Ντέρμπι στη Θεσσαλονίκη; Δε νομίζω…

Γιατί ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ και Οικολόγοι δεν πρόκειται ποτέ να ψηφίσουν Μπουτάρη...

Για δύο στοιχεία της εκλογικής μάχης στη Θεσσαλονίκη προσπαθούν να μας πείσουν πολλοί και διάφοροι, κυρίως το λεγόμενο «Δημοσιογραφικό Σύστημα».
Πρώτον, ότι έχουμε ντέρμπι. Μόνο όταν...
μιλάς για ντέρμπι δίνεις την αίσθηση της αβεβαιότητας, δηλαδή ότι τίποτε δεν είναι σίγουρο για την έκβαση της μάχης. Μόνο τότε δίνεις την πιθανότητα ότι και ο Μπουτάρης έχει πιθανότητες να κερδίσει. Όποιος όμως ξέρει να διαβάζει τους αριθμούς και έχει τον κοινό νου να κάνει πολιτικές αναλύσεις και δεν είναι τυφλωμένος από κομματικό πάθος και φανατισμό βλέπει ξεκάθαρα ότι στοιχεία ντέρμπι δεν υπάρχουν. Η καθαρή διαφορά των 4,3 μονάδων δίνει σαφές προβάδισμα νίκης στον Κώστα Γκιουλέκα. Και πολύ περισσότερο το γεγονός ότι ο Γκιουλέκας έχει δεξαμενές άντλησης ψήφων, από τους Στεργίου και Παπαθεμελή, σε αντίθεση με τον Μπουτάρη…
Το δεύτερο στοιχείο για το οποίο προσπαθεί να μας πείσει το ίδιο κατεστημένο είναι ότι ο Μπουτάρης μπορεί να συνομιλήσει με τους εκ των αριστερών του πολιτικούς χώρους, οπότε έτσι να βρει τις δεξαμενές που δεν έχει. Πρόκειται για μία απίθανη ιστορία καθώς ο κυρ-Γιάννης είναι ακραία πλακωμένος με όλους τους αριστερούς. Κατ’ αρχήν με το ΚΚΕ, που δεν θέλει να τον δει ούτε ζωγραφιστό! Θυμίζω ότι ο Μπουτάρης εκθείαζε ή έβριζε το κόμμα του Περισσού ανάλογα με το τι ζητούσε κάθε φορά από αυτό. Όταν για παράδειγμα το 2004 επιζητούσε την υποστήριξή του για τα δημοτικά πράγματα, παραβρέθηκε στην παρουσίαση του ευρωψηφοδελτίου του ΚΚΕ και δήλωσε: «Είναι απαραίτητη την ανάγκη ενδυνάμωσης του KKE στις επόμενες εκλογές. Τα δυο μεγάλα κόμματα είναι βαθύτατα απάνθρωπα και το μόνο που κατάφεραν ήταν να κάνουν τον κόσμο άνω-κάτω».
Όταν όμως στρέφεται στην αυτονομία στο Δημοτικό Συμβούλιο, συνεπώς δεν έχει ανάγκη από το ΚΚΕ, γράφει (σε άρθρο του στις 16.4.09): «Το κόμμα της μεγάλης ακινησίας, το ΚΚΕ, έχει ξεπεράσει τα όρια της γραφικότητας και θυμίζει πτώμα με περίεργες μυρωδιές που κάθε πτώμα αποπνέει».
Στο ίδιο μοτίβο, όταν πρόσφατα ερωτάται εάν επιδιώκει την στήριξη και από το ΚΚΕ, απαντά:
«Όχι. Σέβομαι το Κομμουνιστικό Κόμμα και τους οπαδούς του για την αξιοθαύμαστη προσήλωσή τους. Άσχετα εάν αυτά που πιστεύουν και διακηρύττουν είναι πέρα από την πραγματικότητα». .
Τώρα, με τι μούτρα θα ζητήσει στήριξη από το ΚΚΕ;
Περίπου τα ίδια ισχύουν και με το ΣΥΡΙΖΑ και τους Οικολόγους, καθώς οι δύο αυτοί πολιτικοί χώροι δεν ξεχνούν ότι ο κ. Μπουτάρης διέλυσε ουσιαστικά το «Διαπαραταξιακό» όταν αυτό έφτασε στο σημείο να κατεβάσει κοινό υποψήφιο. Ο κυρ-Γιάννης τορπίλισε τις προσπάθειες για κοινή κάθοδο, γιατί ήταν πολύ αλαζόνας ώστε να δεχθεί διαδικασίες για την επιλογή κοινού υποψηφίου… Επιπλέον όλες εκείνες οι θέσεις που πήρε ο κ. Μπουτάρης υπέρ των βιομηχάνων και των συμφερόντων τους (βλέπε υπόθεση Αλατίνη), έχουν δημιουργήσει ένα χάσμα...
Αυτή είναι η αλήθεια για τις υποτιθέμενες «δεξαμενές» του κ. Μπουτάρη, που είναι όμως ανύπαρκτες…

XE