χάνει έτσι πολλά σημαντικά.
Ό,τι κι αν έχουμε πεί, ό,τι κι αν έχουμε κάνει δεν πιάνει τόπο, αφού ένα μεγάλο ποσοστό χρηστών είναι τελείως αναλφάβητο ψηφιακά . Το 90% των ανθρώπων που έχουν λογαριασμό e-mail, δεν μπορούν να καταλάβουν τον πρώτο και βασικότερο νόμο της επικοινωνίας, τον ακρογωνιαίο λίθο του ιντερνετ, ότι δηλαδή δεν βάζουμε τις διευθύνσεις στη γραμμή "προς", αλλά στη γραμμή "κρυφή κοινοποίηση". !!!
Αυτό το εξαιρετικά απλό πραγματάκι που θα έσωζε τον πλανήτη από το απίστευτο σπάμιγκ, δεν μπορεί να γίνει κατανοητό με τίποτα !
Επομένως πρέπει να πάρουμε μέτρα.
Παίρνουμε κάθε μέρα, πάνω από 5.000 e-mails πλέον. Δεν μπορούμε όχι να τα αναδημοσιεύσουμε, όχι να τα επεξεργαστούμε, όχι να τα διαβάσουμε, αλλά ούτε καν να τα διαγράψουμε. Δεν προλαβαίνουμε καν να τα διαγράψουμε !
Έτσι, εδώ κι ένα χρόνο, μετά από πολλές ανακοινώσεις μας, εφαρμόζουμε την τακτική του αποκλεισμού (ban) όσων δεν θέλουν να συγκεντρωθούν 3 δευτερόλεπτα για να καταλάβουν τον απλό κανόνα που είπαμε 3 εκατομμύρια φορές (όχι στο "προς" διευθύνσεις, αλλά στο "κρυφή κοινοποίηση").
Όποιος στέλνει μήνυμα που περιέχει στη γραμμή "προς" περισσότερον από ένα παραλήπτες, σημαίνει ότι, ούτε μας διαβάζει, ούτε σέβεται το μπλογκ, ούτε δικαιούται να μπεί σε αυτό και αποκλείεται αμέσως, ώστε να μην μπορεί να επικοινωνήσει ξανά μαζί μας και να μας γεμίζει το γραμματοκιβώτιο με τις διευθύνσεις του, που δεν θέλουμε να βλέπουμε.
Όμως παρά τους συνεχείς αποκλεισμούς, που γίνονται με την απλούστατη κίνηση του κουμπιού "Αρχειοθέτηση" στο gmail (το πιό χρήσιμο κουμπί του ιντερνετ), το σπαμιγκ δεν μειώνεται.
Το gmail μας έχει γίνει βαρύ και ασήκωτο, αφού μόνο τα φίλτρα αποκλεισμού (οι αποκλεισμένες διευθύνσεις) έχουν φτάσει σε δεκάδες χιλιάδες, με αποτέλεσμα το όλο σύστημα να σέρνεται, αφού ο σέρβερ πρέπει να ελέγξει πρώτα τα φίλτρα, πριν μας παραδώσει την αλληλογραφία.
Για να γίνουμε κατανοητοί, έχουμε ρυθμίσει εδώ και μερικές μέρες μια αυτόματη απάντηση, που ενημερώνει όσους επικοινωνούν, ότι αν στέλνουν e-mail, όχι στο ταχαλια, αλλά σε 100 μπλογκ μαζί, θα αποκλείονται οριστικά.
Μέσα σε όλο αυτό τον μπελά των χιλιάδων e-mails, από όπου φανταστείται, η αναγνώστρια, ζητά αυτό που βλέπετε στην εικόνα: να ενημερώνουμε όσους επικοινωνούν μαζί μας, ότι δεν θα βάλουμε τελικά το άρθρο-σχόλιό τους ή όταν δημοσιευθεί να στείλουμε το λινκ !!! Δηλαδή η αναγνώστρια βαριέται να ψάξει το μπλογκ, να δει αν μπήκε το θέμα της (1 λεπτό δουλειά είναι), αλλά εμείς πρέπει να ανοίγουμε 5.000 e-mails, να απαντάμε σε όλους "λυπάμαι αλλά η διαφήμιση βιάγκρα που μας στείλατε δεν θα δημοσιευθεί" ή να ψάχνουμε εμείς πού δημοσιεύθηκε το θέμα και να στέλνουμε νέο e-mail, με το οποίο θα ενημερώνουμε τον καθένα ξεχωριστά !
Δηλαδή, είναι σαν να ζητά μια γυναίκα από τηλεοπτικό συνεργείο που κάνει ρεπορτάζ στη λαϊκή, να την πάρουν τηλέφωνο σπίτι, με την ώρα που θα τη δείξουν στο γυαλί κι αυτό να γίνεται με όλους τους ανθρώπους που εμφανίζονται στο κανάλι, όσες χιλιάδες κι αν είναι αυτοί.
Για σκεφτείτε!
Ρε τι τραβάμε κι εμείς οι bloggers από τον ψηφιακό αναλφαβητισμό !
Τόσο δύσκολο είναι να μάθεις ποιά είναι η διαφορά του "προς" από την "κρυφή κοινοποίηση";
