Το μνημόνιο απέτυχε. Τώρα γραμμή για πτώχευση

Η ίδια πλέον η Τρόϊκα ομολογεί με τον πανικό της και τις ανήσυχες κινήσεις της για εξεύρεση άλλης λύσης στο ελληνικό οικονομικό πρόβλημα, ότι το μνημόνιο απέτυχε. Οι λύσεις που ακούγονται, είναι η επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής, τα ευρωομόλογα, ο δανεισμός της χώρας για επαναγορά ομολόγων με ένα «κούρεμα» κάποιου ποσοστού και φυσικά η αναδιάρθρωση του χρέους, δηλαδή η επίσημη πτώχευση της χώρας.

Όλες αυτές οι προτάσεις γίνονται κυρίως από την πλευρά της ΕΕ, για τον απλούστατο λόγο ότι....

το μνημόνιο απέτυχε από τα πρώτα του κιόλας βήματα. Ήδη ακούσαμε από την ΕΕ να λένε ότι πρότειναν στον κ. Παπανδρέου από την αρχή, κατ’ ευθείαν την αναδιάρθρωση χρέους και εκείνος το απέρριψε. 

Αναρωτιόμαστε: Αν τελικά οδηγηθούμε στην αναδιάρθρωση, τότε προς τι η αρχική άρνηση του κ. Παπανδρέου; Προς τι, η επιλογή του μνημονίου, ο τυρανισμός του ελληνικού λαού για εξόφληση κάποιων τοκογλύφων που διασφάλισαν ήδη τις απαιτήσεις τους;;

Εμείς από την αρχή είχαμε προτείνει, αμέσως παύση πληρωμών, ακόμα και με έξοδο από το ΕΥΡΩ. Ούτε μνημόνια, ούτε απώλεια της Εθνικής Κυριαρχίας, ούτε υποθήκευση της περιουσίας μας σε ξένους πιστωτές.

Το μόνο θετικό που αποδίδουμε στην ελληνική κυβέρνηση είναι, ότι έδειξε προς τους ξένους πως είναι «καλό παιδί» και δεν είναι «τσαμπουκάς», κάτι που θα εκνεύριζε το διεθνές κεφάλαιο. Θα μπορούσαμε να την κατανοήσουμε ή και να την επιδοκιμάσουμε ως προς την επιλογή της αυτή, για διατήρηση του κύρους της χώρας και τη σοβαρότητά της στις διεθνείς υποχρεώσεις της.

Τώρα όμως που και οι ίδιοι οι ξένοι αντιλαμβάνονται, ότι παρά την «νομιμοφροσύνη» της ελληνικής κυβέρνησης, παρά την αξιοπερίεργη ανοχή και καρτερικότητα του λαού και πάλι δεν διαφαίνονται αποτελέσματα, μήπως ήρθε, έστω τώρα, η ώρα της αναδιάρθρωσης (πτώχευσης);; Όμως, για να έχει κάποιο απτό αποτέλεσμα μια αναδιάρθρωση χρέους για την Ελλάδα, θα πρέπει αφενός το «κούρεμα» του χρέους να προσεγγίσει το 50%, αφετέρου να υπάρξει επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του υπολοίπου χρέους και μάλιστα με ανεκτά επιτόκια.

Διαφορετικά, μειώσεις του 10%, του 20%, ακόμα και του 30%, που ακούγονται δεν οδηγούν πουθενά. Απλά επιμηκύνουν το πρόβλημα.
Εδώ χρειαζόμαστε οριστική λύση.

Δεν είναι θέμα επιβράβευσης  της όποιας “μαγκιάς” μας, αλλά, εδώ που φτάσαμε,  θέμα επιβίωσης της χώρας και του λαού μας.

Πηγή:   http://hassapis-peter.blogspot.com/2011/01/blog-post_2652.html