Καταπέλτης (και δικαιολογημένα) εναντίον των υβριστών του, ήταν ο δημιουργός του ντοκιμαντέρ για το 1821 στο ΣΚΑΙ, Πέτρος Τατσόπουλος.
Σε συνέντευξη του στο lifo, τονίζει:
«Από νοσηρή αίσθηση της ψυχαγωγίας και από φοβερό μαζοχισμό μπαίνω στα μπλογκ των εθνικιστών. Μου έχει γίνει έξη. Αλλά είδα ότι και η επίσημη σελίδα του "1821" στo Facebook κατελήφθη μέσα σε μια μέρα από φασίστες. Τι προδότες, τι λέσχη Μπίλντεμπερκ, τι ότι τα παίρνουμε από τον...
Σόρος. ..... Για να ξέρεις, είναι μια παραγωγή που ξεκίνησε τον χειμώνα του 2008 και τα γυρίσματα διήρκεσαν από τα τέλη του 2009 μέχρι το 2010. Φαντάζεσαι ότι ακόμα και ο πιο ανεγκέφαλος φασίστας θα κάτσει να σκεφτεί: τόσο μακριά βλέπουν αυτοί του ΔΝΤ; ...Όλα αυτά φυσικά γίνονται ανώνυμα. «Θρασύδειλοι άνθρωποι με ψευδώνυμα. Τσαντίστηκαν τις προάλλες γιατί τους είπα ότι δεν μπορώ να λέγομαι Τατσόπουλος, όταν έρχεται ο ένας με την ασπίδα του Λεωνίδα κι ο άλλος ως Μακεδονομάχος. Από εδώ και πέρα θα λέγομαι η ψωλή του Βουκεφάλα».
"ΤΟ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ το παρακολούθησαν περίπου 700.000 άνθρωποι. Δεν συζητήθηκε και πολύ για την αρτιότητά του (αν και πρώτη φορά βλέπουμε τέτοια δουλειά στην ελληνική τηλεόραση) αλλά για τις εθνικιστικές κορόνες που προέκυψαν.
Σε αυτό βοήθησε και η έξη του Τατσόπουλου. «Έχεις απόλυτο δίκιο. Από ένα καρκινικό κύτταρο δημιουργούμε έναν όγκο. Δεν είμαι υπερήφανος που το κάνω. Είναι η προσωπική μου καύλα. Με ευχαριστεί να τα διαβάζω: ένας λέει ότι είμαι "συγγραφέας του κώλου", ότι είμαι "αναρχοαριστερός".
Η κριτική δεν προέρχεται μόνο από τα εθνικιστικά μπλογκ και έντυπα αλλά και από το σινάφι. Εξάλλου, όποιος του χώρου βγαίνει στο γυαλί αντιμετωπίζεται σαν ένας δικός τους προδότης. «Οτιδήποτε δεν είναι αμιγώς συγγραφικό αντιμετωπίζεται με ένα κράμα φθόνου και αλαζονικής απόσυρσης. Ένας συγγραφέας τυπικών προσόντων θα έλεγε γιατί να το κάνει αυτός που δεν είναι ούτε ιστορικός ούτε ηθοποιός και να μην το κάνω εγώ. Σε αυτό το επιχείρημα δεν μπορώ να απαντήσω. Δεν σταμάτησα ποτέ να γράφω. Δεν μπορώ να συζητήσω σοβαρά με κανέναν το αν είμαι συγγραφέας ή όχι. Μπορώ να μιλήσω σοβαρά με κάποιον για το αν είμαι καλός συγγραφέας ή όχι. Εκεί να κάτσουμε να μιλάμε με τις ώρες. Για την ίδια την ιδιότητα δεν το συζητάω».
