Ο ομιλία του Μάρκου Μπόλαρη στη Βουλή

Τα πραγματικά αίτια της κρίσης ανέδειξε ο βουλευτής Σερρών Μάρκος Μπόλαρης με την ομιλία του στη Βουλή κατά τη συζήτηση για την έγκριση του Προϋπολογισμού. Τόνισε χαρακτηριστικά πως...
 η εκδήλωση της δημοσιονομικής δυσπραγίας που ταλανίζει τη χώρα και τους πολίτες εντοπίζεται χρονικά με την ολοκλήρωση τριών Κοινοτικών Πλαισίων Στήριξης και την συνακόλουθη εκταμίευση δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ. Ανατρέχοντας πίσω από τη φαινομενολογία των συμπτωμάτων ο Μάρκος Μπόλαρης δήλωσε πως δεν πρόκειται, όπως λανθασμένα αναφέρουν πολλοί, για κρίση δανεισμού ή κρίση χρέους, αλλά για τη χρεοκοπία του αναπτυξιακού μοντέλου που ακολουθήθηκε με εμμονή μέχρι σήμερα.
Ο επιμερισμός των ευθυνών δεν μπορεί να γίνει εξίσου σε όσους κυβέρνησαν, καθώς κάποιοι βαρύνονται περισσότερο, αλλά, όπως ανέφερε ο Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου το ΠΑΣΟΚ δεν κατέχεται από το σύνδρομο του πολιτικού κόστους για λάθη του παρελθόντος ή παραλείψεις. Ούτε και το πολιτικό σύστημα έφθασε στα όρια του, δήλωσε εμφαντικά ο κ. Μπόλαρης, απλώς επήλθε κατάρρευση του αναπτυξιακού προτύπου πάνω στο οποίο δομήθηκε όλη η οικονομική δραστηριότητα της χώρας μας. Για το πολιτικό δυναμικό της χώρας η ευθύνη και η πρόκληση σήμερα εστιάζονται στην επιλογή ενός άλλου αναπτυξιακού μοντέλου που θα αποτελέσει την απάντηση στην κρίση. Το νέο αυτό πρότυπο θα οργανωθεί με άξονες την καινοτομία, την ποιότητα και την εξωστρέφεια στη βάση της υγιούς επιχειρηματικότητας.
Αναλυτικά η πλήρης εισήγηση του βουλευτή Σερρών Μάρκου Μπόλαρη στη Βουλή:
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Συνεχίζουμε με τον κ. Μάρκο Μπόλαρη, Βουλευτή του ΠΑΣΟΚ από το Νομό Σερρών.
ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στις μέρες μας, σε μια εποχή μεγάλης ρευστότητας διεθνώς, εμφανιζόμαστε, ομιλούντες από του Βήματος, πολύ σίγουροι και πολύ βέβαιοι. Εμφανιζόμαστε αυτάρεσκοι. Γι’ αυτό να μου επιτρέψετε να αρχίσω την ενώπιόν σας τοποθέτησή μου με μια σειρά από ερωτήματα, που απασχολούν έτσι και αλλιώς την κοινωνία, τους πολίτες, την πατρίδα.
Λένε κάποιοι ότι αντιμετωπίζουμε κρίση και αναρωτιούνται αν αυτή είναι κρίση δανεισμού ή κρίση χρέους. Δίλημμα; Κάποιοι αναρωτιούνται ποιος φταίει γι’ αυτήν την κρίση. Είναι η κρίση μας απλώς οικονομική, δημοσιονομική ή έχει και άλλες διαστάσεις; Σχετίζεται η οικονομική και δημοσιονομική μας κρίση με την αυξανόμενη απαξίωση των πολιτικών στη χώρα, στην Ευρώπη και γενικότερα;
Είναι σκόπιμο και δόκιμο, μιλώντας κάποιος απ’ αυτό το Βήμα στη συγκεκριμένη κορυφαία διαδικασία έγκρισης του Προϋπολογισμού, να μη χρησιμοποιεί αριθμούς, στοιχεία, συγκρίσεις και στατιστικές; Προσφέρεται η συζήτηση για τον Προϋπολογισμό της χώρας σε αυτήν την κρίσιμη συγκυρία για την κατάθεση πολιτικού προβληματισμού; Στο τέλος, η έγκριση του Προϋπολογισμού είναι λογιστική, δημοσιονομική διαδικασία ή είναι πρώτιστα πολιτική πρόκριση;
Λέω σύντομα κάποια δυο-τρία αυτονόητα, για να προχωρήσω. Η χώρα είναι σε περιδίνηση κρίσης. Η χώρα είναι στο χείλος μιας χρεοκοπίας. Βέβαια, θα μου επιτρέψετε να υπογραμμίσω ότι φθάσαμε σε αυτό το χείλος της χρεοκοπίας την εποχή που είχαμε ολοκληρώσει την εκταμίευση από τρία κοινοτικά πλαίσια στήριξης. Καταφέραμε δηλαδή να φθάσουμε στα όρια της χρεοκοπίας, ενώ εκταμιεύσαμε κάποιες δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ από τα κοινοτικά ταμεία.
