Ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου στο Υπουργικό Συμβύλιο της Θεσσαλονίκης

Κύριε Πρόεδρε, αγαπητοί και αγαπητές συνάδελφοι, ως μέλος του Υπουργικού Συμβουλίου, αλλά πρωτίστως ως πολίτης και Βουλευτής Θεσσαλονίκης θέλω να σας καλωσορίσω και εγώ, φαντάζομαι και εκ μέρους των συναδέλφων μου μελών του Υπουργικού Συμβουλίου από τη Θεσσαλονίκη και των μελών της Κοινοβουλευτικής μας Ομάδας από τη Θεσσαλονίκη και θέλω να ευχαριστήσω τον Πρωθυπουργό για την πολύ ωραία και δημιουργική αυτή πρωτοβουλία να συνεδριάσει το Υπουργικό Συμβούλιο στη...

Θεσσαλονίκη, ασχολούμενο με ουσιαστικά θέματα της αρμοδιότητάς του, τιμώντας έτσι την πόλη και τους πολίτες και αυτό γίνεται για πρώτη φορά.


Επίσης χαίρομαι γιατί το Υπουργικό Συμβούλιο συνεδριάζει σε αυτή την αποθήκη στο συγκρότημα του πρώτου προβλήτα του λιμανιού που έχει μετατραπεί σε χώρο πολλαπλών πολιτιστικών υποδομών και δραστηριοτήτων και αυτό είναι μία προίκα της πόλης από την περίοδο του 1997 από την Πολιτιστική Πρωτεύουσα. Είναι ένα έργο των κυβερνήσεών μας. Είναι ένα έργο που το χαίρεται και το απολαμβάνει η πόλη. Είναι ένα αναπτυξιακό κατά βάθος έργο.

Άκουσα με πολύ μεγάλη προσοχή την ομιλία του Πρωθυπουργού και τις παρεμβάσεις των συναρμοδίων Υπουργών, θέλω όμως να σας πω ότι η Θεσσαλονίκη έχει βρεθεί σε μία εξαιρετικά δυσμενή θέση λόγω της φύσης του μοντέλου ανάπτυξης και λόγω των τελευταίων εξελίξεων στην παγκόσμια και την ευρωπαϊκή οικονομία, αλλά και στην ελληνική οικονομία.

Η πληθυσμιακή αναλογία μεταξύ Θεσσαλονίκης και Αθηνών, μεταξύ πολεοδομικού συγκροτήματος Θεσσαλονίκης και πολεοδομικού συγκροτήματος Αθηνών – Πειραιώς, η αναλογία 1 προς 4 έχει μετατραπεί σε δυσαναλογία 1 προς 20, καμιά φορά και σε πολύ δυσμενέστερη δυσαναλογία εις βάρος της Θεσσαλονίκης.

Γιατί δραστηριότητες που σχετίζονται με το κράτος, δραστηριότητες που σχετίζονται με τις υπηρεσίες, συνδέονται άμεσα με την Αττική και βεβαίως η Θεσσαλονίκη ως πόλη της ιδιωτικής οικονομίας και ως πόλη της μεταποίησης έχει υποστεί τα τελευταία πολλά χρόνια και ιδίως μετά το 1990 μία σταδιακή, συνεχόμενη υποβάθμιση, και αυτό φαίνεται στην οικονομική ζωή της πόλης, φαίνεται στη συσσώρευση κεφαλαίου, φαίνεται στους δείκτες του κατά κεφαλή εισοδήματος, φαίνεται σε όλα τα στοιχεία που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε, ακόμη κι αν αφαιρέσουμε την παράμετρο που λέει ότι η Αθήνα ως έδρα νομικών προσώπων μπορεί να εμφανίζει πλασματικά στατιστικά κάποιες μεγαλύτερες επιδόσεις στο ΑΕΠ και στο κατά κεφαλή εισόδημα.

Έχει λοιπόν πολύ μεγάλη σημασία να το λάβουμε αυτό υπόψη και να λάβουμε υπόψη και τη βαλκανική ψευδαίσθηση που ταλαιπώρησε κατά βάθος την πόλη και την περιοχή, γιατί δημιουργήθηκαν ευκαιρίες οι οποίες όμως λειτουργούν τελικώς αντίστροφα, δηλαδή εχθρικά και αρνητικά για την πραγματική οικονομία τελικά της ευρύτερης περιοχής.

