Περισσότερα από 50 τεθωρακισμένα οχήματα κατευθύνονται προς την πλατεία του Μαργαριταριού στο Μπαχρέιν, λίγες ώρες αφού οι δυνάμεις ασφαλείας διέλυσαν τους διαδηλωτές που...
την είχαν καταλάβει.
Εξάλλου σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες άρματα μάχης καθώς και πολλά στρατιωτικά φορτηγά και ασθενοφόρα βρίσκονται σε αυτοκινητόδρομο στο κέντρο της Μανάμα, την ώρα που πολύ λίγα είναι τα πολιτικά οχήματα που κυκλοφορούν στους γύρω δρόμους.
__________________
Σπίθες εξέγερσης στη ΛιβύηΕπεισοδιακές διαδηλώσεις κατά του Καντάφι στη Βεγγάζη, το Ζεντάν και την Μπεγίντα
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΚΙΤΤΥ ΞΕΝΑΚΗ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2011
Μόλις τη ∆ευτέρα, ο Μουαµάρ Καντάφι είχε αναγνωρίσει πως «διανύουµε εποχή λαϊκών εξεγέρσεων» – για να καλέσει αµέσως µετά, µε την αλαζονεία του µακροβιότερου (απολυταρχικού) ηγέτη της Αφρικής που πιστεύει ότι δεν έχει τίποτα να φοβηθεί στα εσωτερικά του, τους απανταχού παλαιστίνιους πρόσφυγες να εκµεταλλευτούν την ευκαιρία και να µαζευτούν στα σύνορα του Ισραήλ έως ότου αυτό δεχθεί τα αιτήµατά τους.
Κι εντούτοις, τη νύχτα της Τρίτης προς Τετάρτη, η Λιβύηπροστέθηκε, κάτω από το Μπαχρέιν, την Υεµένη και το Ιράν, στον µακρύ κατάλογο των χωρών της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής που βιώνουν αντικυβερνητικές διαδηλώσεις, εµπνευσµένες από την τυνησιακή «επανάσταση τωνγιασεµιών» και την αιγυπτιακή«επανάσταση του Νείλου».
ΕΞΟΡΓΙΣΜΕΝΟΙ από τη σύλληψη ενός δικηγόρουκαι ακτιβιστή υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωµάτων, του Φατί Τερµπίλ, εκατοντάδες κάτοικοι της Βεγγάζης, τηςδεύτερης µεγαλύτερης πόλης της Λιβύης, συγκρούστηκαν µεένοπλου ςυποστηρικτές της κυβέρνησης και άνδρες τωνδυνάµεων ασφαλείας· τουλάχιστον 38 άνθρωποι τραυµατίστηκαν, πολλοί από αυτούς – σύµφωνα µε πληροφορίες – αστυνοµικοί. Ολα αυτά, µόλιςλίγες ώρες πριν από την προγραµµατισµένη από καιρό – µέσω ιστοσελίδων κοινωνικής δικτύωσης – για σήµερα, πρώτη Ηµέρα Οργής στη Λιβύη. Οπλισµένοι µε πέτρες και βόµβες µολότοφ, οι διαδηλωτές πραγµατοποίησαν πορεία προς τηνκεντρική πλατεία της παράκτιαςπόλης, έβαλαν φωτιάσε αυτοκίνητα και φώναζαν συνθήµατα όπως «Μοναδικός Θεός ο Αλλάχ, ο Μουαµάρ είναι ο εχθρός του Αλλάχ» ή «Κάτω, κάτω η διαφθορά και οι διεφθαρµένοι». Οι δυνάµεις τουκαθεστώτος δεν άργησαν να επέµβουν,χρησιµοποιώντας αντλίες ζεστού νερού και λαστιχένιες σφαίρες.
