Γράφει για ta xalia ο Δημοσιογράφος Χρήστος ΝικολαίδηςΩραίος ο Παπουτσής! Όταν η αστυνομία κάνει μία επιτυχία, τρέχει να φωτογραφηθεί με τους αξιωματικούς για να πιστωθεί και αυτός την επιτυχία τους. Όταν οι ίδιοι οι αστυνομικοί κάνουν μία γκάφα, τους εγκαλεί, τους κράζει και παίρνει τόσες αποστάσεις ώστε να μην τον αγγίζουν οι όποιες επιπτώσεις αυτής...
Στην ιστορία με τη σύλληψη της Γερμανίδας αναφέρομαι, για την οποία η Αστυνομία λανθασμένα την συνέδεσε με οικογένεια τρομοκρατών.
Αλλά δεν είναι έτσι τα πράγματα
κύριε υπουργέ και αυτό αφορά το σύνολο της πολιτικής ηγεσίας οποιουδήποτε οργανισμού. Ο όποιος οργανισμός αποτελείται από ανθρώπους που δουλεύουν, κοπιάζουν, πετυχαίνουν, αποτυγχάνουν και κάνουν και λάθη. Δουλειά του πολιτικού προϊσταμένου είναι να είναι εκεί, στα εύκολα και τα δύσκολα, τα ευχάριστα και τα δυσάρεστα. Να πιστώνεται τις επιτυχίες και να χρεώνεται τις αποτυχίες. Όχι, μόλις σφίξουν τα... πράγματα να πολιτικαντίζουμε κάνοντας τους ανήξερους... Και να μην στεκόμαστε πλάι στους ανθρώπους που πάνω στην εργασία τους έκαναν ένα χοντρό λάθος. Με τι κουράγιο θα δουλέψουν οι ίδιοι από αύριο όταν αισθάνονται πως στα καλά τρώνε καπέλο και στα κακά είναι μονοι τους;
Στην περίπτωση της Αστυνομίας ισχύει ό,τι και σε οποιοδήποτε άλλο κρατικό μηχανισμό: Η πολιτική διοίηση οφείλει να διαμορφώνει όλες εκείνες τις συνθήκες που θα φέρουν την αναβάθμιση, τη βελτίωση, το αποτέλεσμα. Και ως φυσικό επακόλουθο έρχεται και η επιβράβευση ή η αποδοκιμασία. Όχι αλά καρτ...
