούν διότι η χρήση των μέσων μαζικής μεταφοράς από τους πολίτες παγκοσμίως δεν αποτελεί επιλογή, αλλά ανάγκη.