Παρακολουθώ εδώ και πολλά χρόνια το θέμα των περαιώσεων ανέλεγκτων χρήσεων, που στέφονται συνήθως από αποτυχία (εντάσσονται λιγότεροι από το αναμενόμενο), καθώς οι εμπνευστές τους δεν λαμβάνουν υπόψη τους μια πραγματικότητα:Υπάρχει μια παράμετρος, που είναι καθοριστική για την ένταξη και δεν είναι άλλη από την ειλικρίνια του φορολογούμενου.
Τι εννοώ:
Ας υποθέσουμε ότι έχουμε δύο επιχειρήσεις:
1. Ένα κέντρο διασκέδασης, με πραγματικό τζίρο 10.000.000 ευρώ, δηλωθέντα τζίρο 1.000.000 ευρώ (ναι, το 1/10 δήλωναν συνήθως, αφού απόδειξη δεν έδιναν σε κανέναν!), πραγματικά κέρδη 2.000.000 ευρώ και δηλωθέντα κέρδη = 0 (συνηθισμένο!)
2. Μια σοβαρή εταιρεία παροχής υπηρεσιών, με πραγματικό τζίρο 10 εκ, δηλωθέντα 10, πραγματικά κέρδη 2 εκ. και δηλωθέντα 2 εκ. Απολύτως ειλικρινή δηλαδή.
Ας υποθέσουμε ότι ο αλγόριθμος που προσδιορίζει τον πληρωτέο φόρο της περαίωσης είναι απλός και είναι : ακαθάριστα έσοδα Χ 1% Χ 25%.
Έτσι, ο πρώτος θα πληρώσει 1.000.000 Χ 1% Χ 25% = 2.500 ανά χρήση (25.000 ευρώ για 10) και θα περαιώσει, γλιτώνοντας το φόρο που έπρεπε να πληρώσει για τα 2.000.000 (περίπου 600.000 χ 10 χρήσεις = 6.000.000 ευρώ). Κλέψιμο: 5.975.000 ευρώ.
Ο δεύτερος (που δεν φοροδιέφυγε ούτε ένα ευρώ), θα πληρώσει 10.000.000 Χ 1% Χ 25% = 25.000 Χ 10 = 250.000 συνολικά. Τον κλέβει η εφορία δηλαδή !
Γιατί λοιπόν να ενταχθεί σε μια τέτοια ρύθμιση;
Η ιδέα είναι απλή:
Δεν μπορεί όλες οι επιχειρήσεις να εντάσσονται με τον ίδιο συντελεστή, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η φοροδοτική συμπεριφορά τους.
Το σωστό θα ήταν, να καθοριστούν συντελεστές, ανάλογα με το συντελεστή καθαρού κέρδους, που δήλωνε η επιχείρηση.
Δηλαδή: σε κάθε χρήση πρέπει να εξετάζεται ο Συντελεστής Καθαρού Κέρδους (βγαίνει αυτόματα από το Ε3) και αν είναι μικρότερος από το Μέσο ΣΚΚ, να εφαρμόζεται ο συντελεστής. Αν είναι μεγαλύτερος, δηλαδή η επιχείρησε δήλωνε πάνω από το μ.ο. κερδών των συναφών επιτηδευματιών, ο συντελεστής (το 1%) να περιορίζεται σε 0,5%.
Δηλαδή, η ειλικρινής επιχείρηση του παραδείγματος να πληρώσει 125.000.
Επιπλέον: θα πρέπει να υπάρχει ειδική έκπτωση ανάλογα με το ποσό φόρου που έχει ήδη καταβάλει η επιχείρηση. Π.χ. στο τελικό ποσό γίνεται έκπτωση 20% αν η εταιρεία απέδωσε πάνω από 1.000.000 ευρώ σε φ.ε., 30% αν απέδωσε πάνω από 2 εκ, κ.λ.π. ώστε να περαιώσουν και οι ειλικρινείς εταιρείες (στο παράδειγμά μας: 125.000-30%=87.500 τελικά) , που πληρώνουν εκατομμύρια ευρώ το χρόνο σε φόρους και τώρα εξομοιώνονται με τους απατεώνες, που έκρυβαν το 90% του τζίρου τους!
Κεντρική ιδέα: ΟΣΟΙ ΕΧΟΥΝ ΗΔΗ ΔΗΛΩΣΕΙ ΥΨΗΛΟΥΣ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΚΑΘΑΡΩΝ ΚΕΡΔΩΝ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΗΔΗ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΦΟΡΟΥΣ, ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΜΕ ΛΟΓΙΚΑ ΠΟΣΑ.
sg
