Απάντηση δίνει ο τρισμέγιστος Πάνος Θεοδωρίδης σε άρθρο του στον Αγγελιοφόρο, με το γνώριμο φυσικά ύφος του "Πετεφρή".
«Ντιντής» είναι υποκοριστικό του «Κωνσταντίνος», λίγο πιο..
εξαντρίκ από το «Ντίνος» και καθόλου σχετικό με τα Κωτσαρής, Κωστάρας, Κώτσος και Κωστίκας, και έως βαθιά μέσα στη δεκαετία του '60, ήταν ένα, έστω παράξενο, υποκοριστικό που το έφεραν ακόμη και συμμαθητές μας. Υπήρχε και το «Νανάς», καθώς και άλλα που έδειχναν μιας μορφής πριγκιποσύνη του φέροντος. Αλλά καμία σχέση με αδυναμία διακυβέρνησης ή κάποια σεξικού τύπου διαφορά. Πρωθυπουργός και συνιδρυτής της Ενωσης Κέντρου, λεγόταν Κλικλής, υποκοριστικό του Σοφοκλής. Χωρίς να τρέχει τίποτε. Το «Ντιντής» είχε αργότερα την έννοια του ανθρώπου που προσέχει παραπάνω από το κανονικό την εμφάνισή του. («Αυτός κυκλοφορεί σαν Ντιντής» σήμαινε ότι κυκλοφορεί αρωματισμένος, με μαντίλι στο πέτο τρίγωνο, με μανσέτα δυόμισι πόντους έξω από το μανίκι, καλτσοδέτα στην κάλτσα ώς το γόνατο και παπούτσια από δέρμα καμήλας). Αργότερα, μπλέχτηκε, όπως και πολλά άλλα, στο βίο, με το «ντιγκιντάγκας», που σήμαινε άτομο με προφανώς θηλυπρεπή συμπεριφορά. Ηταν ένας όρος με καμιά εικοσαριά συνώνυμα. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, όταν κάποιος έλεγε κάποιον «τιτίζη» ή «ντιντή», σήμαινε πως παρουσίαζε μια εικόνα άκρως επιμελημένου εξωτερικά ατόμου.
