Για να μαθαίνουν οι νέοι και να θυμούνται οι παλιοί...

Κωνσταντίνος Καραμανλής έφα:
“Πιστεύω ότι δεν δικαιώνεται η παρουσία μας στον κόσμο καλλιεργώντας τη δική μας προσωπική ευτυχία. Εγώ, θέλω ν’αφιερωθώ στο λαό”.

“Αλάθητος δεν υπήρξα ποτέ. Άλλο όμως σφάλμα κι άλλο φαυλότης.
Φαυλότης θα πει να βλάπτεις ανεπιγνώτως τον τόπο για να ωφελήσεις το κόμμα σου ή ν’ αδικείς άλλους για να ευνοήσεις φίλους σου”.

“Η δημιουργία ψευδών εντυπώσεων και αβάσιμων ελπίδων υπέρ παν άλλο προκαλεί την δυσπιστίαν του λαού προς το Κράτος“.

(Προγραμματικές δηλώσεις της πρώτης του Κυβέρνησης, 10.10.1955)

“Δε γνωρίζω τι επέτυχα και τι δεν επέτυχα εις την σταδιοδρομίαν μου. Γνωρίζω όμως ότι ανέτρεψα την καθιερωμένην από μακρού αντίληψιν ότι η αθλιότης αποτελεί την αμετακίνητον μοίραν της Ελλάδος. Διότι απέδειξα εμπράκτως ότι ημπορεί ο λαός μας, αν θέλη να ευημερήση“.

(Οκτώβριος 1966, επιστολή προς τον Κ. Τσάτσο)

“Κάποτε ένας Γάλλος ιστορικός με ρώτησε: “Πως μπορείτε να αποδείξετε ότι οι σύγχρονοι Έλληνες είναι απόγονοι των αρχαίων;”

“Πάρτε σαν παράδειγμα” του είπα, “την πολιτική μας ζωή. Τα πάθη τα πολιτικά, την αστάθεια και τη δημαγωγία…”.

(Ροζέ Μασσίπ, “Καραμανλής, ο Έλληνας που ξεχώρισε”)

“Κι αν επεδίωξε με τόση επιμονή την ένταξη της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα, το έκανα γιατί ήθελα εκτός των άλλων να την απαλλάξω απ΄την ανάγκη να αναζητά προστάτες”