Θα μου επιτρέψετε μετά απ’ αυτά, αξιότιμες κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να ισχυριστώ ενώπιόν σας ότι η χώρα δεν έφθασε στο σημείο αυτό, λόγω κρίσης ή αδυναμίας δανεισμού, αλλά λόγω της εμμονής μας σε ένα λάθος μοντέλο ανάπτυξης. Σε ένα αναπτυξιακό μοντέλο, που κόντρα στα αυτονόητα ζημιώνει τη χώρα και τους πολίτες. Σε ένα μοντέλο που δεν κατάφερε ακόμη να διακρίνει τη διαφορά ανάμεσα στην Κυβέρνηση της χώρας από τη διοίκηση της χώρας και που ακόμη παλεύει να διακρίνει την Κυβέρνηση από το Κόμμα.
(FT)




(2NP)
Είμαστε μάρτυρες όλοι μας, αυτού του μοντέλου που επεχείρησε να θεμελιώσει την ανάπτυξη της πατρίδας μας στις επιδοτήσεις, χωρίς να υπάρχουν μηχανισμοί ελέγχου της ποιότητας και της αξιοποίησης των χρημάτων, στην κρατικοδίαιτη επιχειρηματικότητα που πολλαπλασίαζε αναιτιολόγητα τη δαπάνη του έργου σε βάρος του Κρατικού Προϋπολογισμού, στην επιδοτούμενη άκριτα γεωργία, ενώ κατέρρεε η ποιότητα των προϊόντων αγροδιατροφής, στις επιχειρήσεις που εδράζουν την ανταγωνιστικότητά τους στην φοροδιαφυγή ή την εισφοροδιαφυγή χωρίς ορίζοντα και προοπτική εξωστρέφειας, στο κράτος που επιχειρήσαμε να το μετατρέψουμε σε μηχανή ικανονοποίησης ανόμων αιτημάτων, ρουσφετιών, με μηχανισμούς αναποτελεσματικότητας, αδιαφάνειας και διαφθοράς, στο κράτος που το μετατρέψαμε σε εργοδότη ξοδεύοντας πακτωλούς χρημάτων για STAGE, επιχειρώντας να επιλύσουμε με εσφαλμένο τρόπο τα τεράστια ζητήματα της ανεργίας, στο μοντέλο που κατέστρεψε τα ιστορικά κέντρα των πόλεων, την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, τις Σέρρες, στη λογική μιας αντιπαροχής εύκολου κέρδους, στο μοντέλο που εφαρμόζουμε στην Παιδεία στέλνοντας τα παιδιά μας στο εξωτερικό, ενώ έπρεπε να είναι τα ελληνικά πανεπιστήμια κέντρο παιδείας και πολιτισμού.
Μέχρι το πρωί μπορεί κανείς να αναφέρει παραδείγματα, θέλοντας να περιγράψει αυτό το λάθος αναπτυξιακό μοντέλο, που το υπηρετήσαμε με λάθος πολιτικές προτάσεις και επιλογές, όλοι μας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, λάθος ιδεολόγημα, λάθος οι επιλογές. Φτάσαμε στο χείλος της χρεοκοπίας. Οι ευθύνες, βέβαια, δεν μοιράζονται εξίσου. Κάποιοι έχουν πολλές, κάποιοι λιγότερες. Ο Πρωθυπουργός, ο Γιώργος Παπανδρέου βάσιμα στη συζήτηση επαναφέρει τα αυτονόητα και τα υπογραμμίζει, χωρίς το φόβο του πολιτικού κόστους, χωρίς το φόβο μήπως ελεγχθούμε εμείς στο ΠΑΣΟΚ για λάθη του παρελθόντος ή προκλήσεις που αποκαλύπτονται.