Άρα πρέπει να δούμε πώς θα ξαναποκτήσουμε πλεονέκτημα λόγω της γεωγραφικής εγγύτητας της Θεσσαλονίκης. Αν και στη Νοτιοανατολική Ευρώπη αυτό που λειτουργεί είναι κατά βάθος το δίκτυο των πρωτευουσών, γιατί με τις αεροπορικές μετακινήσεις η γεωγραφική εγγύτητα χάνει το νόημά της. Σημασία έχει πού έχεις τη δυνατότητα να μετακινηθείς γρήγορα αεροπορικά και αυτή η δυνατότητα δεν υπάρχει στη Θεσσαλονίκη.

Είναι πολύ σημαντικό η κυβέρνηση να ασχολείται με τη Θεσσαλονίκη όσο ασχολείται και με την Αθήνα. Όμως ακόμη σημαντικότερο είναι να κάνουμε πράξη την αποκέντρωση. Αποδίδω τεράστια σημασία στον «Καλλικράτη», στο ρόλο της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης, στο ρόλο της νέας Δημοτικής Αυτοδιοίκησης, αλλά και το κράτος πρέπει να αποκεντρωθεί στην πράξη. Άρα αποδίδω πολύ μεγάλη σημασία στο ρόλο του Αναπληρωτή Υπουργού Περιφερειακής Ανάπτυξης που θα είναι εγκατεστημένος στη Θεσσαλονίκη.

Η αποκέντρωση όμως δεν είναι πρόβλημα μόνο του κράτους. Η Θεσσαλονίκη πάσχει από την υπερσυγκέντρωση όχι μόνον του κράτους στην Αθήνα, αλλά και των κέντρων λήψης αποφάσεων της αγοράς στην Αθήνα. Όταν για να συναλλαγείς με μία τράπεζα πρέπει να αναζητήσεις αυτόν που λαμβάνει αποφάσεις στην Αθήνα, δεν διευκολύνεσαι.

Όταν μια μεγάλη σου υπόθεση σε σχέση με το ΙΚΑ βεβαίως πρέπει να αντιμετωπιστεί στην Αθήνα, επίσης δεν έχεις πρόσβαση. Και το ίδιο φυσικά ισχύει και με όλες τις διαδικασίες που αφορούν τον αναπτυξιακό νόμο, που αφορούν το ΤΕΜΠΜΕ. Αναφέρθηκε ο Μιχάλης στις περιφερειακές υπηρεσίες, οι οποίες μπορούν να λειτουργήσουν και πρέπει να λειτουργήσουν, αλλά πρέπει να δίνουν πλήρη λύση. Το one stop shop στην περιφέρεια έχει πολύ μεγάλη σημασία για το κράτος. Έχει πολύ μεγάλη σημασία και για κομβικούς φορείς της αγοράς, όπως είναι για παράδειγμα οι τράπεζες. Άρα και αυτό είναι κάτι που πρέπει να το θέσουμε στο τραπέζι και να το συζητήσουμε.

Τα έργα υποδομής έχουν πάρα πολύ μεγάλη σημασία και πιστεύω ότι παρά τις καθυστερήσεις, για πολλές καθυστερήσεις ευθυνόμαστε εμείς – για την καθυστέρηση του ΜΕΤΡΟ ευθυνόμαστε ιστορικά και εμείς – όμως τώρα μπορούμε να διασφαλίσουμε την επιτάχυνση και να κερδίσουμε χαμένο χρόνο. Το ίδιο και με τα οδικά δίκτυα.

Έχει πολύ μεγάλη σημασία να καταλάβει η Θεσσαλονίκη τι σημαίνει η Εγνατία Οδός και η αλλαγή των γεωγραφικών δεδομένων σε σχέση της με την Ήπειρο και σε σχέση της με τη Θράκη.

Η Θράκη, ο Έβρος και τα Γιάννενα, η Θεσπρωτία έχουν έρθει δίπλα στη Θεσσαλονίκη. Έχει αλλάξει η ενδοχώρα. Αυτό είναι τεράστια αναπτυξιακή παρέμβαση. Πρέπει να το αφομοιώσει και η αγορά και η κοινωνία.

Ο έκτος προβλήτας είναι πράγματι ένα έργο άμεσο. Πρέπει να δημοπρατηθεί αύριο. Αυτό είναι ένα πολύ συγκεκριμένο μήνυμα που μπορούμε να στείλουμε. Η μεταφορά της Έκθεσης είναι διπλή παρέμβαση. Είναι η δημιουργία ενός νέου Οικονομικού Κέντρου δυτικά στη Σίνδο και η δημιουργία ενός μεγάλου αστικού Πολιτιστικού Πάρκου στο κέντρο της πόλης. Είναι μια παρέμβαση τηρουμένων των αναλογιών αντίστοιχης σημασίας με το Ελληνικό στην Αθήνα και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπιστεί το πρόγραμμα αυτό.

