Η επιστροφή στη δραχμή θα έχει κόστος πολέμου...

1 )Η επιστροφή στη δραχμή θα έχει κόστος πολέμου...

Είναι η Φράου Μέρκελ που ετοιμάζει την ελληνική χρεοκοπία ή οι «ημέτεροι» που βλέπουν στη χρεοκοπία και στην επιστροφή στη δραχμή την τελευταία σανίδα σωτηρίας του πελατειακού μηχανισμού που έχουν στήσει και με τον οποίο βιοπορίζονται;

Τις τελευταίες εβδομάδες παρατηρώ ότι αναδύονται πάλι σενάρια επιστροφής στη δραχμή, υπό το μανδύα της επιχειρηματολογίας πως το κόστος της προσαρμογής και της μετάβασης στην ανάπτυξη θα έχει μικρότερες επιπτώσεις στον κοινωνικό ιστό.

Ενόψει της επιτάχυνσης των μεταρρυθμίσεων η «νομενκλατούρα» της χρεοκοπίας αρχίζει πάλι να «ψιθυρίζει» πως μια έξοδος από το ευρώ ίσως είναι καλύτερη. Η νομενκλατούρα στην οποία αναφέρομαι είναι ο πολιτικό-πελατειακός μηχανισμός που είναι αρθρωμένος πέριξ του δημοσίου και λυμαίνεται τη χώρα. Ήτοι, πολιτικοί, κρατικός μηχανισμός, συνδικαλιστές, διακεκομμένοι με το κράτος επιχειρηματίες και φοροφυγάδες με την ανοχή των πελατών των πολιτικών...

Αλήθεια είναι ότι το μεγαλύτερο μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα που πρέπει να ολοκληρωθεί εντός ολίγων μηνών, το τρέχουν δυόμισι με τρεις υπουργοί, την ώρα που οι υπόλοιποι τριάντα σφυρίζουν δήθεν αδιάφορα... Κάποιοι μάλιστα εύχονται να αποτύχει...

Αυτό το σύμπλεγμα της διαφθοράς και της υστέρησης -επειδή χαρακτηρίζεται και από την μικροπολιτική βραδύνοια- μόλις τώρα αρχίζει να αντιλαμβάνεται ότι οι μεταρρυθμίσεις που απαιτεί η τρόικα και οι άλλες που αναγκαστικά θα ακολουθήσουν στο πλαίσιο σύνθεσης μιας εθνικής στρατηγικής για την ανάπτυξη, απαιτούν την απονεύρωσή του...
Όπως δηλ. έγινε και με την Τουρκία όπου σε μια δεκαετία το περί τον στρατό σύμπλεγμα εξουσίας αποδυναμώθηκε και πετάχτηκε στο περιθώριο.

Από δήμαρχοι κλητήρες

Οι ταγοί του πελατειακού κράτους σκέφτονται λοιπόν ότι από το να βρεθούμε από δήμαρχοι κλητήρες που πληρώνονται σε ευρώ, καλύτερα να δραπετεύσουμε στη δραχμή και να κρατήσουμε το δημαρχιλίκι...

Το πρόβλημα...

Δεν αντιλαμβάνονται προφανώς πως η είσοδος στο ευρώ, στο βαθμό που δεν έγιναν οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, ήταν απλώς το κερασάκι στην τούρτα της ελληνικής χρεοκοπίας που είχε δρομολογηθεί μια με δυο δεκαετίες νωρίτερα...

Δρομολογήθηκε όταν εμφανίστηκαν οι αναπτυσσόμενες χώρες με τα φτηνότερα εργατικά χέρια και εμείς αντί να αντιδράσουμε ορθολογικά αρχίσαμε να βουλώνουμε τρύπες με δανεικά...

Ούτε δραχμή, ούτε φοίνικας, ούτε ρούβλι μας σώζει πλέον... αν δεν «πνίξουμε» τη γραφειοκρατία, τη διαφθορά και προφανώς την πολιτική πελατειακή δομή που τις εκτρέφει.
Η επάνοδος στη δραχμή...

Κάποιοι πιστεύουν ότι αρκεί η επάνοδος στη δραχμή και μια υποτίμηση για να πάρει εμπρός η οικονομία. Αλήθεια, με πόσα καρπούζια αγοράζει ο αγρότης σήμερα ένα τρακτέρ από τη Γερμανία ή τη Γαλλία και με πόσα θα το αγοράζει μετά;...