Είμαστε σε κρίση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επειδή το λάθος αναπτυξιακό μοντέλο έφτασε στα όριά του. Δεν έφτασε το πολιτικό σύστημα στα όριά του. Το αναπτυξιακό μας μοντέλο κατέρρευσε. Δεν χρειάζεται να το σώσουμε, ούτε να το συντηρήσουμε. Άλλο μοντέλο χρειαζόμαστε. Το πολιτικό μας σύστημα μετρά τις αντοχές του, γιατί έχει πολιτικές ευθύνες για τις εσφαλμένες αναπτυξιακές διαδρομές και στρατηγικές επιλογές της χώρας. Το πολιτικό προσωπικό της χώρας σήμερα έχει ευθύνη για την επιλογή και δόμηση άλλου αναπτυξιακού συστήματος. Στο μέτρο και στο βαθμό που αυτή η κρίσιμη επιλογή αναδεικνύεται, η χώρα αλλάζει, μπορεί να αλλάξει, μπορεί να ελπίζει και οι πολιτικοί στη χώρα να σηματοδοτούμε με την καθημερινή μας δράση την καθοριστική αυτή αλλαγή, τιμώντας την εντολή των πολιτών, για το παρόν και το αύριο της χώρας.
Εάν απεναντίας η επιλογή είναι, να δώσουμε μάχες οπισθοφυλακής, τόσο οι της πλειοψηφίας, όσο και η αντιπολίτευση, ενός συστήματος αναπτυξιακού, ενός μοντέλου που σωριάστηκε, απειλώντας να παρασύρει τη χώρα, τότε υπηρετούμε και την κατάρρευση του ίδιου του πολιτικού συστήματος.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι Έλληνες έχοντας κάνει μία διαδρομή πολλών δεκάδων αιώνων, έχουμε αντιμετωπίσει τα αντίξοα κύματα της ιστορικής συγκυρίας πολλές φορές και τα καταφέραμε. Τώρα στη μάχη μπαίνουμε αλλάζοντας νοοτροπία, αλλάζοντας στερεότυπα, όχι επειδή κάποιοι έτσι νομίζουν ότι πρέπει να το κάνουμε, αλλά επειδή ο δρόμος που ακολουθήσαμε ως τώρα μας έβγαλε σε αδιέξοδο.
Αυτή τη φορά θα λειτουργήσουμε όχι με προσμονή επιδοτήσεων, αλλά επενδύοντας έξυπνα στην καινοτομία, στην ποιότητα του προϊόντος, λειτουργώντας με εξωστρέφεια, συνεπείς στη φορολογική και ασφαλιστική υποχρέωση, αποφεύγοντας λογικές της οριζόντιας διανομής, υποστήριξης που σπαταλά χρήματα, δυνάμεις, αδικεί όσους παρεμβαίνουν στοχευμένα, ανταγωνιστικά, καινοτόμα, αξιώνοντας από την Κυβέρνηση να οργανώσει τη διοίκηση με διαφάνεια, με αξιοκρατία, με αξιολόγηση, απαιτώντας από τη Δικαιοσύνη να αποδίδεται το δίκαιο, χωρίς προφάσεις. Δημοκρατία χωρίς σωστή απονομή δικαιοσύνης, δεν υπάρχει, είναι φενάκη.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει προειδοποιητικά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κυρία Πρόεδρε, τελειώνω.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο τόπος δεν μπορεί να συνεχίσει με την επαπειλούμενη μαζική κατάθλιψη. Μπορούμε με τη σωστή ανάλυση, με σωστές πολιτικές, με σωστή στρατηγική και με το νέο πατριωτισμό που εισηγείται ο Πρωθυπουργός της χώρας, να πετύχουμε. Δεν είμαστε απλά αισιόδοξοι. Έχουμε τη βεβαιότητα.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κι εμείς σας ευχαριστούμε.