Στην πολιτική, όταν ενδιαφέρεσαι ουσιαστικά για ένα θέμα, αποτελεί εκ των ουκ άνευ απαίτηση η βαθιά γνώση και επαφή μαζί του, ιδιαίτερα όταν καλείσαι να πάρεις αποφάσεις νομοθετικού περιεχομένου για να το στηρίξεις. Διαφορετικά, είσαι
αναγκασμένος να το προσεγγίζεις επιφανειακά και πολλές φορές μόνο με επικοινωνιακούς όρους.Τη γενική αυτή άποψη έρχεται, λοιπόν, να επιβεβαιώσει ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει η κυβέρνηση την επιχειρηματικότητα.
Χωρίς να πιστεύει σ’ αυτήν, εμποτισμένη με παλαιοσοσιαλιστικές απόψεις, προσπαθεί σπασμωδικά να φέρει μέτρα για την τόνωσή της, μπερδεύοντας την άσκηση κοινωνικής πολιτικής με τις επενδύσεις και το κέρδος, χωρίς στην πραγματικότητα να έχει πλήρως κατανοήσει τον τρόπο λειτουργίας της αγοράς.
Έτσι ο υπουργός Οικονομικών θεωρεί σημαντικό κυβερνητικό μέτρο, το οποίο και προβάλλει συνεχώς, τη διασύνδεση της μείωσης της φορολογίας των επιχειρήσεων με τη διατήρηση θέσεων εργασίας. Πιστεύει δηλαδή ότι μία επιχείρηση που αντιμετωπίζει πτώση πωλήσεων και έλλειψη ρευστότητος δεν θα απολύσει προσωπικό διότι μετά δύο χρόνια θα πληρώσει σχετικά λιγότερους φόρους. Μόνο όμως άνθρωποι έξω από την αγορά μπορεί να ελπίζουν ότι με τέτοια μέτρα θα ανακόψουν την άνοδο της ανεργίας.
Ο ίδιος υπουργός θεωρεί σημαντικό μέτρο τη μείωση της φορολογίας των αδιανέμητων κερδών κατά τέσσερις (4) ποσοστιαίες μονάδες από το 2011, όταν ο φόρος στα διανεμημένα κέρδη κινείται πλέον στο 45%. Δεν κατανοεί, βέβαια, ότι οι επιχειρήσεις δημιουργούνται για να δώσουν μέρισμα στους επιχειρηματίες και η υπερφορολόγηση των διανεμημένων κερδών αποτελεί αντικίνητρο για την επιχειρηματικότητα. Ξεχνά επίσης ότι με ασπιρίνες δεν είναι δυνατόν να «περάσει» ο ισχυρός πονοκέφαλος που δημιούργησαν στην αγορά οι έκτακτες εισφορές και η περαίωση.
Τα προηγούμενα παραδείγματα μπορούν να συμπληρωθούν και με άλλα παρόμοια που προκύπτουν από δηλώσεις άλλων κορυφαίων Υπουργών, ακόμη και του Πρωθυπουργού, για να καταδείξουν μία άποψη που συμπυκνώνεται στη φράση: «Το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να απαρνηθεί την ψυχή του, μέσα στην οποία περικλείεται ο κρατισμός, η συντεχνιακή λογική και η ενοχοποίηση του κέρδους».
Από την άλλη πλευρά και εμείς στη Νέα Δημοκρατία, οφείλουμε να τονίσουμε με περισσότερη έμφαση τις διαχωριστικές μας γραμμές με το «αντιεπιχειρηματικό ΠΑΣΟΚ» και να σταματήσουμε να αναφερόμαστε σε υγιή και μη επιχειρηματικότητα, αποφεύγοντας έτσι να ρίχνουμε, επικοινωνιακά, νερό στο μύλο εκείνων, οι οποίοι αναδεικνύουν από πρόθεση και με ευκολία τις εστίες τις μη υγιούς επιχειρηματικότητος.
Η επιχειρηματικότητα αποτελεί παγκοσμίως το κύριο όχημα ανάπτυξης και συνδυασμένη με την καινοτομία δημιουργεί συνεχώς νέες θέσεις εργασίας, ενώ ένα κόμμα του κοινωνικού φιλελευθερισμού οφείλει να την αναδεικνύει συνεχώς μέσα από τις θέσεις και τα προγράμματά του.
Δημοσίευση: SITE Capital.gr (http://www.capital.gr/Articles.asp?id=1064758) (13-10-2010)
