Τραγωδία: δεν πιάσαμε ούτε την ποσόστωση, στο γάλα!

Εν πρώτοις, φαίνεται για μια είδηση, που δεν της δίνει κανείς σημασία.

Κι όμως! Είναι από τις σημαντικότερες ειδήσεις, που ακούσαμε τον τελευταίο καιρό. Είδηση με ουσία για ένα θέμα, που πρέπει να μας προβληματίσει όλους.

Η Ελλάδα έχει όριο παραγωγής (ποσόστωση) από την Ε.Ε. περίπου 850.000 τόνους. Η Ε.Ε. υποστηρίζει το ελληνικό γάλα, μέχρι...

 αυτό τον όγκο παραγωγής.

Η λέξη ποσόστωση, μπήκε στη ζωή μας, τη δεκαετία του '90, όταν η ΕΟΚ άρχισε να βάζει περιορισμούς στην επιδοτούμενη αγροτική παραγωγή, με την αναθεώρηση της ΚΑΠ, ώστε να διατηρηθεί η ανταγωνιστικότητα και οι διεθνείς οικονομικές σχέσεις των κρατών-μελών με τα υπόλοιπα κράτη της γης.

Έτσι, ενώ η Ελλάδα, παρήγαγε (και ζούσε πολύς κόσμος από αυτό) εξαιρετικά καπνά, αυτά λόγω των ποσοστώσεων, έφτασαν να αποτελούν "είδος προς εξαφάνιση".

Στις αρχές της δεκαετίας του ΄80, η Ελλάδα παρήγαγε πάνω από 500.000 τόνους καπνά ετησίως και στην παραγωγή απασχολούνταν πάνω από 100.000 οικογένειες.

Το 1999 η εθνική ποσόστωση ήταν  126.459 τόνοι.

Το 2004 η παραγωγή ήταν 112.000 τόνοι και οι οικογένειες μειώθηκαν σε 50.600.

Φέτος, δεν ζουν από τον καπνό, παραπάνω από 10.000 οικογένειες.

Μέσα σε 20 χρόνια, το 90% και πλέον των αγροτών, εγκατέλειψε την παραγωγή καπνού, που κάποτε χαρακτήριζε ολόκληρη σχεδόν τη Μακεδονία και τη Θράκη. Πολλοί από εσάς που διαβάζετε αυτό το άρθρο, θα θυμηθείτε ίσως, ότι κάαααααποτε, κάνατε καπνά. Μακρινή ανάμνηση, έτσι;

Αλλά, ας ξαναγυρίσουμε στο γάλα:

Το 2009, η ποσόστωση ήταν 850.000 τόνοι και δεν καλύψαμε ούτε αυτόν τον όγκο.

Επιπλέον, αντί να εξάγουμε, εισάγουμε το 35% του φρέσκου γάλακτος, που καταναλώνουμε !

Δεν έχουμε ούτε γεωργία, ούτε κτηνοτροφία, ούτε ελαφριά βιομηχανία, ούτε βαριά βιομηχανία, ούτε παραγωγή, ούτε εργοστάσια, ούτε υπηρεσίες, ούτε κατασκευές, ούτε παρών, ούτε μέλλον.,

Το μόνο που μας έμεινε, είναι κάτι θλιβερά κομματόσκυλα, που περνούν τη μέρα τους, προσπαθώντας να δικαιολογήσουν την αχρηστίλα των κομμάτων στα οποία "ανήκουν". Με αυτούς θα πορευτούμε το υπόλοιπο του βίου μας στην Ελλάδα. Με τους κομματικούς στρατούς των φανατισμένων, αλλά πάντα χρήσιμων ηλιθίων, που νοιώθουν την ανάγκη να συμμετέχουν στα κοινά, μόνο όταν βλέπουν ότι ο "αρχηγός" ρετάρει....Εθελουσίως, βλάκες!