Ο Karl Albrecht Πρόεδρος του Ιδρύματος «Karl Albrecht Stiftung» ή «Siepmann Stiftung» που εδρεύει στο Eichenau της Γερμανίας και ελέγχει την εταιρία Aldi Sud (στην οποία υπάγεται η Ελλάδα μέσω της Αυστριακής θυγατρικής Hofer) είναι ένας πανίσχυρος άνθρωπος: Από τους πλουσιότερους ανθρώπους του πλανήτη μας ....
(σύμφωνα με το Forbes καθαρή περιουσία 23,5 δις Ευρώ για το 2010 – 10ος στον κατάλογο), κατάφερε να δημιουργήσει (μαζί με τον αδελφό του) μια από τις μεγαλύτερες αλυσίδες λιανικής του κόσμου.
Γεννήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 1920 στον Essen της Γερμανίας (συμπληρώνει τα 90 του χρόνια) και προέρχεται από φτωχή οικογένεια - ο πατέρας του εργάστηκε σε διάφορες δουλειές (μεταλλωρύχος αλλά και βοηθός φούρναρη), ενώ η μητέρα του διατηρούσε μικρό παντοπωλείο. Ο ίδιος εργάστηκε στο κατάστημα της μητέρας του –αργότερα και σε αντίστοιχο, ξένο κατάστημα και υπηρέτησε στον Γερμανικό στρατό κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Υπήρξε πάντοτε ένας ισχυρός άνθρωπος πολύ χαμηλού προφίλ που απέφευγε με εντυπωσιακή επιμέλεια την δημοσιότητα. Από το 1994 έχει αποσυρθεί από την «ενεργό» δράση (όπως και όλα τα μέλη της οικογένειάς του) διατηρώντας την ιδιότητα του Προέδρου του Ιδρύματος που ελέγχει τις επιχειρήσεις του στην Γερμανία και σε ολόκληρο τον κόσμο.
Το «κοινωνικό προφίλ» που έχτισε μεθοδικά καθ΄ όλη την διάρκεια της επαγγελματικής του δράσης χαρακτηρίζεται από πολύ μεγάλη προσοχή με σχολαστική αποφυγή γεγονότων ή καταστάσεων που θα τον έβαζαν στο κέντρο μιας αρνητικής δημοσιότητας, κάτι που είναι εξαιρετικά δύσκολο έως ακατόρθωτο για έναν από τους πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου. Όχι όμως για τον Karl Albrecht.
Το επίτευγμά του όμως αυτό δέχεται ένα ράπισμα, μια κηλίδα από τους ανθρώπους που εμπιστεύτηκε να διαχειριστούν την «αυτοκρατορία» του. Αυτό, φυσικά, αφορά την «ανεξήγητη» απόφαση αποχώρησης από την Ελλάδα με καθόλου πειστικές αιτιάσεις – αντίθετα με πρωτοφανείς μεθοδεύσεις τελείως ασυνήθιστες για το ήθος, το ύφος και την σοβαρότητα που επέβαλε στην επιχείρησή του ο Karl Albrecht και την οποία εφαρμόζει μέχρι σήμερα με ιερή ευλάβεια όχι μόνο στην Γερμανία, αλλά και σε όλες τις χώρες του κόσμου στις οποίες δραστηριοποιείται.
Η ηχηρή, παράξενη και πρωτόγνωρη εξαίρεση της Ελλάδος από τις «σιδερένιες» αρχές του Karl Albrecht προκαλεί εύλογες απορίες. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με την σειρά:
Η εταιρία Aldi, ο ιδρυτής των discount, έφθασε στην Ελλάδα πριν από 2 χρόνια με μεγάλες προσδοκίες σε μια αγορά στην οποία είχε ήδη διεισδύσει θριαμβευτικά η Lidl, ο μεγαλύτερος ανταγωνιστής της (Βλπ. άρθρο μας 7/11/2008 Aldi, ο ιδρυτής των discount: 13 Νοεμβρίου 2008 ανοίγουν τα πρώτα καταστήματα στην Βόρεια Ελλάδα).
Ένα περίπου χρόνο αργότερα, στην Aldi Sud έγιναν σημαντικές διοικητικές αλλαγές (Βλπ. άρθρο μας 20/11/2009 Aldi Ελλάς: Σημαντικές διοικητικές αλλαγές – αποχώρηση των Armin Burger και Κωνσταντίνου Ρόζου ) οι οποίες δεν μπορούσε κανείς να φανταστεί πως θα σηματοδοτούσαν κάτι που δεν έγινε ποτέ στο παρελθόν σε καμία άλλη χώρα στην οποία δραστηριοποιείται ο Όμιλος : Την αποχώρηση από την Ελλάδα!
Σε λιγότερο από 2 μήνες μετά, ανακοινώθηκε η αναστολή της λειτουργίας του υπερ-σύγχρονου κέντρου διανομής στην Πάτρα (Βλπ. άρθρο μας 19/1/2009 Aldi: Αναστέλλεται η λειτουργία του κέντρου διανομής στην Πάτρα και επανεξετάζεται το σχέδιο επέκτασης στην Ελλάδα). Οι πρώτες, δικαιολογημένες ανησυχίες που δημιουργήθηκαν για το μέλλον της αλυσίδας στην Ελλάδα διασκεδάστηκαν από καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις της Διοίκησης tης Εταιρίας.
