Γράφει o Γιώργος Παπαμώκος
(e-mail αναγνώστη)
Οι φετινές αυτοδιοικητικές εκλογές είναι ένα κρίσιμο σταυροδρόμι για την πορεία της τοπικής μας κοινωνίας. Στα πλαίσια της ευρύτερης κρίσης και των παθογενειών που μαστίζουν το σύγχρονο ελληνικό σύστημα διοίκησης και αυτοδιοίκησης θα πρέπει οι τοπικοί άρχοντες που θα εκλεγούν στις εκλογές του Νοεμβρίου να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν ένα πολύ δύσκολο σχέδιο αλλαγής της λειτουργικής δομής των υπό ένωση παλαιών δήμων σε έναν νέο. Αλλά και να σχεδιάσουν πολιτικές αλλαγής της τοπικής οικονομίας με βάση πάντα τις εθνικές στρατηγικές, σε μια κοινωνία ανάπτυξης και βελτίωσης των τοπικών συνθηκών διαβίωσης....
Το νομοθετικό πλαίσιο «Καλλικράτης» δίνει μια μόνο γενική κατεύθυνση προς αυτή την αλλαγή και αυτό είναι φυσικό μιας και απευθύνεται προς όλους τους νέους δήμους της χώρας.
Η εξειδίκευση των δράσεων και των πολιτικών θα γίνει σίγουρα από τις ομάδες πολιτών που θα συγκροτήσουν ή θα στηρίξουν τα ψηφοδέλτια. Το εγχείρημα θεωρείται αρκετά δύσκολο και θα απαιτήσει χρόνο και δουλειά για να υλοποιηθεί. Αυτό το δεδομένο θα έπρεπε να κάνει τις παρατάξεις, τους τοπικούς αυτοδιοικητικούς φορείς και το σύνολο της τοπικής δημόσιας διοίκησης να δουλεύουν πυρετωδώς για τη σχεδίαση απαιτητικών πολιτικών στο νέο σύγχρονο περιβάλλον αλλαγής που διαμόρφωσε τόσο η οικονομική κρίση όσο και οι αποφάσεις της τωρινής κυβέρνησης αλλά και οι απαιτήσεις της τρόικας.
Οι σκεπτόμενοι πολίτες όμως αυτού του τόπου μέχρι στιγμής δεν βλέπουν σύνθεση-σύγκρουση πολιτικών, προτάσεων και ιδεών αλλά ένα διαγωνισμό πολιτικών καλλιστείων που μεταφράζεται στη λεγόμενη συγκρότηση ψηφοδελτίου. Δυστυχώς βλέπουμε και από τον τοπικό τύπο αντίστοιχη αρθρογραφία: Παρακολουθεί και συμμετέχει στην προσπάθεια του κάθε πιθανού υποψηφίου είτε να χρισθεί υποψήφιος δήμαρχος, περιφερειάρχης αντιπερειφερειάρχης είτε να εξασφαλίσει μια θέση στο ψηφοδέλτιο, είτε ακόμα προσπάθεια επικεφαλής συνδυασμών να εξασφαλίσουν δυνατά ονόματα τοπικής εμβέλειας στο ψηφοδέλτιό τους. Όλα αυτά είναι σε ένα βαθμό θεμιτά αλλά τι γίνεται με τις πολιτικές που καλούνται να σχεδιάσουν; Μέχρι στιγμής κανένας δεν έχει μιλήσει γι αυτές.
