ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΚΟΥΣΚΟΥΒΕΛΗ
πρώην πρύτανη του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και καθηγητή Διεθνών Σχέσεων
«Οποιος στην Ελλάδα προασπίζει το δημόσιο συμφέρον διώκεται, συνήθως για να εξυπηρετηθεί κάποια σκοπιμότητα. Με τους χειρισμούς του, στην υπόθεση της εργολαβίας καθαριότητας και φύλαξης, το πρυτανικό συμβούλιο:
1. εξυγίανε τη διαδικασία του διαγωνισμού καθαριότητας και φύλαξης.
2. κέρδισε για τον Ελληνα φορολογούμενο από το Δεκέμβριο 2007 έως το Δεκέμβριο 2009 το ποσό των 363.880,5 ευρώ, ποσό που σήμερα ξεπερνά τις 500.000 ευρώ.
3. διατήρησε τις ίδιες θέσεις εργασίας.
4. διατήρησε αδιάκοπη την παροχή υπηρεσιών καθαριότητας (σε μία περίοδο που προέκυψε και η «νέα γρίπη»), ενάντια στα ετερόκλητα οικονομικο-πολιτικά συμφέροντα, εντός και εκτός
πανεπιστημίου, που επιδίωκαν τη διακοπή τους.5. τήρησε με ευλάβεια τις διαδικασίες και σεβάστηκε τις δικαστικές αποφάσεις.
Τα στοιχεία αυτά δεν αναφέρονται πουθενά μα πουθενά στο πόρισμα του ΣΕΕΔΔ!
Επιπλέον:
1. Πουθενά το πόρισμα δεν αναφέρει ποια είναι η ζημία του ελληνικού Δημοσίου!
2. Πουθενά δεν αναφέρεται ότι ο αντίδικος εργολάβος έχασε στο ΣτΕ όλες τις προσφυγές του!
3. Εν γένει, πουθενά στο πόρισμα δεν υιοθετείται δείγμα άποψης του πανεπιστημίου. Οι τεκμηριωμένες απόψεις του πανεπιστημίου ήταν σαν να μην υπάρχουν!
Η κεντρική ιδέα του πορίσματος του ΣΕΕΔΔ, βάσει του οποίου ο υφυπουργός Παιδείας ζητά τον πειθαρχικό έλεγχο του Πρυτανικού, είναι ότι αδικήθηκε ο επί οκταετία εργολάβος καθαριότητας (και φύλαξης…) του πανεπιστημίου. Εντιμες και πιστευτές είναι μόνον οι όποιες κατηγορίες και ποτέ οι απόψεις – έστω και στο ελάχιστο – της διοίκησης του πανεπιστημίου!
Για τους παραπάνω λόγους, αλλά και για λόγους που θα δημοσιοποιηθούν σύντομα, το πανεπιστήμιο προσέφυγε στο ΣτΕ κατά του πορίσματος του ΣΕΕΔΔ, αμφισβητώντας την εγκυρότητα και την αμεροληψία του.
Για όλα αυτά, από την πρώτη στιγμή, το πανεπιστήμιο έχει ενημερώσει το υπουργείο Παιδείας, διαβιβάζοντας και την προσφυγή στο ΣτΕ και όλα τα έγγραφα που είχαν τεθεί υπόψη των επιθεωρητών. Ετσι, ευλόγως δημιουργούνται ερωτήματα για το ότι:
1. το υπουργείο γνώριζε τις απαντήσεις του πανεπιστημίου και την εκκρεμοδικία από τον Ιούλιο και τα αγνόησε.
2. το υπουργείο ενεργοποιήθηκε μετά από αδράνεια έξι μηνών και, συμπτωματικά (;), μετά τη Σύνοδο Πρυτάνεων του Δεκεμβρίου.
3. το θέμα ήρθε στην επιφάνεια με μορφή διαπόμπευσης, μέσω εκπομπών και ηλεκτρονικών δημοσιευμάτων επιλεκτικά κατά του Πανεπιστημίου Μακεδονίας.
Τα φαινόμενα δεν είναι άσχετα με το νέο νόμο - πλαίσιο και με τις πληροφορίες που θέλουν συγκεκριμένα, απαξιωμένα στην κοινή γνώμη ή «διεφθαρμένα» Ιδρύματα να συγχωνεύονται με άλλα, στα πλαίσια του «Καλλικράτη των Πανεπιστημίων»: άραγε χωράνε «δύο πανεπιστήμια στην ίδια πόλη»;
Αραγε, ειδικά για το Μακεδονίας, μήπως το όλο θέμα έχει σχέση και με το όνομα και το έμβλημα του πανεπιστημίου;».
