Αν και Πέμπτη σήμερα, ουσιαστικά η ημέρα παραπέμπει σε Μεγάλη Παρασκευή για τα εργασιακά δικαιώματα. Με το πρόσχημα των περικοπών, της ανταγωνιστικότητας, της οικονομικής κρίσης ποτέ όμως των λαθών των πολιτικών κυβερνώντων, η Ελλάδα βρίσκεται να γυρίζει δεκαετίες πίσω. Το απρόσωπο "σύστημα" κατάφερε και μας επέβαλε να μιλάμε με επιχείρημα το "γιατί αυτός να παίρνει 50.000 ευρώ μισθό το χρόνο", αντί να λέμε ότι "όλοι πρέπει να παίρνουν 50.000 ευρώ". Επιχειρησιακές συμβάσεις, ανά περίπτωση και ανά επιχείρηση ή ακόμα χειρότερα ατομικές συμβάσεις εργασίας, όπου αν δείτε εργοδότη να δίνει πάνω από τα 700 τόσα ευρώ που προβλέπει η Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας να το κρατήσετε ως μοναδικό φαινόμενο... Μέσα στον όλο κουρνιαχτό, υπάρχουν ακόμα και υπουργοί, όπως ο Χάρης Παμπούκης, που κάνουν λόγο για απολύσεις με τον ψευδεπίγραφο και γελοίο τίτλο "κόστος ελπίδας". Τα παραμύθια όμως κάποια στιγμή πρέπει να τελειώσουν. Και αν στην Ελλάδα στερούμαστε από πνευματικούς ανθρώπους που θα γίνουν μπροστάρηδες, ας εισάγουμε για πρώτη φορά και κάτι χρήσιμο για τον τόπο...
(www.newsblog.gr)