Μετά τους φαρμακοποιούς, άτακτη υποχώρηση κάνει η κυβέρνηση και με τους δικηγόρους. Επαναλαμβάνουμε ότι η εξουσία είναι σαν το νερό. Όπου βρίσκει σκληρή πέτρα στρίβει με ελαφρά πηδηματάκια.
Απ’ ότι πληροφορούμαστε από διαρροές στον Τύπο, καταργούνται μεν για τους δικηγόρους οι σοβιετικού τύπου γεωγραφικοί περιορισμοί....
στην άσκηση του επαγγέλματος (αλίμονο πια), αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν περιορισμοί σε σχέση με την ελεύθερη διαπραγμάτευση της αμοιβής του πολίτη με τον δικηγόρο.Ειδικότερα, προβλέπεται ένα άλλο σύστημα, αντί του γραμματίου προείσπραξης, το οποίο ονομάζεται σύστημα «νόμιμων αμοιβών» και «ποσών αναφοράς», το οποίο στην ουσία είναι το ίδιο με το προηγούμενο και μάλιστα με μειωμένα γραμμάτια, το οποίο στο τέλος θα καταλήξει σε βάρος της φορολογίας υπέρ του κράτους. Μάλιστα η αιτιολογία είναι ότι διασφαλίζει τις κρατήσεις υπέρ των ασφαλιστικών ταμείων και των δικηγορικών συλλόγων.
Με δεδομένο όμως ότι, ο κάθε δικηγόρος, ανεξάρτητα από οποιαδήποτε αμοιβή, θα πρέπει στο τέλος της χρονιάς να καταβάλει στα ασφαλιστικά του ταμεία συγκεκριμένα ποσά, η όλη δουλειά με τη διατήρηση ελαχίστων αμοιβών έγινε για ένα και μοναδικό λόγο. Για να υπάρχουν κρατήσεις υπέρ των συνδικαλιστικών οργάνων, δηλαδή των δικηγορικών συλλόγων.
Ο κ. Παπανδρέου υποχωρεί μπροστά στις απαιτήσεις των συνδικαλιστών, οι οποίοι αγωνίζονται για τη δική τους ύπαρξη και πολιτική επιβίωση.
Δηλαδή καλούνται οι πολίτες να πληρώνουν τα συνδικαλιστικά «κεκτημένα» των πολιτευόμενων δικηγόρων. Μετά λέμε κρίση. Ποια κρίση;
Έπειτα, καθόλου δεν θίχτηκε το θέμα της υποχρεωτικής παράστασης του δικηγόρου, δίκην παρασίτου, σε κάθε επαφή του πολίτη με τα δικαστήρια ή με τα συμβόλαια.
Δηλαδή εξακολουθεί η βαλκανική σοβιετία να φορτώνει με το ζόρι στις πλάτες των πολιτών χιλιάδες πτυχιούχους, όπως γίνεται και με το πιστοποιητικό για τις θερμικές απώλειες των κτιρίων, για να τους ζουν οι πολίτες.
Το μνημόνιο είναι μόνο για τους αδύνατους.
