Μια διαφορετική - επώνυμη άποψη (όχι άποψη του taxalia)
Του αναγνώστη μας Γιώργου Καρυπίδη
Διαβάζω για την συμφωνία μεταξύ Φαρμακοποιών και Υπουργείου για την «τεράστια» υποχώρηση τους στο θέμα της συστέγασης των Φαρμακείων και αναρωτιέμαι πως μία τάξη επαγγελματιών είναι σε θέση να προστατεύει τόσο αποτελεσματικά τα συμφέροντα της κατά την διάρκεια τόσο πολλών δεκαετιών και εν μέσω χαλεπών καιρών. Μήπως είναι πολλοί? Κάθε άλλο. Μήπως έχουν δίκαιο?
Μόνο ένας εκ των ίδιων θα υπερασπιζόταν το κληρονομικό δικαίωμα στην εργασία σε μία ελεύθερη οικονομία ενώ τα υπόλοιπα επιχειρήματα τους είναι τόσο αίολα όσο η αντιμνημονιακή ρητορική του Σαμαρά. Τους παρέχει κανείς πολιτική κάλυψη? Σε αυτό τολμώ να πω πως η απάθεια των κομμάτων της Αριστεράς μπροστά στην μεσαιωνική λογική τους είναι προκλητική.
Όμως αυτή απορρέει από την γενικότερη δαιμονοποίηση κάθε πτυχής του μνημονίου από τα κόμματα της Αριστεράς και έτσι άθελα τους και εν μέσω της σιωπής τους γύρω από το θέμα τους καλύπτουν. Όσο για την Νέα Δημοκρατία σιωπά μιας και το 80% περίπου των φαρμακοποιών είναι πολύ απλά οπαδοί της. Και συνεχίζω να αναρωτιέμαι. Μήπως εκβιάζουν την κυβέρνηση με το κλείσιμο των φαρμακείων? Κάτι τέτοιο ίσως και να είναι ένα ενδεχόμενο.
Αλλά και ίσως να είναι και ένα κομμάτι ενός ευρύτερου σχεδίου του Κου Λοβέρδου ώστε να αποποιηθεί κάθε πολιτικής ευθύνης για αυτά που θα ακολουθήσουν. Δηλαδή σκεπτόμενος πονηρά να συμπεριλάβει αυτήν την αστεία διάταξη περί απελευθέρωσης του επαγγέλματος του φαρμακοποιού διαμέσου της συστέγασης νέων φαρμακοποιών σε υπάρχοντα φαρμακεία (δηλαδή την συνέχιση του σημερινού καθεστώτος αδιαφάνειας, μαύρου χρήματος αγοραπωλησίας αδειών και οικογενειοκρατίας) στο επικείμενο Νομοσχέδιο περί των κλειστών επαγγελμάτων, και μόλις αυτό απορριφτεί αυτονόητα από την Τρόικα να προβεί στην πλήρη απελευθέρωση του επαγγέλματος δηλώνοντας με το αθώο του ύφος σηκώνοντας απορημένος τα φρύδια του: «Να τα βρείτε με την Τρόικα τώρα».
Πάντως έπειτα από τον σύντομο διαλογισμό ενός απλού πολίτη γύρω από τις απίστευτες διαπραγματευτικές ικανότητες του κου Λουράντου ένα είναι σίγουρο. Έχουμε μία ευκαιρία ως κοινωνία να τελειώνουμε μία για πάντα με τις αναχρονιστικές νοοτροπίες και αντιλήψεις της συντεχνίας των βολεμένων και να δώσουμε μία ευκαιρία στην εργασία στους νέους ανθρώπους κάτι που τόσο χρειάζεται η χώρα.
Γιώργος Καρυπίδης