Γιατί τέτοια έλλειψη ουσίας; Για πόσο πρόβατα μας περνάνε όλοι; Έχουν δίκιο που μας περνούν για πρόβατα; Παλαιότερα θα έλεγα ναι. Ακόμη και σήμερα αυτό είναι αλήθεια για μεγάλη μερίδα του κόσμου. Φαίνεται ότι ο κομματικός φανατισμός έχει μονιμοποιηθεί ως ηλιθιότητα (ας με συγχωρήσουν κάποιοι για το λεξιλόγιο) στα μυαλά ορισμένων. Ακόμη ορισμένοι, παρά το χάλι στο οποίο βρισκόμαστε, δεν εννοούν να σκεφτούν ελεύθερα και ανεξάρτητα και να απαιτήσουν από τους τοπικούς και όχι μόνο, πολιτικούς να δουλέψουν και να εργαστούν ως ηγέτες που διαμορφώνουν το μέλλον μας με όση ευθύνη αυτό συνεπάγεται. Αλλά εξακολουθούν την ποδοσφαιρική φανατική τακτική υποστήριξης που με πάθος τα κόμματα εξουσίας απαιτούν αυτή τη στιγμή μιας και είναι αυτά που κινδυνεύουν με διάλυση αν οι πολιτικές τους αποτύχουν. (Προς αυτό τον κόσμο θέτω το ερώτημα: Καλά τέτοιος παγκόσμιος εξευτελισμός της χώρας μας, της χώρας που τα σχολειά μας κάποτε μας μάθαιναν ότι θα πρέπει να είμαστε ο πιο περήφανος λαός στον κόσμο για το έθνος-λίκνο του δυτικού πολιτισμού, τέτοια ηθική, πνευματική και οικονομική κατάντια δεν φτάνει για να ξυπνήσουμε;)
Όμως όλοι οι δείκτες ανάλυσης της κοινής γνώμης αλλά και κυρίως η συζήτηση με τον κόσμο δείχνουν ότι μέρος του κόσμου απαιτεί λύσεις προτάσεις και δουλειά. Απαιτούν την εμπειρία παλαιών στελεχών χωρίς ιδιοτέλεια και προηγούμενη κακοδιοίκηση αλλά και ανανέωση με νέους ανθρώπους με αγωνιστική διάθεση χωρίς το παλαιό κομματικό θράσος και την άγνοια. Απαιτούν σοβαρότητα, μελέτη, σχέδιο, αξιοποίηση των ικανών, μεθοδικότητα και κυρίως όρεξη για δουλειά και προσφορά και όχι απλά κατάληψη μιας καρέκλας. Τα «θα», τα ωραία λόγια, τις κινήσεις παρασκηνίου και τις υποκριτικές προεκλογικές τακτικές η πλειονότητα του κόσμου θα τις καταλάβει και θα τις καταδικάσει με έναν πολύ έξυπνο τρόπο. Ποιος είναι αυτός; Αυτός που έκανε όλες τις εταιρείες δημοσκοπήσεων να αποτύχουν στην πρόβλεψη του αποτελέσματος στις προηγούμενες εθνικές εκλογές.
Από αυτές τις εκλογές πολύς κόσμος απαιτεί από την μέλλουσα τοπική του ηγεσία μια μικρή κοσμογονία στην Ήπειρο μιας και η σημερινή κρίση ΠΡΕΠΕΙ να γίνει ευκαιρία για βέλτιστη αξιοποίηση των δυνατοτήτων της περιοχής που είναι πάρα πολλές. Αγροτικά προϊόντα, χειμερινός και καλοκαιρινός τουρισμός, εναλλακτικός τουρισμός, έρευνα και καινοτομία είναι μερικά από τα μέσα που θα κληθεί τόσο ο Περιφερειάρχης όσο και ο Δήμαρχος Ιωαννίνων να χρησιμοποιήσει ως μοχλούς ανάπτυξης. Αυτή τη φορά με αποφασιστικά βήματα προόδου και όχι με τακτικές μοιράσματος των χρημάτων του εκάστοτε ΕΣΠΑ στα «δικά μας παιδιά». Είναι άλλωστε η τελευταία μεγάλη χρηματοδοτική ευκαιρία της Ελλάδας για ανάπτυξη υπό αυτή τη μορφή.
Για να δούμε οι τοπικοί υποψήφιοι άρχοντες θα το καταλάβουν αυτό; Θα δουλέψουν σκληρά για να κερδίσουν τον πάρα πολύ υψηλό μισθό τους μέσα από τη δική μας ψήφο;
Υπάρχει πάντως πολύς κόσμος που δεν θα πεισθεί με εύκολα λόγια και κομματικές σημαίες αλλά με αξιόπιστα καλοδουλεμένα προγράμματα. Ελπίζουμε για το καλό του τόπου να δουλέψουν όλοι προς αυτή την κατεύθυνση για να επιλέξουμε και εμείς τον καλύτερο και όχι να μας στείλουν για τουρισμό την ημέρα των εκλογών όπως έγινε στις ευρωεκλογές.
-Ο Γιώργος Παπαμώκος είναι χημικός
