Άκουσα με μεγάλη προσοχή το μήνυμα σας προς τον ελληνικό λαό και επειδή αναφερθήκατε σε εμένα προσωπικά – στον Έλληνα που έκατσε σπίτι στον καναπέ του και δεν πήγε να ψηφίσει- πήρα το θάρρος να σας απαντήσω μέσω αυτής της
επιστολής.Καταρχήν κύριε πρόεδρε, κατοικώ στην Αθήνα, είμαι παντρεμένος με τρία μεγάλα παιδιά – τα δυο ψηφίζουν- και τα εκλογικά μου δικαιώματα τα έχω στην Πελοπόννησο.
Δεν πήγα ούτε την πρώτη Κυριακή να ψηφίσω και το έκανα αυτό όχι επειδή δεν ήθελα να συμμετέχω ως ελεύθερος πολίτης στο ύψιστο δικαίωμα της δημοκρατίας μας, αλλά επειδή απλά ΔΕΝ ΜΕ ΠΕΡΙΣΣΕΥΑΝ ΧΡΗΜΑΤΑ.
Τα έβαλα κάτω κύριε πρόεδρε και είδα πως δεν βγαίνουν…
Εξήντα ευρώ οι βενζίνη, άλλα τόσα για φαγητό, τριάντα χαρτζιλίκι στα παιδιά για την καφετέρια και σύνολο…εκατόν πενήντα!
Και άλλα εκατόν πενήντα τη δεύτερη Κυριακή κύριε πρόεδρε, φτάσαμε στα τριακόσια!
Και τα κοινόχρηστα ποιος θα μου τα πληρώσει κύριε πρόεδρε τη Δευτέρα;
Ποιος θα μου πληρώσει τη ΔΕΗ και τον ΟΤΕ;
Ο Τατούλης ή ο Δράκος;
Γι αυτό έκατσα στον καναπέ μου.
Όχι γιατί δεν ήθελα κύριε πρόεδρε, αλλά επειδή δεν μπορούσα.
Με εκτίμηση
Ο …επί του καναπέως Έλληνας
