Με εκείνη την γνωστή ιστορική απόφασή του, ο Αντώνης Σαμαράς, έβγαλε την Νέα Δημοκρατία από το «κάδρο» των υποστηρικτών του μνημονίου, με αποτέλεσμα να τεθεί αυτόματα επικεφαλής του αντιμνημονιακού μετώπου, το οποίο η ίδια η κοινωνία δημιούργησε. Και τέθηκε φυσιολογικά επικεφαλής καθόσον είναι το μοναδικό από τα κόμματα της αντιπολίτευσης που τάχθηκαν εναντίον του μνημονίου, το οποίο....
όμως είναι ταυτόχρονα και κόμμα εξουσίας.Όμως το κρατικοδίαιτο καθεστώς των νταβατζήδων της ελληνικής κοινωνίας, δεν θέλει το ένα από τα δύο κόμματα εξουσίας απέναντί του. Τα θέλει και τα δύο μέσα.
Θέλουν τον Σαμαρά στο «κάδρο» του μνημονίου. Δεν θέλουν πραγματικούς φιλελευθερισμούς και άπλωμα της οικονομικής πίτας στον κοινωνικό ιστό. Δεν τους ενδιαφέρει η ανάπτυξη.
Θέλουν τον πλήρη έλεγχο του δικομματικού πολιτικού συστήματος, δηλαδή τον πλήρη έλεγχο της πολιτικής εξουσίας, προκειμένου αφενός να διασωθούν τα συμφέροντά τους μέσα στην κρίση και αφετέρου να συνεχίσουν οι ίδιοι οι υπεύθυνοι της κρίσης, να διανέμουν την οικονομική πίτα στα κρατικοδίαιτα παρασιτικά τους συμφέροντα και όχι στα ιδιωτικά λαϊκά συμφέροντα.
Δεν εμπιστεύονται τον Σαμαρά ως εναλλακτική βαλβίδα ασφαλείας του συστήματος, γιατί είναι απρόβλεπτος και υπάρχει το ενδεχόμενο να χάσουν τον έλεγχο της πολιτικής εξουσίας.
Δεν εμπιστεύονται τον Σαμαρά ως εναλλακτική βαλβίδα ασφαλείας του συστήματος, γιατί είναι απρόβλεπτος και υπάρχει το ενδεχόμενο να χάσουν τον έλεγχο της πολιτικής εξουσίας.
Εντελώς «ξαφνικά», ο κ. Παπανδρέου προανήγγειλε ότι θα δει έναν έναν τους πολιτικούς αρχηγούς και όχι όλους μαζί στο γνωστό συμβούλιο πολιτικών αρχηγών, για να αποφύγει πιστεύουμε την εικόνα του κοινού αντιμνημονιακού μετώπου των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Δεδομένου όμως ότι είναι από πριν γνωστή η στάση των κομμάτων της Αριστεράς (πλην ίσως του κ. Κουβέλη) και δεν περιμένει κανείς να μπουν στο «κάδρο» του μνημονίου, ούτε θα τους κατηγορήσει κανείς γιατί δεν μπαίνουν, έχουμε την εντύπωση ότι όλο αυτό το πολιτικό θέατρο γίνεται για να πιεστεί αφόρητα ο Αντώνης Σαμαράς, ώστε με δεδομένες και τις δημιουργηθείσες εντυπώσεις από τα αποτελέσματα της δεύτερης Κυριακής των αυτοδιοικητικών εκλογών, να συρθεί και να μπει στο «κάδρο».
Η πίεση θα είναι για μία ακόμα φορά αφόρητη και η τυχόν άρνηση θα σημάνει τον ολοκληρωτικό πόλεμο από μέρους του σάπιου και διεφθαρμένου καθεστώτος εναντίον του, μέχρι την πλήρη πολιτική του εξόντωση.
Ήδη άρχισαν πολλές φωνές μέσα από τη Νέα Δημοκρατία να ενδίδουν και να μιλούν μάλιστα και για ανταλλάγματα, όπως την κατάργηση των εξεταστικών επιτροπών και άλλα φαιδρά. Αναρωτιόμαστε: Τέτοιου λοιπόν επιπέδου πολιτικά στελέχη έχει η Νέα Δημοκρατία;;;
Αλίμονο αν η Νέα Δημοκρατία ζητήσει ως αντάλλαγμα την κατάργηση των εξεταστικών επιτροπών. Θα είναι ο πλήρης εξευτελισμός της και η καταδίκη της στη λαϊκή συνείδηση. Απεναντίας, θα πρέπει το ΠΑΣΟΚ, που σοφίστηκε τις εξεταστικές επιτροπές, να πάει τις υποθέσεις μέχρι το τέλος και να καταδικαστεί αυτό στη λαϊκή συνείδηση, όπως εξευτελίστηκε και καταδικάστηκε η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη όταν αθώωνε τον Ανδρέα Παπανδρέου.
Εμείς πιστεύουμε ότι, ο Αντώνης Σαμαράς θα κλοτσήσει και πάλι την «καρδάρα με το γάλα».
Θα πει και πάλι ΟΧΙ.
Για το λόγο αυτό και θα χρειαστεί στο εξής, τη βοήθεια και τη συμπαράσταση ολόκληρης της Νέας Δημοκρατίας και όχι μόνο, για να αντέξει τον πόλεμο.
ΥΓ. Υπάρχει μόνο ένα πολύ βαρύ αντάλλαγμα που μπορεί να ζητήσει ο Αντώνης Σαμαράς, το οποίο, όχι μόνο δεν θα τον εκθέσει, αλλά αντίθετα θα τον εξυψώσει στη λαϊκή συνείδηση και θα τον καταγράψει ως ηγέτη.
Γι' αυτό όμως θα μιλήσουμε όταν έρθει η ώρα.
