Όπως είναι πλέον γνωστό, η νεοεκλεγείσα Βρετανική κυβέρνηση ανακοίνωσε θαρραλέα και αντρίκεια, ότι θα προβεί σε μια σειρά περικοπών στις δημόσιες δαπάνες, μεταξύ των οποίων θα είναι ακόμα και η απόλυση 500.000 δημοσίων υπαλλήλων. Προσέξτε: Δεν αυξάνει καθόλου το σκέλος των εσόδων, δηλαδή τους άμεσους φόρους και τον ΦΠΑ και επομένως δεν αυξάνει τον πληθωρισμό που θα σκότωνε την αγορά και τα νοικοκυριά και θα ανακύκλωνε την ύφεση.
Αντίθετα η νεοεκλεγείσα Ελληνική κυβέρνηση, προτίμησε να σκοτώσει την αγορά και τα νοικοκυριά, αλλά να μην θιγούν καθόλου.....
οι δημόσιες δαπάνες, προκειμένου, αφενός να μην μειωθούν τα προνόμια της κρατικοδίαιτης άρχουσας τάξης και αφετέρου να μην θιγεί ο σκληρός πυρήνας της εκλογικής πελατείας του ΠΑΣΟΚ, που είναι ο δημόσιος τομέας.Η Βρετανική πολιτική ηγεσία (εκεί δηλαδή που υπάρχουν πραγματικοί πολιτικοί) δεν προσφεύγει σε κανένα ΔΝΤ και σε καμία Τροϊκα, ούτε παραχωρεί καμία εθνική κυριαρχία, σε ξένα κέντρα λήψης αποφάσεων, αλλά προτιμάει να αντιμετωπίσει μόνη της η ίδια η βρετανική κοινωνία τα οικονομικά της προβλήματα, ακόμα και αν χρειαστεί να μην διατεθεί ούτε μια λίρα για δημόσια δαπάνη.
Αντίθετα, η δική μας ψοφοδεής πολιτική ηγεσία, αντί να πάρει γενναία μέτρα αντιμετώπισης της κρίσης με τις δικές μας δυνάμεις, μαθημένη στα έτοιμα δανεικά και στην τρυφηλή πολιτική ζωή, προτίμησε να παραδώσει την εθνική κυριαρχία στα ξένα συμφέροντα, προτίμησε να υποθηκεύσει τη δημόσια περιουσία, προτίμησε να υπαγάγει τις διαφορές με τους δανειστές σε ξένο δίκαιο και ξένα δικαστήρια και προτίμησε να εξαθλιώσει και να απομυζήσει οικονομικά το λαό, προκειμένου να πληρωθούν οι ξένοι τοκογλύφοι και ταυτόχρονα να γλιτώσει το εδώ κρατικοδίαιτο πολιτικοοικονομικό σύστημα. Έφτασε δε στο σημείο να επιλέξει για τον εαυτό της το ρόλο του τοποτηρητή μεσάζοντα μεταξύ της ξένης κυριαρχίας και του ελληνικού λαού, αρκεί να περιορίσει το πολιτικό κόστος και να μην χάσει την εξουσία.
Συνειδητοποιείστε αυτή τη διαφορά πολιτικών ηγεσιών και πολιτικής νοοτροπίας και θα αντιληφτείτε αμέσως γιατί πάμε κατά διαβόλου ως λαός και ως έθνος.
