Τέλη Ιουνίου του 2007, με είχαν επισκεφθεί ως πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης 5-6 συνάδελφοι και μου ζήτησαν να πάρει θέση ο ΔΣΘ για την υπόθεση Βατοπεδίου γιατί, όπως μου κατήγγειλαν, είχαν περιέλθει στην Μονή Βατοπεδίου σχεδόν όλες οι οικοπεδικές εκτάσεις του Δημοσίου σε Δήμους περιφερειακά της Θεσσαλονίκης. ΄Όταν τις επόμενες μέρες μου προσκόμισαν συγκεκριμένα στοιχεία(συμβόλαια κλπ.) εξοργίστηκα γιατί πέραν όλων των άλλων συνειδητοποίησα ότι....
χάνονταν οι εκτάσεις που θα μπορούσαν στο μέλλον να χρησιμοποιηθούν ως χώροι πρασίνου η για χρήσεις που θα αναβάθμιζαν την ζωή των κατοίκων.
Στο πλαίσιο του θεσμικού μου ρόλου αποφάσισα να αναλάβω πρωτοβουλία αποκάλυψης και καταγγελίας της υπόθεσης κι έτσι στις 5-7-2007 που συνεδρίαζε το Δ.Σ του Δ.Σ.Θ ζήτησα να συζητηθεί εκτός ημερησίας διάταξης η υπόθεση Βατοπεδίου και μετά από εισήγησή μου και συζήτηση καταλήξαμε με μεγάλη πλειοψηφία( υπήρχαν και κάποιες αντιρρήσεις και αποχές…) στη λήψη απόφασης για:
α) έκδοση καταγγελτικού ψηφίσματος (με το οποίο από την Εισαγγελία ζητούσαμε έρευνα της υπόθεσης κι΄ από την επίσημη πολιτεία ακύρωση των ανταλλαγών) και
β) ανάληψη πρωτοβουλιών με στόχο την επιστροφή στο δημόσιο των εκτάσεων που είχαν δοθεί στη Μονή Βατοπεδίου.
Το ψήφισμα στάλθηκε στα ΜΜΕ, στους Βουλευτές του Ν.Θεσ/νίκης, στην Εισαγγελία, στους δικηγορικούς συλλόγους, άλλους επιστημονικούς φορείς κλπ. ,ενώ στις 18-7-2007 συγκαλέσαμε στον ΔΣΘ την πρώτη σύσκεψη Δημάρχων για συντονισμό του αγώνα διάσωσης των εκτάσεων που είχαν δοθεί στη Μονή Βατοπεδίου στο νομό Θεσσαλονίκης με την έννοια της ακύρωσης των ανταλλαγών και επιστροφής των ακινήτων στο δημόσιο η την Τ.Α για να χρησιμοποιηθούν στο μέλλον ως χώροι πρασίνου, για πολιτιστικές χρήσεις κλπ. που θα αναβάθμιζαν το επίπεδο ζωής των κατοίκων των περιοχών αυτών.
Με το ιστορικό εκείνο ψήφισμά μας στείλαμε μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση αλλά αυτοί που έπρεπε να μας ακούσουν δεν μας άκουσαν… κι΄ έτσι παρά το ότι πετύχαμε την διάσωση κάποιων εκτάσεων στον Ν.Θεσσαλονίκης, δυστυχώς συνεχίσθηκε η εξέλιξη της υπόθεσης με τα γνωστά αποτελέσματα. Δεν έχει νόημα να ξαναμιλήσω για γεγονότα γνωστά πλέον αλλά επειδή η εξέλιξη της υπόθεσης έδειξε την παθογένεια της Ελληνικής κοινωνίας κάνω επιγραμματικά κάποιες επισημάνσεις γι αυτά που πρέπει να μείνουν ως διδάγματα στην Ελληνική κοινωνία από την υπόθεση Βατοπεδίου:
Α) από την διαχρονική εξέλιξη της υπόθεσης αποδείχθηκε ότι δεν λειτουργεί ουσιαστικά η κοινωνία των πολιτών γι΄ αυτό από ολόκληρη Θεσσαλονίκη(όπου χάνονταν πολλά οικόπεδα και μεγάλες εκτάσεις του δημοσίου) η μόνη επίσημη δημόσια καταγγελία-διαμαρτυρία φορέα ήταν το ψήφισμα του Δικηγορικού Συλλόγου και εν συνεχεία κάποιες ερωτήσεις Βουλευτών…
Β)αποδείχθηκε ότι τα ανακλαστικά της Εισαγγελικής Αρχής είναι αργά κι΄ έτσι μετά την δημοσιοποίηση αυτού του καταγγελτικού ψηφίσματος που στάλθηκε και στην Εισαγγελία( επισημάναμε έγκαιρα όσα είπε μετά από 14 μήνες ο Εισαγγελέας του Α.Π) δεν άρχισε έρευνα σε βάθος και δεν κληθήκαμε να καταθέσουμε τα όποια στοιχεία είχαμε(κλήθηκα και κατέθεσα μόνο στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής στις 14-4-10)
Γ) αποδείχθηκε για πολλοστή φορά η δύναμη των ΜΜΕ ( ειδικά των ηλεκτρονικών)ενώ η συνεχής προσπάθεια 5-6 δημοσιογράφων που πρόβαλλαν έντονα το θέμα(από ότι θυμάμαι έγιναν και αναφορές στον Εισαγγελέα του Α.Π) προκάλεσε έρευνα σε βάθος με παραγγελία του Εισαγγελέα του Α.Π. κ. Σανιδά
Δ) αποδείχθηκε ότι οι ανεξάρτητοι επιστημονικοί η συνδικαλιστικοί φορείς πολλά μπορούν να προσφέρουν για τη διαφάνεια και την σωστή λειτουργία του πολιτεύματος όταν υπηρετούν ουσιαστικά τον θεσμικό τους ρόλο και λειτουργούν με πνεύμα ανεξαρτησίας αλλά στην προκειμένη περίπτωση, με εξαίρεση τον Δικηγορικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης και τους αντίστοιχους συλλόγους πόλεων της Θράκης , ήταν αισθητή η απουσία τους.
Τελειώνοντας ευχαριστώ από καρδιάς τα τότε μέλη του Δ.Σ του ΔΣΘ που κατά πλειοψηφία δέχθηκαν την εισήγησή μου και κάναμε τον συγκεκριμένο αγώνα και τους λίγους φίλους που στάθηκαν δίπλα μου εκείνη την δύσκολη περίοδο ενώ στους άλλους που καλοπροαίρετα με συμβούλευαν «να κάνω πως δεν βλέπω για να έχω μέλλον» , ξαναλέω ότι όποιος αγωνίζεται για ιδέες και ιδανικά είναι προτιμότερο να πέφτει μαχόμενος ως αετός παρά να επιζεί και ανέρχεται έρποντας…
* Ο Δημήτρης Γαρούφας ήταν πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης την περίοδο 2005-2008.
