Είναι γνωστά τα παιχνίδια της ψηφοθηρίας που παίζονται προεκλογικά στις πλάτες ανθρώπων που αγωνιούν για τη βελτίωση της καθημερινότητάς τους αναζητώντας μια δουλειά, τη στοιχειώδη...
δηλαδή υποχρέωση της πολιτείας απέναντι στους πολίτες της.
Άλλο, όμως, να τα ακούς από τρίτους κι άλλο να τα βιώνεις και μάλιστα μέσα από τις εργασίες ενός θεσμικού οργάνου, όπως το Δημοτικό Συμβούλιο Θεσσαλονίκης.
Δεν είναι η πρώτη (και σίγουρα ούτε η τελευταία) φορά που δημότες της Θεσσαλονίκης ζητούν τη συμπαράσταση του Δημοτικού Συμβουλίου σε θέματα που τους αφορούν. Στη συνεδρίαση της Πέμπτης 7 Οκτωβρίου, σειρά είχαν οι συμβασιούχοι υπάλληλοι του Δήμου, που ζητούν να μονιμοποιηθούν, αφού, όπως ισχυρίζονται, καλύπτουν βασικές ανάγκες των υπηρεσιών του και πολλοί από αυτούς έχουν αποκτήσει εργασιακή εμπειρία ακόμη και αρκετών ετών σ᾽ αυτές. Λογικό είναι, εξάλλου, ο Δήμος Θεσσαλονίκης να επιθυμεί να στελεχωθούν οι υπηρεσίες του από τέτοια άτομα, που έχουν ήδη εκπαιδευτεί στα αντικείμενά τους.
Θα περίμενε, λοιπόν, κανείς, να υπάρξει μία σχετική εισήγηση μέσω των υπηρεσιών του Δήμου Θεσσαλονίκης προς το Δημοτικό Συμβούλιο, στην οποία με σαφήνεια και ξεκάθαρα θα απευθυνόταν προς το Σώμα ζητώντας την ομόφωνη υπερψήφισή της, προκειμένου να μονιμοποιηθούν αυτά τα άτομα που καλύπτουν τις βασικές ανάγκες του Δήμου. Αυτή θα ήταν η επιβεβαίωση από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Δήμου, ότι πράγματι είναι απαραίτητοι αυτοί οι υπάλληλοι για την ομαλή διεκπεραίωση του έργου τους, κάτι που φυσικά δεν είναι δυνατόν να το γνωρίζουν οι δημοτικοί σύμβουλοι, τόσο της αντιπολίτευσης όσο και της συμπολίτευσης.
Δυστυχώς, η δημοτική αρχή δεν ανταποκρίθηκε στο σχετικό αίτημά μας. Καλυπτόμενη πίσω από αοριστίες, απέφυγε επιμελώς να λάβει μία τέτοια θέση, γνωρίζοντας ότι αυτό αποτελεί μία συγκεκριμένη δέσμευση την οποία θα κληθεί να αποδείξει ενώπιον του Δικαστηρίου στο οποίο κατέφυγαν ήδη οι συμβασιούχοι και στο οποίο ζήτησαν τη φυσική παρουσία όλων των δημοτικών συμβούλων.
Ο κ. Παπαγεωργόπουλος, αλλά και ο πρόεδρος του Δ.Σ. κ. Καπετανόπουλος, συνεπικουρούμενοι (ως συνήθως στα δύσκολα!) από τον κ. Σαχίνη του ΚΚΕ, αναφέρθηκαν σε πολιτική απόφαση που πρέπει να ληφθεί. Οι άνθρωποι αυτοί, όμως, που αγωνίζονται για το δικαίωμά τους στην εργασία, δεν έχουν ανάγκη από μία απλή πολιτική απόφαση, αλλά από μία δικαστική απόφαση που θα τους δικαιώνει.
Στο κάτω – κάτω της γραφής, το Δ.Σ. είναι ένα πολιτικό όργανο και είναι αυτονόητο ότι λαμβάνει πολιτικές αποφάσεις. Αυτό, όμως, που χρειάζεται είναι να ληφθεί μία πολιτική απόφαση τέτοια, που θα βοηθήσει τους συμβασιούχους να λάβουν την δικαστική απόφαση που επιθυμούν.
Την τεκμηρίωση της πολιτικής απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης, με την σαφή διατύπωση – βεβαίωση, ότι αυτοί οι άνθρωποι καλύπτουν βασικές ανάγκες των υπηρεσιών του Δήμου, η δημοτική αρχή τους την αρνήθηκε. Έτσι ελήφθη μία ομόφωνη μεν απόφαση στήριξής τους, που δεν αποτελεί, όμως, τίποτε άλλο από ένα πολιτικό ευχολόγιο, το προϊόν μιας προεκλογικής κερδοσκοπίας σε βάρος αυτών των ανθρώπων που αγωνιούν για το αύριο της οικογένειάς τους, έναν απαράδεκτο εμπαιγμό τους.
Το προεκλογικό χάιδεμα των αυτιών των ανθρώπων αυτών, τόσο από την δημοτική αρχή, όσο –δυστυχώς- και από την αντιπολίτευση, ήταν πραγματικά ένα λυπηρό θέαμα. Η απομάκρυνση από την ουσία και η καταφυγή στην ψηφοθηρία είναι κάτι που δυστυχώς θα το πληρώσουν οι εργαζόμενοι. Η συνειδητοποίηση αυτής της πραγματικότητας θα έρθει όμως, για άλλη μία φορά, πολύ αργά...
Γιάννης Κουριαννίδης
Δημοτικός Σύμβουλος
Υποψήφιος με το Υπερκομματικό
Δημοτικό Κίνημα Θεσσαλονικέων
του Στ. Παπαθεμελή
