Χωρίς συμβιβασμούς

Οργίζομαι φίλοι όταν βλέπω τα αποτυπώματα της θλίψης να βαθουλώνουν τα πρόσωπά μας. Παγιδευτήκαμε με τη σειρά των νέων μέτρων του ΔΝΤ και μας αφορά όλους ο απαράδεκτος τρόπος επιβολής τους. Τέτοια καταστροφική Λαίλαπα δεν έχει ματαγίνει.
Και αν λάβουμε υπόψη τους «διεθνολόγους» ότι με την είσοδο του νέου αιώνα θα...

υποκύψουν αρκετοί από τα νοσήματα του καπνού.
Θα μου πείτε, τι λέτε κυρία μου! Λέω! Ότι τα θύματα θα είναι περισσότερα από εμφράγματα, τραυματισμούς καρδιακούς-συνταξιοδοτικούς και ανέχειας.
Πόσοι θα ξοφλήσουν τα χρέη; Κι εμείς από ευθιξία …στον προθάλαμο της αναμονής με αφαιρετικές καταστάσεις της αξιοπρέπειας.
- «Βρε μπαγάσα», είπε ο τάδε στον φίλο του. «Δουλεύεις για τους ψυχιάτρους!»
- «Όχι ρε! Χρωστάω χρυσέ μου!»
Και αφήνει σοβαρά υπονοούμενα… απειλεί να αυτοκτονήσει. Να με πάρει η οργή, μου άλλαξαν τα φώτα!
«Ρε ’σύ πατριώτη, σοβαρέψου! Αν το κάνεις ποιος θα δουλέψει σ΄αυτή τη χώρα;»
«Δεν ξέρω φίλε, ρωτάω μόνο αν έχει συνταχθεί νέο Σύνταγμα στην Ελλάδα που δεν έχω πάρει είδηση! Εγώ απλός πολίτης είμαι. Και αν όχι, μην συνεχίζεις την παραβίαση του. Θα υποστείς κι άλλα. Μην ξεχνάς πάνω απ’όλα το θείο δώρο της Ζωής. Κι έπειτα βγες να φωνάξεις: δεν θα γίνω δούλος κανενός μηχανισμού. Έεει, πατριώτη, Δεν συμβιβάζομαι εγώ!»

Κ.Ν. / ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