Υποχρεωτική ασφάλιση στον Ο.Α.Ε.Ε.

Σχόλια από τη σχετική συζήτηση στη Βουλή

Ένα ζήτημα που πονά τους κατοίκους της ελληνικής περιφέρειας και που η απαράδεκτη αντιμετώπισή του από τις τελευταίες ελληνικές κυβερνήσεις οδηγεί στην βέβαιη ερήμωση της υπαίθρου μας έθιξε ο Βουλευτής Σερρών του ΛΑ.Ο.Σ., κ. Ηλίας Πολατίδης με Επίκαιρη Ερώτησή του προς το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης.

Ο κ. Πολατίδης επεσήμαινε στην Ερώτησή του το τεράστιο θέμα της υποχρεωτικής ασφάλισης στον Οργανισμό Ασφάλισης Ελευθέρων Επαγγελματιών (Ο.Α.Ε.Ε.) επαγγελματιών, βιοτεχνών και εμπόρων που ασκούν δραστηριότητα σε περιοχές κάτω των 2.000 κατοίκων. Τόνιζε ότι ...

με το σκεπτικό του νόμου και την πρακτική του Ο.Α.Ε.Ε. να υποχρεώνει τους επαγγελματίες μικρών χωριών, κωμοπόλεων κ.λπ. (οι οποίοι έχουν μεν δηλώσει έδρα της εργασίας τους αυτές τις περιοχές αλλά επεκτείνουν την δραστηριότητά τους και σε άλλες) να ασφαλίζονται στον Οργανισμό, τους οδηγεί σε φυγή από τους τόπους τους και έχει ως αποτέλεσμα την πληθυσμιακή, οικονομική, κοινωνική και πολιτισμική συρρίκνωση πολλών περιοχών της ελληνικής περιφέρειας. Γι' αυτό ρωτούσε το Υπουργείο και την κυβέρνηση για το αν προτίθεται να λάβουν επί τέλους κάποια μέτρα και όχι μόνον να διαφημίζουν μεγαλόστομα ότι τάχα ενδιαφέρονται για περιφερειακή ανάπτυξη.

Η συζήτηση διεξήχθη στην Βουλή και ο Σερραίος Βουλευτής εξέθεσε με επιχειρήματα το οξύ πρόβλημα τονίζοντας ότι η κατάσταση στις μικρές αγροτικές περιοχές είναι τραγική, αφού το αγροτικό εισόδημα μειώνεται συνεχώς και πολλοί αγρότες αναγκάζονται να ασκήσουν και κάποιο άλλο επάγγελμα για να επιβιώσουν. Αλλά έρχεται η κυβέρνηση και τους επιβάλλει την υποχρεωτική ασφάλιση στον Ο.Α.Ε.Ε. με τις δυσβάσταχτες εισφορές δίνοντάς τους έτσι την χαριστική βολή. Τόνισε δε, μπαίνοντας στην ουσία του προβλήματος, ότι η κυβέρνηση πρέπει επιτέλους να διαχωρίσει αυτούς που πραγματικά ζουν και ασκούν το επάγγελμά τους συμπληρωματικά με το αγροτικό και είναι πράγματι κάτοικοι των χωριών με αυτούς που το κάνουν μόνον και μόνον για να γλιτώσουν ασφαλιστικές εισφορές. Έκανε μάλιστα συγκεκριμένες προτάσεις για το πώς μπορεί να γίνεται απλούστατα η σχετική εξακρίβωση (πιστοποιητικά από τον αρμόδιο Δήμο κ.λ.π.)

Για λογαριασμό της κυβέρνησης, απάντησε στον κ. Πολατίδη ο αναπληρωτής Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, κ. Γ. Κουτρουμάνης ο οποίος αν και παραδέχθηκε το πρόβλημα, αρνήθηκε να κάνει τους διαχωρισμούς αποδεικνύοντας ότι και η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. (όπως και η προηγούμενη της Ν.Δ.) διακατέχεται από μια στενόμυαλη εισπρακτική λογική και όχι από μια ευρύτερη λογική ανάπτυξης όλης της χώρας όπως ψέμματα διακηρύττει. Η όλη προσπάθειά της, όπως φαίνεται από όλους σχεδόν τους οικονομικούς τομείς, είναι πώς να μαζέψει βραχυπρόθεσμα λίγα χρήματα για να κλείσει τρύπες και να φανεί αρεστή στην Τρόϊκα και όχι να βοηθήσει τον άνεργο Έλληνα, τον Έλληνα αγρότη που πεθαίνει, τον Έλληνα επαγγελματία που εγκαθίσταται στο χωριό του και προσπαθεί να επιβιώσει και να δώσει ζωή στον ρημαγμένο τόπο του! Δεν νοεί να καταλάβει η κυβέρνηση ότι με αυτήν την λογική ούτε ανάπτυξη πρόκειται να φέρει στην περιφέρεια (αλλά και στα οικονομικά κέντρα) ούτε παραγωγή πρόκειται να ξαναϋπάρξει στην Πατρίδα μας αλλά ούτε και χρήματα πρόκειται να εισπράξει απ' αυτούς που ούτως ή άλλως δεν έχουν.

Ο κ. Πολατίδης επέμενε στην δευτερολογία του και ξανατόνισε ότι έτσι δεν λύνονται τα προβλήματα των ελλειμματικών ασφαλιστικών Ταμείων και ότι οδηγούμαστε στην οριστική εγκατάλειψη της υπαίθρου, σε χωριά – φαντάσματα, στην παραοικονομία και στην απώλεια σημαντικών εσόδων για το κράτος. Ο Υφυπουργός συνέχισε στο ίδιο μήκος κύματος. Ο καημός του είναι πώς να πιάσει τους υποτιθέμενους (που είναι ανύπαρκτοι βέβαια) μεγαλοεισοδηματίες επαγγελματίες οι οποίοι κατ' αυτόν εγκαθίστανται τάχα στα χωριά για να εισφοροδιαφεύγουν!..

Το συμπέρασμα είναι ότι ούτε με αυτήν την κυβέρνηση πρόκειται να αλλάξει κάτι. Ειδικά για την ελληνική περιφέρεια και για τα χωριά μας που άλλοτε έσφυζαν από ζωή και δίνανε κοινωνική και οικονομική πρόοδο στην Πατρίδα μας, όχι μόνον δεν πρόκειται να υπάρξει κάποια ανάπτυξη («πράσινη» ή άλλου χρώματος…) αλλά ούτε άσπρη μέρα!