Έχει επίσης πάρα πολύ μεγάλη σημασία να τονίσω ότι όλα αυτά τα μέτρα τα οποία παίρνουμε και τα οποία είναι πάρα πολύ σημαντικά, τα μέτρα του Υπουργείου Παιδείας, τα μέτρα του Υπουργείου Περιφερειακής Ανάπτυξης, για τη Ζώνη Καινοτομίας, το δίκτυο των ερευνητικών φορέων, το ΕΚΕΤΑ, το ΝΟΗΣΙΣ, όλα αυτά είναι πάρα πολύ σημαντικά, αλλά ακόμη σημαντικότερο είναι να λειτουργήσουν τα γενικά μέτρα, τα μέτρα καθολικής λήψης από όλη την αγορά, από τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις, τα μέτρα δηλαδή τα οποία θα επιτρέψουν να αναπνεύσει η τοπική βιοτεχνία, το τοπικό εμπόριο, ο επαγγελματίας, ο νέος επιστήμονας και ούτω καθεξής.

Άρα η συνεπής εφαρμογή της γενικής πολιτικής στη Θεσσαλονίκη έχει μεγαλύτερη σημασία από τη συγκρότηση και την εφαρμογή ενός ειδικού προγράμματος, γιατί αυτό δίνει πραγματικά απάντηση συνολικά σε όλα τα θέματα, αρκεί όλα αυτά να τα εφαρμόζουμε με όσο γίνεται μεγαλύτερη ταχύτητα.

Και βέβαια, για να πάρω ένα μόνο παράδειγμα, η Θεσσσαλονίκη δεν συγκροτεί τη φυσιογνωμία της χωρίς την Κεντρική Μακεδονία, χωρίς τη Χαλκιδική. Δεν υπάρχει τουριστική πολιτική και χωρίς την Πιερία, αλλά και χωρίς την Ημαθία, την Πέλλα, τις Σέρρες, το Κιλκίς.

Αυτό επιτρέπει για παράδειγμα, αναφέρομαι στην παρέμβαση του Παύλου Γερουλάνου, εδώ να έχουμε προγράμματα χειμερινού τουρισμού. Έχουμε τεράστιες ευκαιρίες χειμερινού τουρισμού, θερμαλιστικού και ιαματικού τουρισμού, θρησκευτικού τουρισμού, άρα και αστικού από ένα σημείο και μετά τουρισμού.

Έχει πολύ μεγάλη σημασία αυτό γιατί μας επιτρέπει να καλύψουμε περιόδους οι οποίες είναι κενές, οι οποίες είναι χαμηλής πληρότητας και δίνει στην περιοχή αυτή μια φυσιογνωμία που τη δικαιούται. Θα μπορούσα φυσικά να μιλήσω επί ώρες. Δεν καταφέραμε, παρά την προσπάθειά μας, δυστυχώς οι εκλογές του 2004 δεν μας επέτρεψαν να ολοκληρώσουμε την προσπάθειά μας, να προικοδοτήσουμε τη Θεσσαλονίκη με την EXPO 2012.

Η επέτειος όμως της απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης και της ενσωμάτωσής της στην ελληνική επικράτεια το 1912, η επέτειος των 100 ετών είναι μια τεράστιας σημασίας επέτειος για το έθνος, για τον τόπο, για την αυτοσυνειδησία μας, για την εθνική μας αξιοπρέπεια και περηφάνια και έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία αυτό το πρόγραμμα του εορτασμού της επετείου του 2012 να χρησιμοποιηθεί ως μοχλός για την προώθηση πραγμάτων.

Όταν έχουμε ορόσημα, όταν έχουμε μια ημερομηνία και όταν έχουμε μια ανειλημμένη υποχρέωση η οποία έχει και μια διεθνή διάσταση, φτιάχνουμε θαύματα. Το είδαμε αυτό και στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Μπορούμε να το δούμε σε μικρότερη κλίμακα, σε μια πιο περιορισμένη τοπικά κλίμακα και το 2012 και αυτό, να αποκτήσει κάποια εμβληματικά χαρακτηριστικά.

Η εποχή, είναι μια εποχή απαισιοδοξίας και μιζέριας. Το να δώσουμε μια εμβληματική συμβολική διάσταση αισιόδοξη, έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία. Και νομίζω ότι αυτό το μήνυμα πρέπει να το εκπέμψουμε σήμερα από το Υπουργικό Συμβούλιο εδώ, στη Θεσσαλονίκη, όχι μόνο για τη Θεσσαλονίκη και τη Βόρεια Ελλάδα, αλλά για όλη τη χώρα.