Τι έγινε, έχουμε πόλεμο και δεν το καταλάβαμε;

Ατυχής ο «πόλεμος» Γερμανίας - Ελλάδας (διαβάζουμε στο news.kathimerini.gr)

Της Ξενιας Κουναλακη

Στα τέλη Οκτωβρίου, σε ένα μπαρ - εστιατόριο του Κολωνακίου Γερμανός δημοσιογράφος που είχε πρωτοστατήσει στην εκστρατεία του ταμπλόιντ γερμανικού Τύπου κατά της Ελλάδας επιμένει ότι η χρυσή νεολαία της χώρας μας ξημεροβραδιάζεται στο νυχτερινό κέντρο «μπαζούκας» (sic), εννοώντας προφανώς τα μπουζούκια....

Tελειώνει το δείπνο του και το γκαρσόνι τού παρουσιάζει έναν περίεργο λογαριασμό, σε μπλοκάκι ταβέρνας, μη θεωρημένο, κοινώς ένα μπακαλόχαρτο, από αυτά που δέχεται στωικά η πλειοψηφία των Ελλήνων δεκαετίες τώρα. «Τι είναι αυτό;», ρωτάει με έκδηλη απορία. Μετά 15 λεπτά το γκαρσόνι επανέρχεται με μια... κανονική απόδειξη.

Μετά την ταμπλόιντ εφημερίδα Bild και ο έγκυρος Spiegel μαθαίνει ελληνικές λέξεις: «ατιμωρησία» είναι ο τίτλος του ρεπορτάζ στο τελευταίο τεύχος για την Ελλάδα. Ο δημοσιογράφος του περιοδικού Μάνφρεντ Αϊτελ πιστεύει ότι ο πόλεμος μεταξύ Αθήνας και Βερολίνου είναι στην πραγματικότητα μια αντιπαράθεση φτωχών και πλούσιων χωρών της Ε.Ε. «Οι πλούσιες χώρες αναζητούν λύσεις για τις φτωχές, που δεν θα συμπαρασύρουν τις ίδιες στη δίνη της κρίσης», λέει στην «Κ» ο Αϊτελ. «Φυσικά η Γερμανία ανήκει στις πλούσιες χώρες και μαζί με τη Γαλλία είναι η κινητήρια δύναμη για το μοντέλο, το οποίο προβλέπει τη συμμετοχή ιδιωτών στις προσπάθειες εξυγίανσης μετά το 2013. H πρόταση αυτή, την οποία εξετάζει ο κ. Σόιμπλε, εκπορεύεται αφενός από την ανάγκη να ικανοποιηθούν τα λαϊκίστικα συμφέροντα στο εσωτερικό της χώρας, δηλαδή για να αντιμετωπιστεί ενδεχόμενη κριτική για τα μέτρα στήριξης προς την Ελλάδα ή την Ιρλανδία, και αφετέρου είναι αντικειμενικά απαραίτητη. Γιατί ένα τέτοιο μέτρο έχει παιδαγωγικό χαρακτήρα. Για τα χρεωμένα κράτη θα γίνει μελλοντικά πολύ ακριβότερη η εξασφάλιση δανείων, με αποτέλεσμα να αυξάνεται η πίεση για δημοσιονομική πειθαρχία. Ωστόσο, αυτή η παιδαγωγική αντίληψη μπορεί να είναι σωστή, προκαλεί όμως κατευθείαν αναταραχή στις ασταθείς αγορές. Από γερμανική σκοπιά είναι σημαντικό να περιοριστεί ο μηχανισμός διάσωσης μέχρι το 2013, γιατί το Συνταγματικό Δικαστήριο στην Καρλσρούη αποκλείεται να δεχθεί τον μηχανισμό ως λύση διαρκείας».

«Εκπλαγήκαμε από τις δηλώσεις του κ. Παπανδρέου, ειδικά επειδή προέρχονται από μια χώρα που έχει λάβει περισσή αλληλεγγύη από τη Γερμανία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες», λεει στην «Κ» ανώτατο στέλεχος του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών. Αποφεύγει ωστόσο να σχολιάσει τις επιφυλάξεις του Αυστριακού υπουργού Οικονομικών, Γιοζεφ Πρελ, για την καταβολή της τρίτης δόσης, αν και από πολλά ελληνικά και ξένα μέσα οι προκλητικές δηλώσεις του αποδόθηκαν σε δάκτυλο Μέρκελ. O ανταποκριτής της Sueddeutsche Zeitung Κάι Στριτμάιερ, σε Τουρκία και Ελλλάδα, θεωρεί ότι ο «ατυχής» φραστικός πόλεμος των τελευταίων ημερών αποδεικνύει ότι Γερμανία και Ελλάδα δεν διδάχθηκαν από τα μαθήματα της περασμένης άνοιξης. «Οποιος θέλει να επιβιώσει απέναντι στις αγορές, πρέπει να προβάλλει ένα ενιαίο και αποφασιστικό μέτωπο. Δημόσιες διενέξεις μαρτυρούν νευρικότητα, ανασφάλεια, αδυναμία, ένα δώρο δηλαδή στους κερδοσκόπους. Είναι σαν το αίμα στη θάλασσα που προσελκύει τους καρχαρίες», λέει σε μια μπρεχτική παρομοίωση. Κατά την άποψή του, ο κ. Παπανδρέου και οι Ιρλανδοί καταφεύγουν στη δημόσια αντιπαράθεση για να εξασφαλίσουν την εύνοια του εκλογικού σώματος. «Οσους πόντους όμως κερδίσουν στις δημοσκοπήσεις, τόσες θα χάσουν στις αγορές», επισημαίνει. Παρόλο που την άνοιξη θεωρούσε δίκαιη την κριτική της Αθήνας στη Μέρκελ και συμφωνεί ότι η παρελκυστικότητα -λόγω εκλογών στη Βόρεια Ρηνανία Βεστφαλία- του Βερολίνου είχε δυσχεράνει τότε τη θέση της Ελλάδας, σήμερα τάσσεται υπέρ των γερμανικών θέσεων. «Τράπεζες και επενδυτές πρέπει να επωμιστούν τις συνέπειες των επενδύσεών τους. Πρέπει να αναλάβουν το ρίσκο, έτσι λειτουργεί η οικονομία της αγοράς. Δεν είναι δυνατόν να λειτουργήσει ένα καζίνο, στο οποίο οι επενδυτές κερδίζουν πάντα και στο τέλος υπάρχει μόνο ένας χαμένος: ο φορολογούμενος», καταλήγει.

http://news.kathimerini.gr/