Ο δικαστής που μειοψήφησε στην ποινή-χάδι του Ολυμπιακού
(συνέντευξη στην "Ελευθεροτυπία", 27/2/07)
«Θέλουν Δικαιοσύνη θεραπαινίδα της εξουσίας»
Ο εφέτης Χαρίλαος Κλουκίνας, πριν από 14 χρόνια, ήταν 9ος τακτικός ανακριτής Αθήνας όταν ο τότε πρωθυπουργός της χώρας Κ. Μητσοτάκης είχε εκφραστεί δημόσια με τον όρο «κλεφτρόνι των Εξαρχείων» για τον Επαμεινώνδα Σκυφτούλη, κατηγορούμενο στην υπόθεση της συμπλοκής των Σεπολίων.
Χαρ. Κλουκίνας: Η στάση μου στην υπόθεση Σκυφτούλη αποτέλεσε σημείο αναφοράς και για την περαιτέρω πορεία μου
Η δικαστηριακή ιστορία του τόπου -που χρόνια αργότερα τον δικαίωνε πανηγυρικά-κατέγραψε πως με μια διάταξη αποφυλάκισης για τον κατηγορούμενο ο Χ. Κλουκίνας αντιτάχθηκε στην «εικαζόμενη θέληση των ισχυρών» με βάσει τη δικογραφία, «τους νόμους και τη συνείδησή μου».
Η ίδια η Ιστορία θα καταγράψει τον 52χρονο δικαστή από τα Τρόπαια Αρκαδίας, πατέρα δύο ανήλικων κοριτσιών, ως τον άνθρωπο που -δημοσίως- για δεύτερη φορά σήκωσε το γάντι δείχνοντας ότι η έννοια αξιοπρέπεια δεν είναι κενή περιεχομένου.
Ο πρώην προϊστάμενος του Πρωτοδικείου Αθηνών, που παραιτήθηκε από το σώμα (τη στιγμή μάλιστα που προήχθη) και με επιστολή του κατήγγειλε «έλλειψη αξιοκρατίας και σκοπιμότητα στις προαγωγές από την ηγεσία του Σώματος» και ουσιαστική δυσλειτουργία της Δικαιοσύνης, μιλώντας στην «Ε» ξεκαθαρίζει πως δεν πρόκειται για «προσωπική αντιπαράθεση με την ηγεσία, αλλά για διαφωνία που αφορά τη λειτουργία των θεσμών».
Και είναι προφανές πως η δυσλειτουργία τους προκύπτει «όταν παντελώς αναιτιολόγητα διαγράφεται η πορεία δεκαετιών ενός δικαστή. Πώς λειτουργούν τότε οι θεσμοί;».
Ο Χαρ. Κλουκίνας, απόφοιτος της Νομικής Σχολής Αθήνας (το έτος 1978) αλλά και του Διεθνούς Τμήματος της Εθνικής Σχολής Δικαστών Γαλλίας, ανήκει στους λειτουργούς εκείνους της Θέμιδος που ξεκίνησαν «έχοντας επίγνωση πως ο χώρος αυτός θέλει σθένος και δεν είναι ιδιαίτερα ρομαντικός. Ομως ρομαντική άποψη είχα και έχω για την απονομή της δικαιοσύνης, ασχέτως πόσο επιβεβαιώνεται στην πράξη».
Η πράξη, λοιπόν, είναι αυτή που δίδαξε στον 52χρονο Αρκάδα πως τα προβλήματα της Δικαιοσύνης είναι «διαχρονικά, με κάποιες εξαιρέσεις. Καλύτερη για μένα -από όσους γνώρισα- ήταν η προεδρία Ματθία. Ηταν δίκαιος και εφάρμοζε την αρχαιότητα με αξιοκρατικά και αντικειμενικά κριτήρια στις προαγωγές και τις μεταθέσεις».
