Ντροπή.
Είμαι δημόσιος υπάλληλος εδώ και 25 χρόνια, με ασφάλιση του δημοσίου. Κάθε μήνα πρέπει να προμηθεύομαι συγκεκριμένα φάρμακα για χρόνια πάθησή μου. Επόμενο είναι το...
βιβλιάριο συνταγών (συνταγολόγιο) να εξαντλείται. Εδώ ξεκινάει και το πρόβλημα.
Έχω πάρει άδεια από την υπηρεσία μου τρεις φορές μέσα στο τελευταίο 20ημερο προκειμένου να πάω στον ΟΠΑΔ Θεσσαλονίκης (στο Βαρδάρη) για να το ανανεώσω. Και τις τρεις φορές που πήγα, μεταξύ 08:00-10:00, η προσπάθειά μου ήταν μάταιη διότι δεν υπήρχαν νούμερα προτεραιότητας προκειμένου να εξυπηρετηθώ.
Όπως πληροφορήθηκα, θα πρέπει να πάω στις 06:00, γιατί τότε αρχίζουν οι ουρές, για να πάρω νούμερο, μπας και εξυπηρετηθώ!
Ερώτηση αφελούς: Είναι αυτό κράτος; Είναι συντεταγμένη κοινωνία; Έχουμε κυβέρνηση; Έχουμε άραγε τίποτα; Ή απλά είμαστε μια μπανανία χειρίστης μορφής; Κατά τα άλλα, όλο μεγαλοστομίες ακούω. Ε, κύριε Λοβέρδε;
Ένας αγανακτισμένος δημόσιος υπάλληλος
...
Σχόλιο taxalia: Μα όταν μιλάμε για ΟΠΑΔ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, εννοούμε ταλαιπωρία και αγανάκτιση.