Εμείς θα πούμε τον δικό μας τρόπο σκέψης και δεν είναι υποχρεωμένος να τον ακολουθήσει κανένας. Απλά παρακολουθείστε τον.
Σε όλους μας λοιπόν δόθηκε η ευκαιρία να συμμετάσχουμε την πρώτη Κυριακή και να επιλέξουμε (σε αντίθεση με τις βουλευτικές εκλογές, όπου ευδοκιμούν μόνο τα κόμματα) τον υποψήφιο της αρεσκείας μας, χωρίς να αισθανόμαστε....
τόσο πολύ εγκλωβισμένοι σε κομματικά «μαντριά». Τώρα όμως έχουμε να επιλέξουμε μεταξύ των δυο πρώτων σε κάθε δήμο και σε κάθε περιφέρεια.Σε ότι αφορά την περιφέρεια Αττικής, τόσο ο κ. Σγουρός όσο και ο κ. Κικίλιας είναι μια χαρά άνθρωποι και ο καθένας από τους δυο έχει τα δικά του σχέδια για να προσφέρει, αλλά βέβαια αυτό δεν εξαρτάται και τόσο πολύ από αυτούς τους ίδιους. Και οι δυο είναι εκεί που είναι γιατί τα αντίστοιχα κόμματα ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία τους τοποθέτησαν εκεί, διαφορετικά, ενδεχομένως να ήταν στα σπίτια τους.
Επομένως εδώ πλέον έχουμε κομματική σύγκρουση, η οποία έχει μάλιστα πάρει και τη διάσταση μεταξύ της σύγκρουσης μνημονιακών και αντιμνημονιακών.
Εκείνο όμως που για μας είναι το καθοριστικό είναι η απάντηση σε ένα ερώτημα:
Ποιον από τους δύο στην παρούσα συγκυρία (το τονίζουμε αυτό) στηρίζει το κρατικοδίαιτο καθεστώς που ελέγχει την κοινωνία;;
Όλοι έχουμε την αίσθηση ότι το κρατικοδίαιτο καθεστώς, τα καθεστωτικά ΜΜΕ, αλλά και οι ντόπιοι και ξένοι τοκογλύφοι, στην παρούσα φάση θέλουν την εκλογή του κ. Σγουρού. Αν το επιτύχουν αυτό, θα έχουν καταφέρει να καθοδηγήσουν την κοινωνία και να μας θεωρούν ελέγξιμους και δεδομένους.
Εμείς λοιπόν, πιστεύουμε ότι δεν πρέπει να είμαστε δεδομένοι για το καθεστώς. Πρέπει αντίθετα να κάνουμε το καθεστώς να ακολουθεί εμάς και όχι να ακολουθούμε εμείς το καθεστώς. Θέλουμε με την ψήφο μας να «παίξουμε» εμείς με το καθεστώς και όχι το καθεστώς να «παίζει» σε βάρος μας.
Εφόσον λοιπόν, δεν θέλουμε να είμαστε δεδομένα «πρόβατα» για το καθεστώς, έχουμε δύο λύσεις: Κικίλιας ή αποχή.
Σε ότι αφορά την αποχή, είδατε τι έγινε την προηγούμενη εβδομάδα και το είχαμε τονίσει κατ’ επανάληψη ότι θα συμβεί αυτό.
Ενώ αποδοκίμασε το πολιτικό σύστημα, ο μισός ελληνικός λαός, με την αποχή του, τα λευκά και τα άκυρα, εντούτοις το καθεστώς, όχι μόνο δεν ανησύχησε, αλλά θεώρησε ξεδιάντροπα την αποχή, ως σιωπηρή ανοχή στην πολιτική του μνημονίου και ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, συνεχίζοντας ακάθεκτο τη διασπάθιση του δημοσίου χρήματος, εξαθλιώνοντας το λαό και απειλώντας με τη λήψη νέων μέτρων, σαν να μην συμβαίνει τίποτα.
Επομένως, εμείς πιστεύουμε ότι, στην παρούσα φάση, πρέπει να βγει ο κ. Κικίλιας για να πάψουν πλέον τα κρατικοδίαιτα παράσιτα να μας θεωρούν δεδομένους και κατευθυνόμενους. Την επόμενη φορά μπορούμε να κάνουμε το αντίθετο κ.ο.κ., αλλά την πρωτοβουλία πρέπει να την έχουμε πάντα εμείς και όχι να είμαστε «πρόβατα» για σφαγή.
Δεν πρέπει να καθίσουμε αδρανείς στους καναπέδες μας, αλλά πρέπει να δηλώσουμε παρών και να κόψουμε το «βήχα» στους ολετήρες της ζωής μας.