Στις αρχές του φετινού χρόνου οι ανησυχίες είχαν ατονήσει όχι μόνο από τις συνεχιζόμενες καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις της Αυστριακής «Διεύθυνσης» της Ελλάδος αλλά και για τον επιπρόσθετο λόγο ότι ο Όμιλος Aldi βγήκε ενισχυμένος από την οικονομική κρίση (Βλπ. άρθρο μας 17/2/2010 Aldi: Πανίσχυρος και ενισχυμένος από την οικονομική κρίση – η περίπτωση της Ελλάδος).
Πέντε όμως μήνες αργότερα (στις 16/7/2010) με μια λιτή, επίσημη ανακοίνωση η Aldi Ελλάς γνωστοποίησε την απόφαση αποχώρησης από την Ελλάδα στο τέλος του 2010, αφήνοντας άφωνη και έκπληκτη την αγορά, δημιουργώντας ταυτόχρονα μεγάλες απορίες όσον αφορά τα πραγματικά αίτια της αποχώρησης από την χώρα μας (Βλπ. σχετικό άρθρο μας Aldi: Τα αίτια της αποχώρησης από την Ελλάδα είναι πράγματι οικονομικά;)
Οι απορίες και τα ερωτηματικά εντάθηκαν όταν άρχισε να υποχωρεί η έκπληξη που προκάλεσε η είδηση, παραχωρώντας την θέση της στην ανάλυση και στην ψυχρή λογική (Βλπ. ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον άρθρο μας στις 17/8/2010 με τίτλο Aldi: Η αποχώρηση από την Ελλάδα, ένα μοναδικό δώρο στην Lidl, τον μεγαλύτερο ανταγωνιστή της).
Όσο πλησιάζει το τέλος του 2010 και η «εφαρμογή» της αποχώρησης που έχει προαναγγελθεί, εντείνονται οι διεργασίες που αφορούν την τύχη των 700 εργαζομένων στην επιχείρηση, των υπερσύγχρονων κέντρων διανομής και των διαφόρων καταστημάτων που ήδη δημιούργησε στην Ελλάδα η αλυσίδα.
Στα πλαίσια των διεργασιών αυτών, οι εργαζόμενοι στην Aldi Ελλάς εξέλεξαν δύο επιτροπές εργαζομένων (μια Επιτροπή εργαζομένων της Aldi Ελλάς ΕΕ και μια Επιτροπή εργαζομένων στην τεράστια αποθήκη της Θεσσαλονίκης - Thessaloniki Logistics Α.Ε.) οι οποίες ήδη δραστηριοποιούνται στον τομέα της ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης και της προσέλκυσης ευρύτερου ενδιαφέροντος στο κοινωνικό πρόβλημά τους.
Σε ένα κείμενο τους με τίτλο «Aldi: Ακόμη 700 άνεργοι!» το οποίο υπογράφουν οι εκλεγμένοι εκπρόσωποί τους στις επιτροπές εργαζομένων, οι εργαζόμενοι της Ελληνικής Aldi αναφέρουν τα εξής:
…Και ενώ η πελατεία και οι τζίροι των καταστημάτων Aldi αυξάνονται, η εταιρεία ξαφνικά κλείνει…
Ανεξήγητο πραγματικά πώς μία τέτοια εταιρεία που επένδυσε τεράστια οικονομικά μεγέθη για την ανέγερση των πιο εξελιγμένων εγκαταστάσεων σε καταστήματα αλλά και Logistics Center κλείνει σε λιγότερο από 2 χρόνια λειτουργίας της. Πόσο ασφαλή συμπεράσματα μπορεί να εξάγει ένας επενδυτής μέσα σε δύο χρόνια λειτουργίας μιας επιχείρησης για το αν είναι βιώσιμη ή όχι; Ιδιαίτερα η Aldi που ήρθε για να μείνει, όπως διατεινόταν, και είχε στόχο να δώσει μια καινούρια εικόνα στην ελληνική αγορά του λιανικού εμπορίου. Πως μια τόσο μεγάλη εταιρεία, πολυεθνική παγκόσμιας εμβέλειας, έπεσε τόσο έξω στις προβλέψεις και στους προγραμματισμούς της;
Τη στιγμή που η ελληνική οικονομία ευνοεί την άνθιση των discount supermarket, αφού τα προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας εμφανίζουν δυναμική ανάπτυξη με αύξηση του τζίρου κατά 5,1% έναντι μείωσης κατά 2,2 % του τζίρου των επωνύμων, η Aldi για πρώτη φορά στην ιστορία της αποσύρει την επένδυσή της. Ζητάμε να μάθουμε τους πραγματικούς λόγους της αποχώρησης, μα ακόμη δεν έχουμε λάβει σοβαρές και πειστικές απαντήσεις.