Οι ταραχές διήρκεσαν µέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, χθες ηΒεγγάζη (µια πόλη η οποία έχει µακρά ιστορία ανταγωνισµού µε τον Καντάφι, πολλοί κάτοικοί της δεν τον στήριξαν όταν ανέλαβε την εξουσία µε στρατιωτικό πραξικόπηµα το 1969 κι εκείνος, σε αντίποινα, κράτησε την περιοχή σε µεγάλο βαθµό εκτός κρατικού κορβανά) περιγραφόταν ως «ήρεµη». Νωρίς το απόγευµα, όµως, έγινε γνωστό πως σε µιαάλλη πόλη της Λιβύης, το Ζεντάν, νότια της Τρίπολης, εκατοντάδες άνθρωποι διαδήλωσαν στους δρόµους, έβαλαν φωτιά στο αρχηγείο της Ασφάλειας και έναν αστυνοµικό σταθµό, κατόπιν έστησαν σκηνές σε κεντρικό σηµείο φωνάζοντας «Ο λαός θέλει την έξοδο του καθεστώτος». Ανάλογες πληροφορίες έφτασαν λίγο αργότερα και από την Μπεγίντα, ανατολικά της Βεγγάζης, εκατοντάδες διαδηλωτές έβαλαν κι εκεί φωτιά σε αστυνοµικούς σταθµούς, το σύνθηµα το ίδιο: «Ο λαός θέλει την έξοδο του καθεστώτος».
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ µιλούν για προληπτικές συλλήψεις ακτιβιστών, τόσο στη Βεγγάζη και την Μπεγίντα όσο και στην Τρίπολη, ώστε να φοβηθούν οι πολίτες και να ναυαγήσει η σηµερινή Ηµέρα Οργής. Το επίσηµο ειδησεογραφικό πρακτορείο είχε µόνο δυο λέξεις να πειχθες για τους αντικυβερνητικούς διαδηλωτές – «δειλοί» και «προδότες» –, αντιθέτως αναφέρθηκε εκτενώς στις 12 «αυθόρµητες» διαδηλώσεις υπέρ τουΚαντάφι που έγιναν στη χώρα.
«Προληπτικές» συλλήψεις ακτιβιστών για να ναυαγήσει η σηµερινή Ηµέρα Οργής
Ο ΠΛΟΥΤΟΣ ΕΞΑΓΟΡΑΖΕΙ ΤΗ ∆ΙΑΦΩΝΙΑ
Η Λιβύη, επισηµαίνει ο Ιαν Μπλακ στην «Guardian», πιθανόν να βιώσει µε διαφορετικό τρόπο την «αραβική άνοιξη» από ό,τι οι βορειοαφρικανοί γείτονές της, κι αυτό για διάφορους λόγους. Τα µεγάλα αποθέµατά της σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο και ο µικρός πληθυσµός της (6,5 εκατοµµύρια) σηµαίνουν πως είναι σχετικά πλούσια – τέσσερις φορές πιο πλούσια από την Αίγυπτο – και έχει την πολυτέλεια να εξαγοράζει τη διαφωνία. Υπάρχουν επίσης πολύ λιγότερες ελευθερίες από ό,τι στην Τυνησία και την Αίγυπτο, µπορεί ο εκκεντρικός αλλά πανούργος Μουαµάρ Καντάφι να έχει βελτιώσει τα τελευταία οκτώ χρόνια την εικόνα της χώρας του στο εξωτερικό, αποκηρύσσοντας την τροµοκρατία ή αποζηµιώνοντας τα θύµατα του Λόκερµπι, η Λιβύη εντούτοις παραµένει ένα αστυνοµικό κράτος, µε µια πανίσχυρη µυστική αστυνοµία.
Ο στρατός και οι δυνάµεις ασφαλείας είναι αφοσιωµένες στον Καντάφι, θεωρείται λοιπόν σχεδόν βέβαιο πως σε περίπτωση σοβαρής πολιτικής αναταραχής θα παρέµβουν δυναµικά, καταλαµβάνοντας ενδεχοµένως και όλη τη χώρα.
imerisia.gr |
