Δεν πρόλαβα να σχολιάσω τη διακαναλική συνέντευξη του Γιωργάκη λόγω ταξιδιού. Αλλά και ...
τι να πω; Όλοι οι συνάδελφοι(;) bloggers το έκαναν και με το παραπάνω. Αυτό που κρατάω (κι) εγώ, είναι η ατάκα του περί πρόωρων εκλογών δίνοντας μας το δικαίωμα να πιστεύουμε πως οι αυτοδιοικητικές που πλησιάζουν, είναι άμεσα ή έμμεσα συνδεδεμένες με το μνημόνιο.
Είναι προφανές πως βρίσκεται σε δυσχερή θέση και γιατί όχι, σε κατάσταση πανικού. Αλλά χεστήκαμε, εμείς έχουμε τους δικούς μας καημούς. Όταν αυτός λέει πως λυπάται πιο πολύ από εμάς για την κατάστασή μας, θυμάμαι το Νικηφόρο (Πέτρο Φιλιππίδη) από το «50-50» που πήγε αργοπορημένος στη γέννα της κόρης του και λέει στη γυναίκα του (Άβα Γαλανοπούλου): «Αγάπη μου, δεν μπορείς να φανταστείς πόσο δύσκολη μέρα πέρασα…» (Με το αγριεμένο ύφος της «Ελισάβετ», να είναι όλα τα λεφτά).
Ο Παπανδρέου λοιπόν έβαλε ακόμα ένα εκβιαστικό δίλημμα, ο Μητσοτάκης ενθάρρυνε και υποστήριξε την πολιτική της κυβέρνησης και ο Paul το χταπόδι πέθανε. Ιδού το πραγματικό παρασκήνιο του θανάτου του:
