Σχετικά με αποκλεισμούς, κλειστά επαγγέλματα και λοιπές ιστορίες (Μέρος 2)

1. η αρχική ανάρτηση, εδώ
2. το πρώτο μέρος της απάντησης, εδώ

Στο σχόλιο του αναγνώστη Απόστολου - μηχανολόγου (μηχανικού;) στην ανάρτηση "Σχετικά με αποκλεισμούς, κλειστά επαγγέλματα και λοιπές ιστορίες" (εδώ)

α) Σὲ τί συνίσταται αὐτὴ ἡ ἐπιστημονικὴ ἐργασία τῶν τριῶν ἡμερῶν; (Σᾶς ὑπενθυμίζω ὅτι ἡ πληκτρολόγηση δὲν εἶναι ἐπιστημονικὴ ἐργασία).
Ο σοβαρός υπολογισμός της ενεργειακής κατανάλωσης κτηρίων ή τμήματος κτηρίων είναι ...
σύνθετος και επιστημονικός και σίγουρα δεν είναι απλή πληκτρολόγηση


β) Σὲ τί χρειάζεται ὑπογραφὴ μηχανικοῦ, (ἀκόμη καὶ ἠλεκτρολόγου ἄκουσα), γιὰ νὰ πιστοποιηθεῖ ὅτι ἡ ἀντικατάσταση μονῶν ὑαλοπινάκων ἀπὸ διπλούς ἐξοικονομεῖ ἐνέργεια;
Η υπογραφή του μηχανικού χρειάζεται για την ενεργειακή μελέτη η συνολική και οι προτεινόμενες παρεμβάσεις μέρος των οποίων μπορεί να είναι και η αντικατάσταση των υαλοπινάκων


γ) Τὸ ὅτι θὰ χρημαδοτηθοῦν γιὰ τὴν ἀντικατάσταση κουφωμάτων δὲν σημαίνει ὅτι πρέπει νὰ πάρουμε μίζα καὶ νὰ ρουφήξουμε τὸ αἷμα τῶν ἀνθρώπων
Καμία μίζα. Δεν καταλαβαίνω γιατί η σοβαρή επιστημονική δουλειά στην Ελλάδα θεωρείται μίζα. Δεν θα υπάρχει πρόταση βάλε τα κουφώματα της μίας ή της άλλης εταιρίας. Την ίδια ευαισθησία δείχνουμε και στον μάστορα που τοποθετεί τα κουφώματα; Διότι οι τιμές που χρεώνουν τα συνεργεία τοποθέτησης είναι πολλές φορές πανάκριβες αλλά εκεί δεν μιλάμε για μίζα, μιλάμε για πληρωμή εργασίας. Ούτε επίσης μιλάμε για μίζα στο έμπορο των κουφωμάτων που τα χρεώνει με μεγάλα περιθώρια κέρδους.


δ) Γιὰ τὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση ἡ ἔννοια τοῦ “προσωρινῶς” ἰκανοῦ, (ἁπλῶς γιὰ νὰ προλάβουμε νὰ πάρουμε τὰ λεφτά), εἶναι παράτυπη καὶ μή ἀποδεκτή, ἢ ἔχει τὰ προσόντα ἢ ὄχι, ἄν ἀπαιτεῖται ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ σεμινάριο γιὰ ὅλους τότε κανεὶς πρὸ αὐτοῦ δὲν δικαιοῦται νὰ γνωμοδοτεῖ.
Ακόμα και η Ευρωπαϊκή Ένωση προβλέπει μεταβατικές (αφού μας ενοχλεί το προσωρινές) διατάξεις μέχρι την οριστική ενεργοποίηση του επίσημου μητρώου πιστοποιημένων ατόμων (στην περίπτωσή μας των ενεργειακών επιθεωρητών). Και φυσικά κατά την μεταβατική περίοδο και πριν τα επίσημα ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ σεμινάρια μπορούν συγκεκριμένοι με ΕΜΠΕΙΡΙΑ μηχανικοί να γνωμοδοτούν.


ε) Γιατί τουλάχιστον κάποιος πρωτοδεσμίτης, (ἄν ὑπάρχουν ἀκόμη δέσμες), μετὰ ἀπὸ μία ἐκπαίδευση δὲν εἶναι ἰκανὸς γιὰ ἕναν τέτοιον ὑπολογισμό; Ἄν καὶ δὲν πιστεύω ὅτι θὰ χρησιμοποιηθοῦν πραγματικὰ ἰδιαίτερες γνώσεις.
Οι δέσμες έχουν καταργηθεί από το 2000. Και όχι ο οποιοσδήποτε πρωτοδεσμίτης δεν μπορεί να κάνει έναν τέτοιο υπολογισμό ακόμα και μετά από εκπαίδευση. Δεν μπορεί κάποιος μετά από εκπαίδευση να καταλάβει τι δείχνουν οι όψεις κατόψεις και τομές κτιρίων, τα ηλεκτρικά και μηχανολογικά σχέδια και τι ιδιαιτερότητες έχουν. Και φυσικά μιλάμε για ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ιδιαίτερες γνώσεις. Τα σεμινάρια απευθύνονται σε αυτούς που έχουν το υπόβαθρο του μηχανικού. Που ξέρουν να καταλαβαίνουν τι δείχνουν τα σχέδια του κτηρίου. Που ξέρουν τεχνολογίες υλικών και υπολογισμούς απόδοσης.


