Το άλλοθι του Μνημονίου και οι βάναυσα βίαιες αλλαγές...

Με το άλλοθι του Μνημονίου τα επόμενα χρόνια τίποτε δεν θα είναι όπως το είχαμε γνωρίσει. Προφανώς και αρκετά πράγματα έπρεπε να γίνουν, έπρεπε να αλλάξουν. Προφανώς επίσης και υπήρχαν ακατανόητα εμπόδια σε θετικές αλλαγές που έπρεπε να γίνουν. Όμως τί σχέση έχει η θετική αλλαγή με τη συγχώνευση των Νοσοκομείων και την ιδιωτικοποίηση αυτών που... "περισσεύουν", όπως ήταν μία από τις προτάσεις που έχουν ακουστεί; Τί σχέση έχει η θετική αλλαγή με την περικοπή μισθών και συντάξεων; Τί σχέση έχει η θετική αλλαγή με την αύξηση του ΦΠΑ ή με την εξίσωση των φόρων σε πετρέλαιο θέρμανσης και κίνησης; Το ίδιο, ακόμα πιο αισχρό πρόσχημα, ακούγεται για την κατάργηση εργασιακών δικαιωμάτων που είχαν επιβιώσει από τρεις δικτατορίες και έναν Παγκόσμιο Πόλεμο. Το ίδιο αισχρό πρόσχημα ακούγεται στη δήθεν "απελευθέρωση" των "κλειστών επαγγελμάτων", τα οποία από 9-10 ξεπέρασαν τα 300! Όποιος πιστεύει ότι η απελευθέρωση - ας πούμε - του επαγγέλματος του φαρμακοποιού θα φέρει και φθηνότερα φάρμακα, δεν έχει παρά να δει τί έφερε η απελευθέρωση των τιμών στα καύσιμα πριν από δύο περίπου δεκαετίες. Όλα στο βωμό του κέρδους, στρώνουν το χαλί στις πολυεθνικές εταιρείες που πολύ εύκολα πλέον θα μπορούν να κάνουν στην κυριολεξία ότι θέλουν. Αλλά, είπαμε. Το πρόσχημα του Μνημονίου είναι το καλύτερο άλλοθι για τις πιο βάναυσα βίαιες αλλαγές έχουμε γνωρίσει. Το κακό είναι ότι είμαστε ακόμα υπνωτισμένοι...
(www.newsblog.gr)