Οι υψηλές τιμές που παρατηρούνται τις προμήθειες υγείας δεν ερμηνεύονται από το κόστος που προκαλείται λόγω των καθυστερήσεων των πληρωμών.
Για να υπάρχει μια ικανοποιητική εικόνα ως προς τις τιμές με τις οποίες...
αγοράζει το Υπουργείο Υγείας προτείνεται το εξής που είναι καθόλα συμβατό με τις Οδηγίες της ΕΕ:
Θα ζητείται από τους συμμετέχοντες σε κάθε διαγωνισμό, Πίνακας τιμών προσφοράς που κατέθεσαν στους τελευταίους τρεις διαγωνισμούς εντός Ελλάδας και σε άλλους τρεις διαγωνισμούς εκτός Ελλάδας (όπου και αν συμμετείχαν) και που αφορούν το προς προμήθεια αγαθό. Αν δεν συμμετείχαν σε διαγωνισμούς του Δημοσίου κατά το παρελθόν να καταθέτουν τις τιμές πώλησης των εν λόγω προϊόντων σε ιδιωτικά νοσοκομεία. Επισημαίνεται ότι οι προμηθευτές ιατροφαρμακευτικών υλικών είναι στην πλειοψηφία τους διεθνείς επιχειρήσεις, που διαφοροποιούν όμως τις τιμές τους από χώρα σε χώρα. Η πληροφορία αυτή δεν αποτελεί είτε κριτήριο επιλογής του αναδόχου είτε ανάθεσης μιας σύμβασης. Εξυπηρετεί ανάγκες καθαρά πληροφοριακού χαρακτήρα. Για το σκοπό αυτό μπορεί να ενσωματωθεί ένας Πίνακας υπό μορφή Παραρτήματος στις διακηρύξεις του Υπουργείου Υγείας.
Με τον τρόπο αυτό:
α) αποτρέπεται ένας προμηθευτής να καταθέσει τιμές προσφοράς υπερβολικά διαφορετικές από τις αντίστοιχες σε άλλους διαγωνισμούς
β) αν επιμένει στην κατάθεση τιμών ιδιαίτερα διαφορετικών (πιο ακριβών) απ’ ότι σε άλλους διαγωνισμούς, τότε η όλη του συμπεριφορά μπορεί να εμπλέξει την Επιτροπή Ανταγωνισμού στο διαγωνισμό.
Μια παρόμοια λογική άντλησης πληροφοριών, στο πλαίσιο ενός μηχανισμού εποπτείας των διαγωνισμών είχε εισαχθεί το 2001 στους διαγωνισμούς της Γενικής Γραμματείας Εμπορίου μέσω του τότε Παρατήματος Ζ. Η Νέα Δημοκρατία το 2005 διέγραψε το Παράρτημα αυτό, που έδινε όμως πλήθος στοιχείων αναφορικά με το οικονομικό προφίλ του υποψηφίου προμηθευτή.
Οι πληροφορίες σχετικά με τις τιμές προσφοράς για κάθε διαγωνισμό, που υπάγεται στους κανόνες των σχετικών οδηγιών των κρατικών προμηθειών της ΕΕ (2004/17 και 2004/18) ανακοινώνονται υποχρεωτικά από τις εθνικές αναθέτουσες αρχές στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή προς ανάρτηση. Ως εκ τούτου αν κάποιος ψάξει στη βάση σχετικές με τις κρατικές προμήθειες βάσεις δεδομένων της Επιτροπής (π.χ την TED), θα τις βρει και εκεί.
...
Κι ακόμη ένα άρθρο:
Προμήθειες άμυνας και ανταλλακτικά
Οι προμήθειες στο χώρο της άμυνας δεν αφορούν μόνο τελικά προϊόντα (όπλα, άρματα κλπ), όπου όλη η προσοχή των πάντων στρέφεται εκεί, αλλά και πανάκριβα ανταλλακτικά.
Μια σχετική ερώτηση που θα μπορούσε να τεθεί είναι η εξής: Όταν μια χώρα έχει παραδείγματος χάρη 60 Μιράζ 2000 ενώ στις αποθήκες της υπάρχουν ανταλλακτικά που αντιστοιχούν σε 200 ή σε 250 αεροπλάνα, με τι σκεπτικό ερμηνεύονται οι αγορές αυτές; Οι τζίροι στα ανταλλακτικά είναι τεράστιοι και πανάκριβοι. Σημειώνεται ότι ορισμένα από αυτά κοστίζουν όσο ένα δείπνο σε τραπέζι δέκα ατόμων στο πανάκριβο εστιατόριο Bristol του Παρισιού!
Η οικονομική θεωρία (η ‘Θεωρία της Προσόδου’) υποστηρίζει ότι εκεί οπού δεν υπάρχει ανταγωνισμός ο χρηματισμός με οποιαδήποτε μορφή είναι δεδομένος. Προέκταση της εν λόγω θεωρίας είναι η εξής: Στις προμήθειες του δημοσίου που κινούνται σε ένα μη ανταγωνιστικό περιβάλλον, όπως π.χ. οι προμήθειες της άμυνας ο φορέας που παραγγέλλει ένα υλικό οφείλει να αποδείξει ότι δεν χρηματίσθηκε και όχι το αντίθετο!. Βέβαια τα δικαστήρια δεν δικάζουν σύμφωνα με τα όσα προτείνει η οικονομική θεωρία.
Οι προμήθειες στο χώρο της άμυνας:
- Mπορούν να ενδυναμώσουν τη βιομηχανία της ηλεκτρομηχανικής, κάτι που το κάνει η Τουρκία
- Θα μπορούσαν οι εταίροι μας τώρα στις δύσκολες ώρες της ελληνικής οικονομίας να μετέφεραν ένα μέρος της παραγωγής οπλικών συστημάτων εδώ. Έτσι λειτουργεί μια Ομοσπονδία κρατών (της ΕΕ), όπου η εθνικές πολιτικές είναι ‘ευνουχισμένες’ από μέτρα δημοσιονομικής και νομισματικής πολιτικής.
- Αποτελούν στρατηγικό εργαλείο στο πλαίσιο της εξωτερικής πολιτικής κ.ά.
Υπενθυμίζεται ότι Ο Βίλλυ Κλάες, Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ (1994-95) και ο αρχηγός του Φλαμανδικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, κατηγορήθηκε για χρηματισμό καθώς η Ιταλική Agusta που πούλησε 46 ελικόπτερα στο Βέλγιο κατά τα τέλη της δεκαετίας του 1980, του έκανε ένα ‘δώρο’ της τάξης των 50 εκατομμυρίων βελγικών φράγκων κατά την περίοδο που ήταν Υπουργός Οικονομικών. Ο ίδιος φυσικά το αρνήθηκε.