Ένα παρόλα αυτά είναι σίγουρο: η εταιρεία αποφάσισε να αφήσει στο δρόμο 700 οικογένειες σε μια από τις πιο δύσκολες περιόδους που περνά αυτή τη στιγμή η χώρα μας. Η κατάσταση είναι απελπιστική στην πόλη της Θεσσαλονίκης, όπου στεγάζονται εκτός από τα έξι καταστήματα και τα κεντρικά γραφεία της εταιρίας, αφού η ανεργία ξεπερνά το 22%. Εξίσου τραγικά είναι τα πράγματα και στις άλλες πόλεις, όπου η Aldi διατηρεί τα καταστήματά της.
Η κοινωνική ευθύνη απέναντι σε όλους τους εργαζομένους της εταιρείας είναι τρομακτικά μεγάλη αν αναλογιστεί κανείς τις συνεχείς μέχρι πρόσφατα διαβεβαιώσεις περί συνέχισης της λειτουργίας της επιχείρησης. Ακόμη και έξι εβδομάδες νωρίτερα από την ανακοίνωση περί παύσης λειτουργίας στην Ελλάδα, η Κεντρική Διοίκηση της Αυστρίας ενημέρωσε όλο το προσωπικό της Aldi Ελλάς ότι αποφασίστηκε η συνέχιση της επένδυσης και ότι είχε εγκριθεί νέο κονδύλι € 100 εκατομμυρίων για επενδύσεις. Και ξαφνικά από τη μια μέρα στην άλλη, ανακοινώνεται η διακοπή των εργασιών η οποία βρήκε τους εργαζόμενους παντελώς απροετοίμαστους στη στοιχειώδη αντιμετώπιση των νέων συνθηκών και δικαιολογημένα, αφού άλλωστε είχαν πιστέψει στα λόγια των στελεχών της εταιρείας.
Το κερασάκι στην τούρτα αποτελεί το γεγονός ότι η διοίκησή της εταιρίας ανακοίνωσε στους εργαζόμενους πως στις διαπραγματεύσεις με υποψήφιους αγοραστές, δε βάζει ως όρο τη διατήρηση του υφιστάμενου προσωπικού. Ουσιαστικά η εταιρεία ενδιαφέρεται για τον αγοραστή που θα καταθέσει την καλύτερη οικονομική προσφορά στα ακίνητά της, αφήνοντας κυριολεκτικά στο δρόμο τους 700 εργαζόμενους της. Αυτός είναι λοιπόν ο ανθρωποκεντρικός της χαρακτήρας για τον οποίο αισθανόταν περήφανη; Οι προθέσεις της είναι πραγματικά λυπηρές. Δεν είναι δυνατόν η εταιρεία να μη μπορεί να διαπραγματευτεί με τον αγοραστή και να εξασφαλίσει τη μεταβίβαση του προσωπικού.
Το αποτέλεσμα που προκύπτει πλέον είναι ένα: 700 οικογένειες που πίστεψαν στο όραμα της ALDI και αγωνίστηκαν για αυτό, εξαντλώντας κάθε περιθώριο ευσυνείδητης, επιμελούς, συνεπούς και με ζήλο εκτέλεσης των καθηκόντων τους, μένουν στην ανεργία χωρίς ουσιαστικά να έχουν καμία ευθύνη στην απόφαση περί διακοπής της λειτουργίας της εταιρείας στην Ελλάδα.
Η επιδίωξη των εργαζομένων της Aldi είναι να λάμψει η αλήθεια. Γιατί η εταιρεία αποχωρεί από τη χώρα με μόνο δυο χρόνια λειτουργίας και με μια τόσο μεγάλου μεγέθους επένδυση; Ποιες κινήσεις έγιναν ώστε να μη φτάσουμε στο χείλος του γκρεμού; Γιατί δε γίνεται καμία προσπάθεια να εξασφαλιστούν οι θέσεις εργασίας του προσωπικού της; Και τελικά ας μας εξηγήσει κάποιος, τι είδους επενδύσεις γίνονται στην Ελλάδα;
Είναι κρίμα οι άνθρωποι που επιφορτιστήκαν να υπερασπιστούν το όραμα, τις αρχές και το όνομα του Karl Albrecht να επιδεικνύουν απίστευτη επιπολαιότητα, προχειρότητα και ασυνέπεια, ζημιώνοντας τον Όμιλο με μεγάλα χρηματικά ποσά και ρυπαίνοντας ασυγχώρητα ένα όνομα που ο υπέργηρος ιδιοκτήτης του αφιέρωσε ολόκληρη ζωή για να το δημιουργήσει. Είναι πάντως εξαιρετικά πιθανό ο Karl Albrecht να αγνοεί πλήρως τους απίστευτους «χειρισμούς» των εντολέων του στην Ελλάδα. Και οι 700 εργαζόμενοι που σε λίγες βδομάδες θα χάσουν τις δουλειές τους, κάτι πρέπει να κάνουν για το ενδεχόμενο αυτό!
Λεωνίδας Κουμάκης*
9 Νοεμβρίου 2010
kb@kbanalysis.com