Με αυτήν την λογική τι τα θέλουμε τα πανεπιστήμια;;;; Κάθε φόρα που κάποιος θέλει να κάνει δουλειά μηχανικού ας κάνει σεμινάριο και τελειώσαμε;;; Ή κάθε φορά που κάποιος θέλει να κάνει δουλειά γιατρού π.χ. μία εγχείρηση ας κάνει ένα σεμινάριο και τελειώσαμε. Άρα και ο δευτεροδεσμίτης (με το παλιό σύστημα) βιολόγος με έναν κύκλο σεμιναρίων μπορεί να γίνει πλαστικός χειρούργος;;;


Δεν είναι όλες οι δουλείες για όλους. Όπως εγώ ως πρωτοδεσμίτης έχω βασικές γνώσεις χημείας δεν μπορώ να γίνω χημικός ακόμα και με σεμινάρια. Δεν μπορώ να γίνω γεωπόνος και να συμβουλεύω αγρότες ακόμα και με σεμινάρια. Δεν έχω το υπόβαθρο. Για αυτό και μιλάμε για επιστήμες. Επιστήμη μηχανικού, επιστήμη γεωπόνου, επιστήμη γεωλόγου, επιστήμη γιατρού...


Διότι
"Ο όρος επιστήμη με την ευρεία έννοια αρχικά δήλωνε το οργανωμένο σώμα της εξακριβωμένης και τεκμηριωμένης γνώσης. Ο πρώτος αυτός ορισμός διατυπώνεται στο έργο Θεαίτητος του Πλάτωνα όπου ένας από τους συνομιλητές αναφέρει ότι «έστιν ουν επιστήμη δόξα αληθής μετά λόγου», δηλαδή η επιστήμη αποτελεί βεβαιωμένη με λογικά επιχειρήματα γνώση. Πολλές από τις ανθρώπινες προκαταλήψεις γύρω από τον τρόπο που λειτουργεί το σύμπαν έχουν αμφισβητηθεί κατά καιρούς από τις νέες επιστημονικές ανακαλύψεις.
Στη σύγχρονη εποχή, ο όρος είναι πιο περιορισμένος και δηλώνει το σύστημα απόκτησης γνώσης με βάση την επιστημονική μεθοδολογία που βασίζεται στην επιστημονική έρευνα, καθώς και στην οργάνωση και ταξινόμηση της αποκτώμενης με αυτόν τον τρόπο γνώσης. Διακρίνουμε συνεπώς διαφορετικούς επιστημονικούς τομείς που εντάσσονται συνήθως σε τέσσερις μεγάλες ομάδες, τις θετικές επιστήμες, τις εφαρμοσμένες επιστήμες, τις ανθρωπιστικές επιστήμες και τις κοινωνικές επιστήμες.
Θετικές και φυσικές επιστήμες: ασχολούνται με τη μελέτη των φυσικών φαινομένων και των τυπικών συστημάτων με βάση την παρατήρηση, το πείραμα και τη λογική.
Κοινωνικές επιστήμες: ασχολούνται με τη μελέτη της ανθρώπινης συμπεριφοράς και της ανθρώπινης κοινωνίας, στη βάση της παρατήρησης και της λογικής.
Ανθρωπιστικές επιστήμες: ασχολούνται με τη διερεύνηση της ανθρώπινης κατάστασης μέσω της λογικής και της τέχνης.
Εφαρμοσμένες επιστήμες: ασχολούνται με την πρακτική επίλυση προβλημάτων μέσω συστηματικών μεθοδολογιών και την επιστημονική θεμελίωση των μεθόδων αυτών (συνήθως αποτελούν εφαρμογή κάποιων θετικών επιστημών, αλλά μπορεί να έχουν και επιρροές από τις κοινωνικές επιστήμες).
Ωστόσο πρέπει να σημειωθεί πως η ταξινόμηση αυτή είναι μόνο συμβατική, ενώ δεν είναι σπάνιο ένα επιστημονικό πεδίο να συνθέτει στοιχεία από διαφορετικούς κλάδους. Όταν αυτό το γεγονός ορίζει τον χαρακτήρα του πεδίου, μιλάμε για διεπιστημονικό πεδίο, διακλαδική επιστήμη ή διεπιστήμη (π.χ. βιβλιοθηκονομία, επιστήμη συστημάτων, γνωσιακή επιστήμη κλπ).
Η επιστημονική διαδικασία είναι η συστηματική έρευνα της νέας γνώσης σε ένα σύστημα. Αυτή η συστηματική έρευνα είναι γενικώς η επιστημονική μέθοδος και το σύστημα γενικώς είναι η φύση. Επιστήμη επίσης είναι η επιστημονική γνώση που έχει συστηματικά αποκτηθεί μέσω της επιστημονικής διαδικασίας. Μερικά από τα ευρήματα της επιστήμης μπορεί να είναι εντελώς αντίθετα προς την ανθρώπινη διαίσθηση. Η ατομική θεωρία για παράδειγμα υποδηλώνει ότι ένας στερεός βράχος που εμφανίζεται ως βαρύς, σκληρός, γκρίζος κλπ. είναι στην πραγματικότητα ένας συνδυασμός από υπατομικά σωμάτια με καμία από αυτές τις ιδιότητες, τα οποία κινούνται ταχύτατα σε μία περιοχή που αποτελείται κυρίως από κενό χώρο.
(Πηγή Wikipedia)