Αυτές οι σκέψεις, τις οποίες αφήνουν να διαρρέουν διάφοροι κύκλοι κατά καιρούς, γίνονται φήμες και επιστρέφουν σαν πανικός από δήθεν πληροφορίες ότι τα πιεστήρια της Τραπέζης της Ελλάδος τυπώνουν κρυφά δραχμές... Μην ανησυχείτε όμως, ακόμη και αν κάποιοι το επιθυμούν στη λογική, αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων, η επιστροφή στη δραχμή εκτός από καταστροφικό θα είναι και δύσκολο εγχείρημα...
Έχω την εντύπωση ότι πιο λίγο θα μας στοίχιζε ένα πόλεμος παρά η επιστροφή αυτή τη στιγμή.

Πολιτική απόφαση…

Κατ’ αρχάς μια τέτοια απόφαση δεν θα μπορούσε να ληφθεί εν κρυπτώ. Θα χρειαζόταν να συζητάει για εβδομάδες η Βουλή.

Αν υποθέσουμε ότι θα αποφάσιζε σχετικά, θα χρειάζονταν μήνες προετοιμασίας μέχρι να φτάσει η αντικατάσταση των σε κυκλοφορία ευρώ με το νέο νόμισμα. Όσων θα είχαν απομείνει στην Ελλάδα δηλ., γιατί ακόμη και οι ζητιάνοι της Ομόνοιας δεν θα αποθησαύριζαν ευρώ εντός ή εκτός της χώρας.

Άρα, για όσο καιρό διαρκούσε η προετοιμασία θα έπρεπε να απαγορευτούν οι αναλήψεις από τις τράπεζες και τα ταξίδια στο εξωτερικό θα γίνονταν με όριο συναλλάγματος όπως παλιά...

Κάτι τέτοιο θα οδηγούσε σε αλλαγή των σχέσεων με την τρόικα και στάση της δανειοδότησης και επειδή κανένας δεν θα μας δάνειζε, θα βλέπαμε καύσιμα και φακές με το σταγονόμετρο. Μοιραία θα ζούσαμε σκηνές Αργεντινής και Αλβανίας μετά την πτώση των πυραμίδων...

Δεν θεωρώ πιθανό ένα τέτοιο σενάριο να κινηθεί μονομερώς από μέρους μας, καθώς όταν αρχίσουν να το σχεδιάζουν, όσοι αρέσκονται στην ευκολία της απόδρασης, θα αντιληφθούν ότι το σκηνικό θα μοιάζει σαν να ανοίγεις την πόρτα του φρενοκομείου...

Περισσότερες πιθανότητες σε σχέση με την οικιοθελή αποχώρηση έχει η αποχώρηση της Γερμανίας, ή η δημιουργία δυο ευρωπαϊκών νομισμάτων...

Προς το παρόν σαν επικρατέστερο σενάριο φαίνεται ότι συνεχίζουμε με ένα ευρώ και προχωράμε στην κατεύθυνση της κοινής οικονομικής πολιτικής και διακυβέρνησης, με την ΕΚΤ να συνεχίζει τις ήπιες αγορές ομολόγων και να κρατά σαν άσσο την κλιμάκωση αυτών των αγορών... Το ευρωομόλογο αρχίζει να συζητιέται...

Τα λογιστικά της επιστροφής...

Μια επιστροφή στη δραχμή με τα σημερινά δεδομένα θα την αποτιμούσαν οι αγορές κατά τη γνώμη μου με μια αναλογία περί τα 700-1.000 δραχμές ανά ευρώ...

Το δημόσιο χρέος των 300 δισ. ευρώ θα πλησίαζε το ένα τρισ. περίπου και με μια αναδιάρθρωση της τάξης του 50% θα είχαμε μεγαλύτερο χρέος από το σημερινό.

Με τη δραχμή και τη χώρα σε κρίση θα επιστρέφαμε σε επιτόκια 25-30% έναντι 11-12% με τα σημερινά δεδομένα των σπρεντς και 5% τα τοκογλυφικά επιτόκια από την τρόικα.

Με ένα δημόσιο χρέος 400 δισ. ευρώ λοιπόν και επιτόκια 25% κάθε χρόνο, θα χρειαζόμασταν έσοδα δυο προϋπολογισμών προ κρίσης μόνο για τους τόκους...

Ή μήπως να μηδενίζαμε το χρέος όπως έκανε ο Φιντέλ και ο Εμβέρ; Για ρωτήστε και κανένα αλβανικής καταγωγής γείτονα μεγαλύτερης ηλικίας για την επιτυχία του εγχειρήματος...

2) Μετά τα υψηλά τι;

Αγορές: Συμβιβασμός για τις φορολογικές ελαφρύνσεις στις ΗΠΑ μεταξύ δημοκρατικών και ρεπουμπλικάνων και οι αγορές αντέδρασαν ξεπερνώντας τη δυσλεξία των τελευταίων ημερών.

