Δεν ξεχνώ το "ΟΧΙ", στο Σχέδιο Ανάν, του Τάσου Παπαδόπουλου...

Αγαπητό “TaXalia”,

Σας γράφω με αφορμή την καίρια ερώτηση που διατυπώσατε στην ανάρτησή σας με τίτλο “Άλλη μία ερώτηση”: “Αν η Κύπρος είχε αποδεχτεί ένα σχέδιο Ανάν θα μπορούσε να μιλάει σήμερα με την Μέρκελ για το φυσικό της αέριο;”.

Καθώς τότε (το έτος 2004), οι περισσότεροι Έλληνες πολίτες (Ελλαδιτές και Κύπριοι) ήταν υπέρ του “ΟΧΙ” (κλικ εδώ), στο ερώτημά σας θα πρέπει να απαντήσουν οι πρωτοκλασάτοι(sic!) πολιτικοί που ήταν υπέρμαχοι του “ΝΑΙ”: ο Κ. Σημίτη, ο Γ. Α. Παπανδρέου, ο Θ. Πάγκαλος, ο Κ. Μητσοτάκης, η Ντ. Μπακογιάννη, ο Ν. Κωνσταντόπουλος,  καθώς και ο ...



στωμύλος Α. Ανδριανόπουλος: κλικεδώ (προσέξτε ιδιαιτέρως σε αυτό το κείμενο και τον παραλληλισμό των προβλημάτων που κάνει ο “κύριος καθηγητής”: του Κυπριακού με το Σκοπιανό. Επίσης, αναφέρεται και σε πλήθος άλλων ζητημάτων με το γνωστό -αφ υψηλού- ύφος της "αυθεντίας"…).  

Ο Έλληνας έχει κατηγορηθεί πολλές φορές ότι ξεχνάει γρήγορα. Προκειμένου να διαψεύσω αυτή τη φήμη ή τον ευσεβή πόθο κάποιων: πολιτικών,  συστημικών “διανοούμενων”, δημοσιογράφων και “ακαδημαϊκών”, θα ήθελα να σας θυμίσω το κλίμα εκείνης της εποχής. Διότι, όταν έχεις ζήσει την Ιστορία την μεταφέρεις με μεγαλύτερη σιγουριά απ’ ότι αν την είχες διαβάσει.

Στο μόνο που αποσκοπώ είναι στη σύγκριση των πολικών αναστημάτων: του Τάσου Παπαδόπουλου από τη μια και από την άλλη των υπολειπόμενων και υποτελών Ελλαδιτών πολιτικών, που τελμάτωσαν την Ελλάδα (σε καιρό ειρήνης) και την υποδούλωσαν προδοτικά στους Διεθνείς Νομισματικούς Τοκογλύφους ακολουθώντας την τακτική της κινδυνολογίας.

Το χρονικό των πιέσεων και του εκφοβισμού.
Το 2004, ο τότε πρόεδρος της Κύπρου, ο αείμνηστος Τάσος Παπαδόπουλος, βρισκόταν κάτω από τις αφόρητες πιέσεις και τουςεκφοβισμούς: όχι μόνο του γνωστού ξένου παράγοντα (οι πιέσεις του οποίου ήταν αναμενόμενες), αλλά και των πρωτοκλασάτων εκπροσώπων του Ελλαδικού πολιτικού συστήματος που μαζί με “ακαδημαϊκούς”, ”διανοούμενους”, και τους παπαγάλους των Ελλαδικών ΜΜΕ (με ορισμένες εξαιρέσεις), τον προέτρεπαν να συμφωνήσει με το Σχέδιο Ανάν 5 που προέβλεπε (μεταξύ άλλων) την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και την μετατροπή του αναγνωρισμένου διεθνώς Κράτους της Κύπρου σε Κοινότητα.

Το χρονικό του “ΟΧΙ”
Τη Μεγάλη Τετάρτη, 7 Απριλίου του 2004, ο Τάσος Παπαδόπουλος, αντιλαμβανόμενος τον ιστορικό του ρόλο, ως προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, με τηλεοπτικό διάγγελμα, κάλεσε τους ελληνοκυπρίους να απορρίψουν το Σχέδιο Ανάν στο δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου του 2004: «Σε καλώ να πεις στις 24 του Απρίλη ένα δυνατό ΟΧΙ» και κατέληξε με τη φράση: «Καλή Ανάσταση σε όλους!».

Έτσι κι έγινε. Στο Δημοψήφισμα, οι Έλληνες της Κύπρου, αρνήθηκαν το Σχέδιο Ανάν με πλειοψηφία 75.83% υπέρ του “OXI”.

Έδιναν «Χορηγίες» σε πολίτες, πολιτικούς και καθηγητές  
Σε έναν τόπο όπου η αμερικανική κυβέρνηση, μέσω της πρεσβείας της, δύναται να προωθεί ή και να επιβάλει την αμερικανική πολιτική, “επιχορηγώντας” opinion leaders: καθηγητές, πολιτικούς, δημοσιογράφους και εκπροσώπους του οικονομικού κόσμου (βλ. «Έθνος της Κυριακής», 5/12/2010), προκειμένου αυτοί να επηρεάζουν τη γνώμη της κοινωνίας των Ελλήνων πολιτών, ίσως το ερώτημά σας δεν έχει νόημα να απαντηθεί… Αρκεί που γίνεται αιτία αναμόχλευσης των ιστορικών γεγονότων και προβληματισμού για όσους είναι ακόμα σε θέση –ελεύθερα– να νοούν και να κατανοούν.

Με αμέριστη εκτίμηση,

NewNeuromancer
-----------------------
Υ.Γ.

1. Αν και η λίστα με τα ονόματα που υπερθεμάτιζαν για το "ΝΑΙ" στο σχέδιο Ανάν είναι πολύ μεγάλη, επέλεξα ένα δείγμα προσώπων. Τα συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα, με κάποιον παράξενο τρόπο, βρίσκουν αμέσως βήμα στα ΜΜΕ και "επικοινωνούν" τις απόψεις τους λες και είναι η μεγαλύτερες αυθεντίες της χώρας. Ενώ οι γνώμες των πραγματικών διανοουμένων της χώρας μένουν στην αφάνεια ή προβάλλονται αργοπορημένα.

2. Υπήρξαν βέβαια και κάποιοι πολιτικοί που τότε ποιούσαν την νήσσαν: δεν ήταν ούτε υπέρ του "ΝΑΙ", ούτε υπέρ του "ΟΧΙ".