«Δικαστής-υπάλληλος»
Με βάση, πάντως, την «αίσθησή μου, γενικότερα οι άνθρωποι οι οποίοι δεν λειτουργούσαν σύμφωνα με την εικαζόμενη θέληση των εκάστοτε ισχυρών αντιμετώπισαν προβλήματα μεταθέσεων, δυσμενών κρίσεων, προαγωγών». Είκοσι τρία χρόνια μετά την είσοδό του στο δικαστικό σώμα, ο Χαρ. Κλουκίνας κρίθηκε θετικά στις πρόσφατες κρίσεις και προήχθη σε εφέτη. Τρεις δικαστές (ο πρόεδρος του Αρείου Πάγου και δύο αρεοπαγίτες) μειοψήφισαν έναντι των 8 πλειοψηφησάντων.
Για τον 52χρονο δικαστή, αυτή ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι:
«Παραιτήθηκα από απογοήτευση. Ολα αυτά τα χρόνια σωρεύονταν αρνητικές κρίσεις, όμως το επιστέγασμα ήταν η μειοψηφία των 3 μελών του Ανωτάτου Δικαστικού Συμβουλίου. Μια παντελώς αναιτιολόγητη μειοψηφία. Στην πράξη αυτό συμβαίνει πολλές φορές ενάντια στην εφαρμογή του νόμου που επιβάλλει ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, διότι κρίνεται η προσωπική και λειτουργική κατάσταση δικαστικών λειτουργών».
*Εφόσον θεωρείτε ότι υπάρχει σκοπιμότητα στην αξιολόγηση δικαστών, μπορούμε να πούμε πως γίνεται προσπάθεια ποδηγέτησης της Δικαιοσύνης μέσω της επιλογής και προαγωγής των αρεστών;
*«Κατ' αποτέλεσμα αυτό συμβαίνει. Και το αποτέλεσμα είναι ότι η Δικαιοσύνη υπαλληλοποιείται. Δηλαδή οι δικαστές γίνονται υπάλληλοι και διεκπεραιωτές δικογραφιών, και όχι κριτές αυτών».
*Ποιον εξυπηρετεί αυτό;
*«Την εκάστοτε εκτελεστική εξουσία. Και τότε παύει η Δικαιοσύνη να είναι ανεξάρτητη εξουσία και γίνεται θεραπαινίδα κάποιας άλλης».
*Αν λοιπόν υπάρχει πρόβλημα στην εσωτερική απονομή δικαίου, σε επίπεδο κρίσεων δικαστών, τότε ποιο είναι το μήνυμα για τον αδύναμο -απέναντι στην κάθε εξουσία- πολίτη;
*«Το μήνυμα που εισπράττει ο πολίτης είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης και σεβασμού προς τη Δικαιοσύνη».
«Δικαιοσύνη και ανεξαρτησία»
*Εκλεγήκατε προϊστάμενος του Πρωτοδικείου Αθηνών. Τα τελευταία χρόνια εμφανίζονται φαινόμενα δυσαρέσκειας της ηγεσίας της Δικαιοσύνης για την αυτοδιοίκηση των δικαστηρίων. Για ποιο λόγο θεωρείτε;
*«Διότι ο θεσμός αυτός, μετά από βελτιώσεις που έγιναν για τη σωστή λειτουργία του, αποτελεί μεγάλη εγγύηση για την ανεξαρτησία του δικαστή».
*Στην υπόθεση Σκυφτούλη, για την οποία η Ιστορία δικαίωσε την κρίση σας, ο τότε πρωθυπουργός της χώρας είχε ουσιαστικά εκφράσει άποψης ενοχής του. Εσείς πώς το εισπράξατε ως ανακριτής εκείνης της υπόθεσης;
*«Υπακούοντας στους νόμους και τη συνείδησή μου αγνόησα παντελώς κάθε εξωθεσμικό παράγοντα στη διερεύνηση της υπόθεσης. Η στάση μου στη συγκεκριμένη υπόθεση αποτέλεσε σημείο αναφοράς και για την περαιτέρω πορεία μου».
*Δεχτήκατε ποτέ πιέσεις ως δικαστής;
*«Σας απάντησα ήδη».
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στους ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΤΗ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΣΤΑΘΗ
http://archive.enet.gr