Οι επόμενες συνεδριάσεις θα οριστικοποιήσουν την όποια τάση καθώς πολλοί διαγραμματικοί δείκτες εμφανίζουν ενδιαφέροντα στοιχεία. Βλέπε: Το τέλος της χαμένης δεκαετίας;...

Ο Εντ Γιαρντένι πάντως σε μια από τις τελευταίες του εκθέσεις διατυπώνει ευθαρσώς ότι δεν είναι καιρός ακόμη να εγκαταλείψει τους ταύρους...

Ο Μάρκ Φάμπερ μιλάει για διόρθωση όχι κατάρρευση των δυτικών αγορών, έστω και αν το δολάριο καταρρεύσει στα επόμενα δεκαπέντε χρόνιο, λόγω πιεστηρίου...

Ευθαρσώς πτωτικοί βγαίνουν μόνο όσοι έχουν ποντάρει σχετικά και αδημονούν να κάνουν αρνητικό θόρυβο...
Αν οι αμερικάνικες αγορές κινηθούν λίγο ψηλότερα το Δεκέμβρη και μετά κρατήσουν τα κέρδη, εμείς έχουμε πιθανότητες να καλύψουμε μέρος του χαμένου εδάφους αναλόγως με τις εξελίξεις στο εσωτερικό και ευρωπαϊκό μεταρρυθμιστικό μέτωπο.

3)Μετοχές 2011...

Αγαπητέ κύριε Στούπα

Είχα επικοινωνήσει μαζί σας πριν από μερικά χρόνια και θα ήθελα να σας ευχαριστήσω και πάλι για τις χρήσιμες συμβουλές που μου δώσατε τότε αλλά και γενικά στα άρθρα σας.

Τότε είχατε μάλιστα δημοσιοποιήσει την επιστολή μου, όπου εξηγούσα ότι είμαι Γεωπόνος, παρέλαβα από τον πατέρα μου ένα χαρτοφυλάκιο με τραπεζικές μετοχές (κυρίως ΕΤΕ) το οποίο είχε αρχίσει από ελάχιστες μετοχές και είχε "χτιστεί" με αδιάλειπτη συμμετοχή σε όλες τις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου και τη μετοχοποίηση των μερισμάτων.
(Δυστυχώς δεν μπορώ να εντοπίσω ούτε αντίγραφο του e-mail, ούτε βρίσκω το άρθρο στο Capital.gr όπου δημοσιοποιήθηκε ώστε να σας το επισυνάψω).

Αυτή τη στιγμή, βρίσκομαι εκτός χρηματιστηρίου έχοντας κατοχυρώσει κέρδη το 2008 και νομίζω ότι είναι στιγμή να ξαναμπώ. Αμέλησα να προμηθευτώ την έντυπη έκδοση του Κεφαλαίου όπου περιλαμβάνονταν οι προτάσεις σας για αγορά μετοχών, αλλά παρακολουθώντας ανελλιπώς την αρθρογραφία σας στο Capital.gr, έχω μια εικόνα.

Σκέφτομαι να επενδύσω αρχικά τώρα 20,000€ σε ΕΤΕ (από συνήθεια;), ΟΤΕ, ΜΟΗ, ΕΛΛΑΚΤ, ΤΙΤΚ, ΜΥΤΙΛ (δεν ξέρω μήπως καλύτερα ΜΕΤΚΑ;), ΦΡΙΓΟ, ΧΑΛΚΟ, ΣΙΔΕ, ΣΩΛΚ. Αναρωτιέμαι αν θα "έπρεπε" να υπάρχει κάποια άλλη ενεργειακή εταιρία στο χαρτοφυλάκιο και αν έχετε κάποια πρόταση. Το επενδυμένο κεφάλαιο σκοπεύω σταδιακά να φτάσει ως τις 50,000€.

Θα σας εξομολογηθώ πως σκοπός αυτής της επιστολής μου νιώθω ότι είναι η ανάγκη μιας γνώμης, μιας επιβεβαίωσης, κάποιου "σπρωξίματος" από κάποιον που εμπιστεύομαι ώστε να δώσω την εντολή αγοράς. Τα άρθρα σας βέβαια είναι όσο σαφή γίνεται να είναι, αποτελούν χρήσιμο εργαλείο πάντα για κάποιον άπειρο σαν εμένα και νομίζω ότι καταλαβαίνω τι πιστεύετε για την παρούσα συγκυρία. Καταλαβαίνω ότι δεν μπορείτε να μιλήσετε ακόμα πιο ξεκάθαρα και ότι δε θα μπορούσατε να πείτε σε κάποιον τι να αγοράσει και πότε. Ωστόσο για οποιαδήποτε επιπλέον παρατήρησή σας θα σας ήμουν ευγνώμων.

Ευχαριστώ και πάλι
Παναγιώτης Τσαλουχίδης

www.capital.gr